به گزارش «شیعه نیوز»، با آغاز خیزش مردمی در تونس و مصر در سالهای 2010- 2011 میلادی، این جریان مردمی از آفریقا به سمت خاورمیانه به ویژه کشورهای حوزه خلیج فارس کشیده است و در فوریه 2011 این خیزش دامن زمامداران بحرین را گرفت و مردم این کشور به ویژه شیعیان که 70 درصد از جمیعت آن را تشکیل می دهند، با برپایی تظاهرات های مسالمت آمیز خواستار تحقق دموکراسی، توقف تبعیض ها و احترام به حقوق بشر شدند.
مقامات آل خلیفه برای مهار خیزش مردمی در بحرین دست به دامن عربستان شدند و دو طرف تصمیم گرفتند برای سرکوب مردم از نیروهای سپر جزیره که متشکل از عربستان، امارات، کویت، قطر، بحرین و عمان است، استفاده کنند و آل سعود به همین بهانه نیروهای نظامی خود را نیز وارد این میدان کرد.
با اوج گرفتن اعتراض های مردمی در بحرین، مقامات آل خلیفه حصار دور شیعیان را تنگ تر کردند و به بازداشت خودسرانه فعالان حقوقی، علما وشخصیت های شیعه و مخالفان خود، تعلیق فعالیت های جمعیت های اسلامی بحرین همچون الوفاق، لغو تابعیت شیخ «عیسی قاسم» مرجعیت شیعیان بحرین و دهها شخصیت فعال بحرینی و تخریب اماکن مذهبی شیعیان اقدام کردند؛ اما آل خلیفه با این اقدامات نتوانست گامی پیش بردارد و همچنان در کابوس مهار شیعیان مانده است.
آل خلیفه همچنین از سال 2011 تا کنون از برگزاری مناسک شیعیان همچون عاشورا جلوگیری می کند؛ نیروهای آل خلیفه به مناطق مختلف این کشور حمله می کنند و نمادها و پرچم های عاشورایی و تصاویر علمای شیعه همچون «شیخ عیسی قاسم» را به زیر می کشند و شمار زیادی از علما و روحانیون شیعه را به اتهام سخنان تحریک آمیز علیه رژیم محاکمه و بازداشت می کند.
مقامات آل خلیفه با وجود سرکوب ها و بازداشت های مدوام و محاکمه های ناعادلانه و کشتار و شکنجه ها نتوانستند تا در مقابل این خیزش مردمی بایستدند. این اقدامات باعث شده است تا صداها سازمان حقوقی بلند شود و مقامات این کشور را به آزادی فوری بازداشت شدگان فعال حقوقی و سیاسی دعوت کنند؛ اما از آنجا که رژیم بحرین برپایه دیکتاتوری است و همچنان کار خود را ادامه می دهد و به سرکوب و شکنجه و بازداشت معترضان ادامه می دهد.
از آنجا که آل خلیفه که برای سرکوب مخالفان خود از روی دست متحد دیکتاتور خود آل سعود تقلب می کند، به نظر می رسد که نمی داند که آل سعود نیز از آغاز خیزش مردمی 2011 دچار مشکل شده است و با ایجاد رعب و بازداشت و اعدام علمای شیعه و مخالفانش سعی در مهار این خیزش دارد.
منطقه شیعه نشین الشرقیه، منطقه استراتژیک و نفت خیز است و استان شیعه نشین احساء در این منطقه از مهمترین مراکز اصلی میدان نفتی و گازی جهان است؛ اما با این وجود فقیرترین منطقه عربستان به شمار می آید؛ با وجود اینکه 60 درصد از تولید نفت عربستان را برعهده دارد.
این منطقه شیعه نشین از جمله شهر قطیف و شهرک العوامیه با اوج گرفتن خیزش منطقه ای ضد رژیم آل سعود به پاخواستند و اعتراض های مسالمت آمیزی را به راه انداختند. اما از آنجا که آل سعود این اعتراض ها را خطر جدی برای نظام خود تلقی می کرد به سرکوب این اعتراض و بازداشت گسترده و تخریب مراکز شیعی دستور داد.
مقامات آل سعود همچنین به بازداشت شماری از علمای و روحانیون شیعه از جمله شیخ «نمر باقر النمر» از علمای شیعه عربستان اقدام کردند و در دادگاه ناعادلانه وی را به اعدام محکوم کردند و باوجود موج گسترده حقوقی آن زمان که از دولتمداران سعودی خواستند دست به این اقدام نزدند، اما آل سعود به گمان این با اعدام شیخ نمر این خیزش فروکش خواهد کرد، دست به اعدام وی زد.
اما این نگاه بیهوده و باطل بود، چرا که اعدام شیخ نمر، شیعیان عربستان را مصمم کرد تا راه وی را ادامه دهند و به مبارزه با رژیم خودکامه سعودی اقدام کنند.
مقامات آل سعود برای خاموش کردن این موج به بهانه مبارزه با تروریسم، منازل شیعیان در العوامیه را تخریب کردند و به کشتار آنها اقدام کردند. نظامیان سعودی با ورود غیرقانونی به منازل به دستگیری شیعیان و تخریب گسترده منازل و حتی فراتر از آن اعدام شخصیت های شیعی اقدام کردند.
کابوس شیعیان به آن اندازه برای آل سعود سنگین است که برای تغییر نگاه فرزندان خود، به انتشار مطالب ضد شیعی در کتاب های درسی مدارس اقدام کردند و در این کتابهای شیعیان را رافضی خواندند و مراسم شیعیان را به طور ناپسند و بد جلوه دادند.
مقامات سعودی همچنین پرچم ها و پلاکاردهای سوگواری ویژه عاشورا برچیدند و از استفاده حسینیه ها و مساجد از بلندگوها برای عزاداری جلوگیری کردند.
هدف آل سعود از این اقدامات جلوگیری از نفوذ و قدرت شیعیان در جامعه و حذف آنها از عربستان است، به همین دلیل به دنبال کوچاندن شیعیان از العوامیه است.
با وجود اینکه زندان های آل سعود و آل خلیفه مملو از معترضان و فعالان حقوقی و علماست ، اما کابوس آنها از شیعیان همچنان پابرجاست.
