به گزارش «شیعه نیوز»، شیخ کلینی در جلد چهارم اصول کافی روایتی را از عبدالرحمن بن بشیر نقل می‌کند که گفت امام سجاد(ع) در ماه رمضان این دعا را می‌خواند:
اللَّهُم هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ هَذَا شَهْرُ الصِّیَامِ وَ هَذَا شَهْرُ الْإِنَابَةِ وَ هَذَا شَهْرُ التَّوْبَةِ وَ هَذَا شَهْرُ الْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ هَذَا شَهْرُ الْعِتْقِ مِنَ النَّارِ وَ الْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ
خدایا این ماه رمضانى است که قرآن در آن نازل کردهاى، و این، ماه روزه داشتن است و این ماه بازگشت به سوى توست و این ماه توبه در پیشگاه تو است و این ماه مغفرت و رحمت است و این ماه آزادى از آتش دوزخ و دست یافتن به بهشت است.
اللَّهُمَّ فَسَلِّمْهُ لِی وَ تَسَلَّمْهُ مِنِّی وَ أَعِنِّی عَلَیْهِ بِأَفْضَلِ عَوْنِکَ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِطَاعَتِکَ وَ فَرِّغْنِی فِیهِ لِعِبَادَتِکَ وَ دُعَائِکَ وَ تِلَاوَةِ کِتَابِکَ وَ أَعْظِمْ لِی فِیهِ الْبَرَکَةَ وَ أَحْسِنْ لِی فِیهِ الْعَافِیَةَ وَ صَحِّحْ لِی فِیهِ بَدَنِی وَ أَوْسِعْ فِیهِ رِزْقِی وَ اکْفِنِی فِیهِ مَا أَهَمَّنِی وَ اسْتَجِبْ فِیهِ دُعَائِی وَ بَلِّغْنِی فِیهِ رَجَائِی
خدایا پس آن را براى من ماهى پیراسته از آفات، و بلایا قرار ده، و عباداتم در ایام و لیالی‌اش بپذیر، و مرا براى قیام به وظائفش به بهترین نوع یاریت یارى فرماى، و به طاعتت موفق دار و براى عبادتت و دعایت و تلاوت کتابت فراغت ببخش و سهم مرا از برکت عظیم ساز، و بهرهام از عافیت را نیکو قرار ده، و در این ماه بدنم را صحیح و سالم بدار، و روزیم را گسترده نما، و مهمّاتم را کفایت کن، و دعایم را به اجابت برسان، و به آنچه امید به آن بستهام نائلم فرما.
اللَّهُمَّ أَذْهِبْ عَنِّی فِیهِ النُّعَاسَ وَ الْکَسَلَ وَ السَّأْمَةَ وَ الْفَتْرَة وَ الْقَسْوَةَ وَ الْغَفْلَةَ وَ الْغِرَّةَ
خدایا در این ماه خواب آلودگى، و کسالت و افسردگى، و سستى، و قسوت، و خشونت، و غفلت، و غرور را از من دور کن
اللَّهُمَّ جَنِّبْنِی فِیهِ الْعِلَلَ وَ الْأَسْقَامَ وَ الْهُمُومَ وَ الْأَحْزَانَ وَ الْأَعْرَاضَ وَ الْأَمْرَاضَ وَ الْخَطَایَا وَ الذُّنُوبَ وَ اصْرِفْ عَنِّی فِیهِ السُّوءَ وَ الْفَحْشَاءَ وَ الْجَهْدَ وَ الْبَلَاءَ وَ التَّعَبَ وَ الْعَنَاءَ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ
خدایا در این ماه از علّتها و دردها و هموم و احزان، و عوارض و امراض، و خطاها و گناهان، برکنارم دار، و خستگى و بلا و رنج و مشقّت را از من بگردان، زیرا که شنونده و پذیرنده هر دعایى.
