به گزارش «شیعه نیوز»، عبدالله اسفندیاری، تهیه‌کننده سینما، با بیان اینکه با پرداخت مستقیم به حضرت رسول(ص) در سینما موافق نیستم، اظهار کرد: برای فیلمسازی درباره ائمه به ویژه حضرت رسول(ص) محدودیت‌هایی برای فیلمساز به منظور ساخت یک اثر دراماتیک وجود دارد، زیرا عظمت شخصیت ائمه به اندازه‌ای قدسی و والاست که نمی‌توان درباره آن کوچکترین خطایی را مرتکب شد. پس اگر هم می‌خواهیم در این زمینه اثری تولید کنیم باید به صورت کاملاً موشکافانه به چنین شخصیت‌هایی پرداخت.
وی افزود: با توجه به محدودیت‌هایی که در این حوزه وجود دارد اگر سینما بتواند به صورت غیرمستقیم به ائمه بپردازد به نظرم نتیجه مطلوب‌تر خواهد بود. در ضمن پرداختن به حواشی زندگی ائمه در سینما و تلویزیون، به سینماگران اجازه می‌دهد تا مجموعه‌ای از پازل‌ها را گرد آوردند و به واسطه این امر چهره‌هایی کلی را از شخصیت دینی و مذهبی مورد نظر در آثارشان ترسیم کنند تا در مجموع به تصویر واحد و مطلوب دست یافت. این امر همچنین باعث خواهد شد تا پردازش دراماتیک در اثر شکل گیرد. نمونه موفق آن فیلم «روز واقعه» است که در آن به صورت حاشیه‌ای به عاشورا توجه شد. فیلمنامه روز واقعه در ابتدای دهه ۶۰، که من در تلویزیون سمت داشتم، قرار بود کار شود، ولی این اتفاق رخ نداد تا اینکه در ابتدا داریوش فرهنگ طرحی کلی از آن نوشت و در نهایت بهرام بیضایی فیلمنامه آن را نگاشت و شهرام اسدی نیز آن را کارگردانی کرد.
حاشیه‌های زندگی ائمه را در سینما به تصویر بکشیم
مدیر سابق گروه فیلم و سریال شبکه یک اظهار کرد: وقتی از گردآوری پازل‌ها حرف می‌زنم منظورم فقط یک فیلم یا یک سریال نیست، بلکه باید ده‌ها فیلم و سریال درباره ائمه ساخته شود تا هر یک از آنها گوشه‌ای از پازل باشد و وقتی گرد هم می‌آیند تصویری کلی از ائمه ارائه دهند. حال که صحبت از گذشته شد بگذارید از طرحی دیگر حرف بزنم که قرار بود در دوره مدیریتم از سوی سیف‌الله داد کار شود. داستان این طرح درباره گروهی بود که آنها را نادمین تبوک می‌نامیدند. نادمین افرادی بودند که برای جنگ تبوک بهانه آوردند و به جنگ نرفتند، ولی بعد پشیمان شدند و خود را به درختان مسجد مدینه بستند و تا زمانی که پیامبر آنها را نبخشید آنها خود را رها نکردند. این طرح از جمله داستان‌هایی است که به صورت حاشیه‌ای به حضرت رسول می‌پردازد ولی به خوبی می‌توان رحمانیت و قاطعیت حضرت رسول را به واسطه آن نشان داد، اما افسوس بنا به دلایلی در آن دوره موفق نشدیم این سریال را بسازیم.
معاونت سابق طرح و برنامه سیما درباره معایب آثاری که به صورت ضعیف به حضرت رسول(ص) می‌پردازند، توضیح داد: فیلمی که مجید مجیدی ساخت به نظرم اثر خوبی نبود، چون تصویری که از کودکی پیامبر(ص) در این فیلم می‌دیدیم کاملاً نازپرورده و اشرافی بود، حتی می‌توان گفت در این اثر از الگوهای مسیحیت استفاده شده بود.
