به گزارش «شیعه نیوز»، فرهاد گلی‌پور در رابطه با بیماری ام.اس، اظهار کرد: بیماری ام.اس یک بیماری خودایمنی است که در دستگاه عصبی مرکزی می‌تواند نواحی مختلفی را درگیر کرده و علائمی نظیر اختلال بینایی، اختلال حسی و حرکتی، اختلال تعادل، اختلالات ادراری و ... ایجاد کند. زنان ۲۰ تا ۴۰ ساله بیشتر مبتلا به این بیماری می‌شوند. مردان و سنین دیگر نیز در خطر ابتلا به این بیماری هستند.
وی در رابطه با تشخیص اولیه بیماری ام.اس، اظهار کرد: بیماری ام.اس یک بیماری پیچیده و با واسطه سیستم ایمنی (اختلال عملکرد سیستم ایمنی) است که سیستم عصبی مرکزی (مغز و نخاع) را درگیر می‌کند و می‌تواند علائم بسیار متنوعی بروز کند اما تعدادی از علائم بالینی که در ابتدا بروز می‌کنند، شایع‌تر است که می‌توان از اختلال بینایی، اختلال حسی در نواحی مختلف بدن، اختلال و ضعف حرکتی، سرگیجه و اختلال تعادل و مخچه‌ای و ... نام برد که معمولا بایستی طول مدت این علائم بیشتر از بیست و چهار ساعت باشد.
گلی‌پور با اشاره به تاثیر ژنتیک در این بیماری، گفت: ارث در ابتلا به بیماری ام.اس نقش دارد اما وراثت در بروز این بیماری تعیین‌کننده نهایی نیست و عوامل دیگری نیز علاوه بر ارث در بروز بیماری نقش دارد، بنابراین نمی‌توان یک ژن خاص را در ابتلا به بیماری ام.اس دخیل دانست و تعداد ژن‌های دخیل در این بیماری زیاد بوده و هنوز به طور کامل مشخص نشده است. عوامل محیطی دیگر مثل عفونت‌ها و کمبود ویتامین D و ... نیز علاوه بر وراثت نقش دارند، بنابراین ابتلا به این بیماری مانعی برای ازدواج و تشکیل خانواده نیست.
وی در رابطه با روش‌های درمان ام.اس، افزود: در حال حاضر روش‌هایی که باعث تنظیم سیستم ایمنی فرد می‌شوند برای درمان این بیماری استفاده می‌شود که به طور روزافزونی در حال پیشرفت می‌باشد و ممکن است در آینده نه چندان دور این بیماری کاملا درمان‌پذیر باشد.
فوق تخصص ام.اس با اشاره به اهمیت تشخیص زودهنگام بیماری، تصریح کرد: با توجه به درمان‌های موثر جدیدی که در مورد این بیماری ایجاد شده است، تشخیص زود هنگام و شروع درمان‌های موثر اهمیت به‌سزایی جهت جلوگیری از پیشرفت بیماری و ناتوان کردن بیمار دارد.
گلی‌پور در ادامه یادآور شد: علائم ام.اس به‌طور شایعی قابل مشاهده است اما این علائم می‌توانند در سایر بیماری‌های عصبی نیز مشاهده شوند، بنابراین زمانی که افراد این علائم را مشاهده کردند و به بیماری ام.اس مشکوک شدند، برای تشخیص قطعی و معاینات کامل عصبی و بررسی‌های آزمایشگاهی و تصویربرداری لازم به پزشک متخصص مراجعه کنند.