اللَّهُمَّ أَعِذْنِی فِیهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ وَ هَمْزِهِ وَ لَمْزِهِ وَ نَفْثِهِ وَ نَفْخِه وَ وَسْوَاسِهِ وَ کَیْدِهِ وَ مَکْرِهِ وَ خَتْلِه وَ أَمَانِیِّهِ وَ خَدْعِهِ وَ غُرُورِهِ وَ فِتْنَتِهِ وَ خَیْلِهِ وَ رَجْلِه وَ شُرَکَائِهِ وَ أَحْزَابِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَتْبَاعِهِ وَ أَخْدَانِه وَ أَشْیَاعِهِ وَ أَوْلِیَائِهِ وَ جَمِیعِ کَیْدِهِمْ
خدایا در این ماه مرا از شیطان رجیم، و تلقین‌هایش، و عیبجوئیش، و القائاتش، و دمیدنش، و وسواسش و نیرنگش، و مکرش، و حیلههایش، و انگیختن آرزوهایش، و فریبش، و فتنهاش، و نیروى سواره و پیادهاش، و شرکایش، و [واحزابش]، و یارانش، و پیروانش، و مصاحبانش، و اشیاعش، و دوستانش، و همگى خدعههاشان پناه ده.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ تَمَامَ صِیَامِهِ وَ بُلُوغَ الْأَمَلِ فِی قِیَامِهِ وَ اسْتِکْمَالَ مَا یُرْضِیکَ عَنِّی صَبْراً وَ إِیمَاناً وَ یَقِیناً وَ احْتِسَاباً ثُمَّ تَقَبَّلْ ذَلِکَ مِنِّی بِالْأَضْعَافِ الْکَثِیرَةِ وَ الْأَجْرِ الْعَظِیمِ
خدایا، در این ماه اکمال روزهاش، و رسیدن به دلخواه از قیامش و کامل ساختن صبر و ایمان و یقین و قصد قربتى که موجب خشنودیت از من باشد را روزیم ساز، و پس از آن این عطایا را به صورت اضعاف کثیر و در برابر اجر عظیم از من بپذیر.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الْجِدَّ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الْقُوَّةَ وَ النَّشَاطَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ الرَّغْبَةَ وَ الرَّهْبَةَ وَ الْجَزَعَ وَ الْخُشُوع وَ الرِّقَّةَ وَ صِدْقَ اللِّسَانِ وَ الْوَجَلَ مِنْک وَ الرَّجَاءَ لَکَ وَ التَّوَکُّلَ عَلَیْکَ وَ الثِّقَةَ بِکَ وَ الْوَرَعَ عَنْ مَحَارِمِکَ مَعَ صَالِحِ الْقَوْلِ وَ مَقْبُولِ السَّعْیِ- [وَ اسْتِکْمَالِ مَا یُرْضِیکَ فِیهِ عَنِّی صَبْراً وَ یَقِیناً وَ إِیمَاناً وَ احْتِسَاباً ثُمَّ تَقَبَّلْ ذَلِکَ مِنِّی بِالْأَضْعَافِ الْکَثِیرَةِ وَ الْأَجْرِ الْعَظِیمِ
خدایا، در این ماه اکمال روزهاش، و رسیدن به دلخواه از قیامش، و کامل ساختن صبر و ایمان، و یقین و قصد قربتى که موجب خشنودیت از من باشد را روزیم ساز و پس از آن این عطایا را به صورت اضعاف کثیر و در برابر اجر عظیم از من بپذیر.
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ الْجِدَّ وَ الِاجْتِهَادَ وَ الْقُوَّةَ وَ النَّشَاطَ وَ الْإِنَابَةَ وَ التَّوْبَةَ وَ الرَّغْبَةَ وَ الرَّهْبَةَ وَ الْجَزَعَ وَ الرِّقَّةَ] وَ مَرْفُوعِ الْعَمَلِ وَ مُسْتَجَابِ الدُّعَاءِ وَ لَا تَحُلْ بَیْنِی وَ بَیْنَ شَیْءٍ مِنْ ذَلِکَ بِعَرَضٍ وَ لَا مَرَضٍ وَ لَا هَمٍّ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
خدایا در این ماه جدّ و جهد و نیرو و نشاط و انابه و توبه و امید و بیم و زارى و خشوع و صدق زبان و وحشت و هراس از خودت، و امیدوارى به خودت، و توکل بر خودت، و اطمینان به خودت، و پارسایى از محرماتت را به ضمیمه گفتار شایسته و سعى پذیرفته و عملى به اوج قبول ارتقاء یافته و دعائى به اجابت رسیده نصیبم فرما و در اثر عارضهاى، و مرضى، و اندوهى میان من و چیزى از آنها حائل قرار مده، به رحمت تو اى مهربانترین مهربانان.