مجیدی در فیلم محمد رسول الله(ص) سراغ روایات نامطمئن رفت
مسئول سابق حوزه «معناگرا» در بنیاد سینمایی فارابی اضافه کرد: مجیدی در فیلم محمد رسول الله(ص) سراغ روایت‌هایی رفته که چندان مورد قبول عموم مسلمانان نیست، در صورتی‌که نقل قول‌هایی از کودکی حضرت محمد(ص) وجود دارد که همه مسلمانان آنها را قبول دارند و از آنها می‌توان به عنوان معجزه نام برد.
تهیه‌کننده «خواب لیلا» ادامه داد: سراسر کودکی پیامبر (ص) به چوپانی گذشت و وی سختی‌های بسیاری را متحمل شد، اما آیا آنچه در فیلم مجیدی دیدیم گواه این امر بود یا اینکه چهره نازپرورده از یک کودک را می‌بینیم؟ البته وقتی از ضعف‌های فیلم محمد رسول الله(ص) حرف می‌زنیم، باید از محاسن آن نیز سخن گفت. بخشی از فیلم که به حمله ابرهه اشاره می‌کرد بسیار خوب بود و ای کاش کل فیلم به همین قصه می‌پرداخت.
«ولایت عشق» عاری از بازخورد بین‌المللی بود
وی تأکید کرد: مثال ناموفق دیگر در این باره سریال «ولایت عشق» است. در این اثر نیز مهدی فخیم‌زاده به صورت مستقیم به امام رضا(ع) پرداخته بود، اما این اثر در اذهان باقی نماند. برای همین معتقدم این شکل از فیلمسازی درباره ائمه (پرداختن به حاشیه‌های زندگی معصومین) باوری چهل ساله در من است که بارها درباره آن حرف زده‌ام و خواهم زد.
بازیگر فیلم سینمایی «روز واقعه» متذکر شد: همچنین باور من این است که درباره حضرت امام(ره) نیز نباید به صورت مستقیم در سینما ورود کرد، بلکه باید به حاشیه‌های زندگی ایشان پرداخت. برای مثال قصه راننده ساواکی که حضرت امام(ره) را از قم به تهران برای تبعید آورد می‌تواند مضمون یک فیلم یا سریال خوبی باشد.
فیلم‌های تبشیری هالیوود کارکرد فراگیر ندارد
این سینماگر در پاسخ به این سؤال که آیا منفعل بودن سینمای ما در پرداختن به شخصیت حضرت رسول(ص) باز گذاشتن راه برای آثار تبشیری مسیحی نیست؟ چنین توضیح داد: به نظرم فیلم‌های تبشیری مسیحی که در هالیوود تولید می‌شود، نمی‌تواند دلیلی برای گرایش به مسیحیت باشد، هرچند بی‌تأثیر نیز نبوده، ولی اثرگذاری آن به اندازه‌ای نیست که بخواهیم بگویم برخی اتفاقات (تغییر دین در برخی نقاط کشور به مسیحیت) نشئت گرفته از این دست تولیدات است.
اسفندیاری در پایان بیان کرد: در میان تولیدات هالیوودی هم فیلم‌هایی که به صورت غیرمستقیم به حضرت مسیح(ع) پرداخته‌اند کارکرد بیشتری برای آنها داشته است. فیلم «بن هور» یکی از نمونه‌های موفق این دست تولیدات است. البته فیلم «مصائب مسیح» که مستقیماً به زندگی حضرت مسیح پرداخته اثرگذار بوده است، اما فیلم مل گیبسون را باید استثنا دانست. خلاصه اینکه آنچه باعث لغزش برخی جوانان به سمت مسیحیت یا نحله‌های مختلف عرفانی شده سینما نیست، بلکه رفتار ما باعث می‌شود تا آنها در برابر برخی اعتقادات سست شوند.
