شیعه نیوز:
پرسش
آیا چنین حدیثی از پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) وجود دارد که؛ «اگر زنى شوهرش از او راضى نباشد، أعمالش مورد قبول واقع نمی‌شوند»؟ و آیا منظور از رضایت شوهر در اسلام، امور جنسى است؟
پاسخ اجمالی
1. روایات زیادی درباره رعایت حقوق زن و شوهر نسبت به یکدیگر داریم؛ در دسته‌ای از این روایات، قبولی اعمال زن و شوهر وابسته به آزار ندادن همدیگر و راضی کردن یکدیگر است؛ و این محدود به مسائل جنسی نیست؛ مانند:
پیامبر خدا( صلی الله علیه و آله و سلم ) در سخنانی فرمود:
«هر کس زنى دارد که او (شوهرش) را آزار می‌دهد، خداوند، نه نماز آن زن را می‌پذیرد و نه هیچ کار نیک او را، هر چند همه عمر، روزه بگیرد، شب عبادت کند، بنده‌ها آزاد کند، و اسب‌هاى خوب را زیر پاى مجاهدان راه خدا بنهد و او اول کسی باشد که به دوزخ رود مگر این‌که به شوهرش کمک کند و او را خشنود سازد. براى مرد نیز اگر زنِ خود را آزار بدهد و به او ستم کند، همانند این گناه و عذاب، وجود دارد».[1]
«هر زنى، شوهر خویش را به زبانش بیازارد، خداوند عزّ و جلّ از او هیچ مال و فدیه و کار نیکى نمی‌پذیرد، تا آنکه او را راضى کند...».[2]
«هر زنى که در امور نفقه، بر شوهرش فشار آورد و خارج از توانش بر او تحمیل کند، خداوند، از او، نه توبه‌اى می‌پذیرد و نه فدیه‌اى، مگر آنکه توبه کند و بر گردد و در حدّ توانش، از او چیز بخواهد».[3]
2. اجمالاً باید گفت؛ همان‌طور که در روایات آمده، عدم قبولی اعمال تنها از سوی زن نیست، بلکه شوهر هم اگر همسر خود را آزار دهد، باید او را راضی کند وگرنه اعمالش قابلیت پذیرش را ندارد. به هر حال؛ زن وظیفه دارد نیازهای جنسی و روحی همسر خود را در بالاترین حد عرفی برآورده کند، ولی این‌گونه نیست که همواره نارضایتی شوهر در هر چیزی، موجب قبول نشدن اعمال زن باشد، بلکه باید دید که آیا نارضایتی او جنبه شرعی و عرفی دارد یا خیر؟
اگر این‌گونه بود که هیچ عمل صالح زن، بدون رضایت همسرش پذیرفته نمی‌شد، باید همسر فرعون که شوهرش از او ناراضی بود، هیچ عملش قبول نمی‌شد با آنکه می‌دانیم او از برترین زنان بهشتی است.
[1]. ابن بابویه(صدوق)، محمد بن على، الأمالی، ص 429، تهران، کتابچى، چاپ ششم، 1376ش؛ دیلمى، حسن بن محمد، أعلام الدین فی صفات المؤمنین، ص 414 – 415، قم، مؤسسة آل البیت( علیه السلام )، چاپ اول، 1408ق.
[2]. ابن بابویه، محمد بن على، من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص 14، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چاپ دوم، 1413ق.
[3]. طبرسى، حسن بن فضل، مکارم الأخلاق، ص 202، قم، الشریف الرضى، چاپ چهارم، 1412ق.
آیات مرتبط
سوره آل عمران (195) : فَاسْتَجَابَ لَهُمْ رَبُّهُمْ أَنِّي لَا أُضِيعُ عَمَلَ عَامِلٍ مِنْكُمْ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ ۖ بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْضٍ ۖ فَالَّذِينَ هَاجَرُوا وَأُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأُوذُوا فِي سَبِيلِي وَقَاتَلُوا وَقُتِلُوا لَأُكَفِّرَنَّ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَلَأُدْخِلَنَّهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ ثَوَابًا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ ۗ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوَابِ
سوره النساء (34) : الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاءِ بِمَا فَضَّلَ اللَّهُ بَعْضَهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ وَبِمَا أَنْفَقُوا مِنْ أَمْوَالِهِمْ ۚ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِلْغَيْبِ بِمَا حَفِظَ اللَّهُ ۚ وَاللَّاتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ ۖ فَإِنْ أَطَعْنَكُمْ فَلَا تَبْغُوا عَلَيْهِنَّ سَبِيلًا ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلِيًّا كَبِيرًا
سوره النساء (124) : وَمَنْ يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا
سوره النحل (97) : مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً ۖ وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
سوره غافر (40) : مَنْ عَمِلَ سَيِّئَةً فَلَا يُجْزَىٰ إِلَّا مِثْلَهَا ۖ وَمَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثَىٰ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ يُرْزَقُونَ فِيهَا بِغَيْرِ حِسَابٍ
T
