شیعه نیوز:
پرسش
آیا روایت معتبری وجود دارد که پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) از همان بدو تولد پیامبر بود، نه در سن چهل سالگی؟
پاسخ اجمالی
نبوت پیامبر اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) را می‌توان دارای دو جنبه دانست:
1. جنبه اول که نبوت به معنای رسالت و آغاز فرایند تبلیغ دین و تشکیل جامعه اسلامی می‌باشد که در این جنبه، پیامبر گرامی اسلام( صلی الله علیه و آله و سلم ) در شهر مکه و در سن چهل سالگی و در غار حراء به پیامبری برگزیده شد. دوران پیامبری ایشان 23 سال طول کشید و در نهایت در سن 63 سالگی چشم از جهان فرو بست.[1]
2. جنبه دوم به معنای مقام معنوی واسطه بین خدا و خلق که برخی روایات، حکایت از وجود چنین مقام نبوتی برای آن‌حضرت، نه از کودکی، بلکه پیش از خلقت انسان دارد. حضرتشان می‌فرماید: «کُنْتُ نَبِیّاً وَ آدَمُ بَیْنَ الْمَاءِ وَ الطِّین»؛[2] «آن زمانی که هنوز آدم به صورت کامل خلق نشده بود، من نبیّ بودم». این حدیث در منابع اهل‌سنت نیز با اندک تفاوتی نقل شده است: «کُنْتُ نَبِیًّا وَ آدَمُ بَیْنَ الرُّوحِ وَ الْجَسَدِ».[3]
به هر حال داشتن مقام پیامبری از بدو تولد برای بزرگ‌ترین پیامبر تاریخ، موضوع عجیبی نیست؛ چرا که برخی از پیامبران سابق نیز از چنین ویژگی برخوردار بودند. حضرت عیسی( علیه السلام ) در همان ابتدای تولدش با مادرش سخن گفت و او را دلداری داد.[4] سپس با مردم سخن گفت و خود را بنده و پیامبر خدا معرفی کرد.[5] گفته شده است که خداوند عقل حضرت عیسی را در کودکی کامل ساخت و در همان وقت او را پیامبر قرار داده و مبعوث به سوی مردم بود و به دلیل کامل بودن عقلش، از همان زمان مکلف بود.[6]
امام علی( علیه السلام ) نیز درباره دوران کودکی پیامبر( صلی الله علیه و آله و سلم ) می‌فرماید: «از زمانی که ایشان دوران شیرخوارگی را به پایان رساند، خداوند بزرگ‌ترین فرشته از فرشتگانش را مأمور کرد تا شبانه روز او را در مسیر کرامت و محاسن اخلاق عالَم سوق دهد».[7] این سخن نشان می‌دهد که پیامبر اکرم( صلی الله علیه و آله و سلم ) از ابتدای دوران کودکی، با عالم معنا ارتباط داشت.
همان‌گونه که معتقدیم حضرت محمد( صلی الله علیه و آله و سلم ) از همان ابتدای تولد مقام عصمت[8] و نیز مقام امامت و ولایت[9] را داشتند، هیچ بُعدی ندارد که بگوییم ایشان از همان ابتدای تولد بلکه از ابتدای خلقت نوری، دارای تمامی این مقامات بوده‌اند، اما ایفای نقش ایشان به عنوان پیامبری در میان جامعه، بعد از چهل سال رخ داده است.
[1]. ر.ک: دوران نبوت پیامبران اولو العزم 45253
[2]. ابن شهر آشوب مازندرانی، مناقب آل أبی‌طالب( علیه السلام )، ج 1، ص 214، قم، علامه، چاپ اول، 1379ق.
[3]. خواستی عبسی، ابوبکر بن ابی شیبه، الکتاب المصنف فی الاحادیث و الآثار، ج 7، ص 329، ریاض، مکتبة الرشد، چاپ اول، 1409ق؛ آجری بغدادی، محمد بن الحسین، الشریعه، ج 3، ص 1407، ریاض، دار الوطن، چاپ دوم، 1420ق.
[4]. مریم، 24.
[5]. مریم، 30.
[6]. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج 6، ص 790 – 791، تهران، ناصر خسرو، چاپ سوم، 1372ش.
[7]. «وَ لَقَدْ قَرَنَ اللهُ بِهِ مِنْ لَدُنْ أَنْ کَانَ فَطِیماً أَعْظَمَ مَلَکٍ مِنْ مَلَائِکَتِهِ یَسْلُکُ بِهِ طَرِیقَ الْمَکَارِمِ وَ مَحَاسِنَ أَخْلَاقِ الْعَالَمِ لَیْلَهُ وَ نَهَارَه»؛ سید رضى، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق، صبحی صالح، ص 300، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.
[8]. ر.ک: مصادیق معصوم 1749
[9]. ر.ک: امامت در سن طفولیت 176
T
