به گزارش «شیعه نیوز»، وزارت خزانه داری آمریکا چند روز پیش در بیانیه ای اعلام کرد که نام شماری از مسئولان ارشد حزب‌الله را در فهرست تروریسم افزوده است که بلافاصله، 6 کشور عربی عضو شورای همکاری خلیج فارس (عربستان، امارات، بحرین، کویت، عمان و قطر) تاکید کردند که اجرایی شدن تحریم ها علیه رهبران حزب الله را کلید زدند.
«سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب الله لبنان و شیخ «نعیم قاسم» معاون وی، از جمله اشخاصی هستند که در این لیست جای گرفته اند. با نگاه به اسامی شیخ «محمد یزبک»، «حسین خلیل»، «سید ابراهیم امین السید»، «سید هاشم صفی الدین»، «طلال حمیه»، «علی شراره»، «حسن ابراهیمی»، «ادهم طباجه» و 4 شرکت مرتبط با حزب الله می توان متوجه شد که آمریکا این بار بین شاخه نظامی و شاخه سیاسی حزب الله هیچ تفاوتی قائل نشده است. امری که در این بیانیه نیز بر روی آن تاکید شده است.
این امر بیش از هر چیزی نشان می دهد که اعلام این اسامی در آستانه شروع دوره جدید پارلمان لبنان و تشکیل دولت جدید، تلاش آمریکا و متحدانش برای فشار بر مقاومت از داخل لبنان و جلوگیری از ایفای نقش سیاسی آن است.
*واکنش به نتیجه انتخابات
روزنامه «الاخبار» لبنان اقدام مشترک آمریکا، عربستان و دیگر کشورهای عربی در درج اسامی مقام های حزب الله را «به مانند نخستین واکنش به نتایج انتخابات پارلمانی لبنان» عنوان کرد و با اشاره به زمان صدور این فهرست نوشت: چنین تصمیمی، شبیه یک پیام به کسانی است که می خواهند دولت جدید را تشکیل دهند و مفادش این است که دوره چشم پوشی کردن به پایان رسیده و اولویت تان باید مقابله با حزب الله باشد و نه همکاری با آن.
«هیثم الموسوی» نویسنده الاخبار با بیان اینکه چنین اقدامی تازگی ندارد و نام اکثر این افراد از مدت ها قبل در فهرست های گوناگون وجود داشته، معتقد است این تحریم ها عامل بازدارنده‌ای برای حزب الله به شمار نمی رود، چرا که حزب الله خارج از نظام بانکی لبنانی و جهانی است و سران این حزب هیچ کار و فعالیتی در خارج از لبنان ندارند.
الاخبار سپس این اقدام را با هدف بی اثر کردن نتایج انتخابات پارلمانی و کمرنگ کردن پیروزی های مقاومت در دو جبهه داخلی و خارجی عنوان کرد و پیامد اصلی آن را نه متوجه حزب الله بلکه شرکا و جریانات همسوی آن دانست.
اما نویسنده این مقاله هشداری هم می دهد و می نویسد: نگران کننده این است که فضای بوجود آمده از اقدام آمریکایی-خلیجی به نظر به آنچه پیش از 13 آبان سال 96 بود، شبیه می شود. دوره ای که «ثامر السبهان» سعودی، تنش علیه حزب الله را به اوج رساند و پس از آن «سعد الحریری» را در ریاض بازداشت و او را مجبور به استعفا کردند.
*بی تاثیر در فرایند تشکیل کابینه
در همین حال روزنامه «المستقبل» وابسته به سعد الحریری به نقل از یک مقام آمریکایی، این ادعا را که وضع تحریم ها و درج نام سران حزب الله در فهرست تروریسم با هدف تاثیرگذاری بر فرایند سیاسی لبنان یا اخلال در تشکیل کابینه باشد، رد کرد.
المستقبل از قول این مقام آمریکایی نوشت که «این اقدام برای جلوگیری از فعالیت های تروریستی حزب الله» است.
همچنین این روزنامه خبر داد که تحریم های گسترده ای بر تعداد زیادی از اشخاص و شرکت های ایرانی در راه است تا فشار اقتصادی بر ایران را افزایش دهد و این اقدام برای این است که جمهوری اسلامی مجبور شود پای میز مذاکره بیاید و حمایت از گروه های به قول او تروریستی مانند حزب الله را پایان دهد.
روزنامه «الجمهوریه» لبنان نیز در شماره روز جمعه خود به نقل از یک منبع آگاه در حزب الله، خبر داد که اقدام آمریکا و تحریم های جدید، هیچ تاثیری بر فرایند سیاسی کشور، یعنی انتخاب ریاست مجلس، هیات رئیسه و حتی تشکیل دولت ندارد.
