پاسخ اجمالی
اگرچه نفخ روح بار اوّل در حضرت آدم( علیه السلام ) بود، اما آیاتی از قرآن به صراحت می‌فرماید این نفخ روح در تمام نسل آدم جریان دارد؛ مانند این آیات شریفه:
1. «همان کسى که همه چیز را نیکو آفرید، و آفرینش انسان را از گل آغاز کرد. سپس [تداوم] نسل او را از چکیده آبى حقیر مقرّر کرد. آنگاه [ساختار] او را تنظیم کرد، و از روح خویش در او دمید، و براى شما شنوایى و چشمها و دلها قرار داد، [ولى] اندکى سپاس مىگزارید».[1]
2. «همانا انسان را از عصارهاى از گل آفریدیم. سپس او را به صورت نطفهاى در جایگاهى استوار قرار دادیم. آنگاه نطفه را لخته خونى کردیم، و لخته خون را به پاره گوشتى مبدل نمودیم، پس آن‌را استخوانها کردیم، آنگاه به استخوانها گوشتى پوشاندیم، سپس آن‌را آفرینشى دیگر دادیم [و در آن روح دمیدیم]».[2]
البته با این توضیح که بر اساس روایت امام باقر( علیه السلام ) مقصود از «آفرینش دیگر» همان نفخ روح است.[3]
[1]. سجده، 7 - 9.
[2]. مؤمنون، 12 - 14.
[3]. قمى، على بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج 2، ص91، دار الکتاب، قم، چاپ سوم، 1404ق.
T
