به گزارش «شیعه نیوز»، رفلاکس اسید معده، اختلالی است که اکثر افراد آن را تجربه می‌کنند؛ این اختلال اغلب با سوزش سر دل همراه است. در واقع رفلاکس به بازگشت اسید معده گفته می‌شود. این اختلال آسیب‌های زیادی می‌تواند ایجاد کند.
به گفته موسسه ملی بیماری‌های دستگاه گوارش و کبد (NIDDK)، رفلاکس معده حدود ۲۰ درصد از مردم در ایالات متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این بیماری اگر درمان نشود، گاهی اوقات می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند. به تازگی محققانی از دانشگاه کالیفرنیا میکروموتوری را ساخته‌اند که می‌توان از آن به عنوان پلفورمی به منظور تولید واکسن خوراکی استفاده کرد. نکته قابل توجه این تحقیق این است که این ساختار در برابر اسید معده مقاوم است.
یک ذره نانویی اگر چه از نظر ابعاد بسیار کوچک است، اما منطقه‌ای بزرگ برای حمل دارو در اختیار دارد و می‌توان از آن برای رهایش دارو به یک ساخت خاص در بدن استفاده کرد. به تازگی محققان دپارتمان فناوری‌های شیمیایی و زیستی در آژانس کاهش تهدیدات دفاعی از پروژه‌ای در دانشگاه کالیفرنیا پشتیبانی کرده‌اند که در آن از نانوذرات برای تهیه واکسن خوراکی استفاده می‌شود. این نانوذرات به‌صورت مستقیم مواد موردنظر را به دیواره روده می‌رسانند.
لیانگفانگ ژانگ و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا از این پلتفورم برای رهایش نسل جدید واکسن‌ها استفاده کردند و این فناوری را روی موش‌های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار دادند. واکسن‌های خوراکی پاسخ ایمنی طولانی مدتی را در بدن ایجاد می‌کنند به ویژه زمانی که توسط لایه مخاطی یا دیواره روده جذب شوند. این جذب، سلول‌های مخاطی را تحریک می‌کند تا آنتی‌بادی‌هایی به نام ایمونوگلوبولین را تولید کند تا ایمنی موردنظر القا شود. اما پیش از این باید واکسن‌های خوراکی را در برابر اسید معده مقاوم کرد که محققان برای این کار از نانوذرات چندلایه استفاده کردند.
تیم تحقیقاتی ژانگ با استفاده از ترکیبات نانوذرات منیزیم، اکسید تیتانیوم، گلبول قرمز، استافیلوکوک الفا توکسین، کیتوزان و دافع اسید معده، نانوذرات خودران ساختند. در این پروژه محققان از یک نانوذره منیزیم کار را شروع کردند، نانوذره‌ای که با قرار گرفتن در معرض آب، هیدروژن ایجاد می‌کند. آن‌ها نانوذره منیزیم را با یک لایه اکسید تیتانیم پوشاندند تا حباب‌ها به نیروی محرکه تبدیل شود و این ساختار تبدیل به میکروموتور شده و به عمق لایه مخاطی روده برسد.
این گروه، نانوذرات را در دو مرحله با غشایی از گلبول قرمز لخته شده با استافیلوکوک آلفا توکسین پوشش دادند. این ماده یک ترکیب آنتی‌ژن است که توسط نوعی باکتری ایجاد می‌شود و منجر به ذات‌الریه و عفونت در بدن می‌شود؛ در حالی که هیچ واکسنی علیه آن وجود ندارد. این گروه موفق شدند با استفاده از این فناوری بدن را برای تولید ترکیبات ایمن کننده علیه آن تحریک کنند.
نانوذرات تولید شده با استفاده از لایه محافظ خود در برابر اسید معده مقاومت می‌کند.