این منبع آگاه حزب الله، در گفت و گو با الجمهوریه خاطرنشان کرد: در گذشته به سبب مقاومت در برابر دشمن صهیونیستی در فهرست گروه های تروریستی قرار گرفتیم و به تروریسم متهم شدیم، اما زمین و کشورمان را از لوث وجود دشمن اشغالگر آزاد کردیم و امروز هم پس از ایستادگی همه جانبه در برابر تروریسم تکفیری و دستاوردهای چشمگیر در منطقه، این اتهام به ما وارد شده است.
وی یکی از نکات قابل توجه را همزمانی این اقدام با پیروزی مقاومت، متحدان و دوستانش در انتخابات پارلمانی لبنان دانست و گفت که این پیروزی، آمریکا و ایادی آن را رنجیده خاطر کرده است و این بیانیه هیج تاثیری بر وحدت ملی لبنانی ها ندارد.
*نقش اسرائیل
اما روزنامه «البناء» لبنان، صدور چنین بیانیه ای را در آستانه تشکیل کابینه، خواسته و شروط اسرائیلی ها دانسته تا پس از پیروزی حزب الله و جریان های همسو با آن در انتخابات پارلمانی این کشور، سقف مخالفت با مقاومت را بالا ببرد تا حزب الله را از ورود به دولت منع کند. بدین ترتیب در میثاق نامه دولت جدید بر مقاومت تاکید نخواهد شد و به جای حمایت از «سلاح مقاومت» بر سیاست «دوری از تنش» و «بی طرفی» لبنان اصرار می شود، تا حرکت روبه جلوی حزب الله در سوریه متوقف شود و مقاومت را با محدودیت روبرو کنند.
البناء، این اقدامات را انتقام سعودی-اسرائیلی برای تجدید روحیه آنها به خاطر شکست هایشان در یمن و سوریه عنوان کرد و به نقل از منابع خود، پیش بینی کرد که حزب الله و جامعه هوادار آن بازهم با تحریم های جدیدی روبرو خواهند شد.
این روزنامه ، همچنین به نقل از این منابع تاکید کرد: تصمیمی برای به آتش کشیدن لبنان از داخل، وجود ندارد و منافع و ضرورت های غرب، موجب می شود تا ثبات سیاسی و امنیتی لبنان حفظ شود.
*تنگنای الحریری
روزنامه «المُدُن» لبنان نیز، اقدام آمریکا و کشورهای خلیج فارس ضد حزب الله را تنگنایی جدید پیش روی سعد الحریری به شمار آورد و نوشت: به نظر می رسد که سعد الحریری وارد یک مرحله تنش با حزب الله شده است، اما پایان این مرحله قطعا به سود وی نیست و نمی تواند اینگونه به نخست وزیری مجدد برسد.
المدن به اقدام رهبر حزب «جریان المستقبل» اشاره کرد که برای کسب رضایت عربستان سعودی، برخی افراد را از نزدیکی خود و دایره حزبی کنار گذاشت و برای رسیدن به جایگاه ریاست دولت با «سمیر جعجع» دیدار کرد.
این روزنامه، الحریری را برای دست کشیدن از «روند آشتی ملی» که منجر شد تا عون به ریاست جمهوری و خودش به نخست وزیری برسد، ناآماده دانست، چرا که در این صورت الحریری همه دستاوردهایش را بر باد رفته می بیند.
*آزمون رئیس جمهوری و نخست وزیر
روزنامه النهار لبنان هم در تحلیلی سیاسی به قلم «روزانا بو منصف» با عنوان «آیا لبنان بین سیاسی و نظامی تفاوت قائل خواهد شد؟» نوشت: هیچ یک از مراجع دولتی در قبال تصمیمات اتخاذ شده درباره سران حزب الله واکنشی نشان نداده است و البته با توجه به تجارب گذشته هم چنین انتظاری نمی رفت. چرا که دولت لبنان با حزب الله از هم جدا هستند.
وی افزود: اجرایی شدن تصمیم آمریکایی-خلیجی علیه سران حزب الله و عدم تفاوت میان شاخه نظامی با سیاسی این حزب، آزمون اصلی پیش روی رئیس جمهوری و نخست وزیر است.
ستون نویس النهار این پرسش را مطرح می کند که آیا میشل عون و سعد الحریری _که به احتمال فراوان نخست وزیر دوباره خواهد بود_ بنابر تصمیم آمریکایی ها در تشکیل دولت، میان شاخه نظامی و سیاسی حزب الله تفاوت قائل نخواهند بود و ما دولتی بدون حضور حزب الله را خواهیم داشت؟ این چالشی مهم در برابر روسای کشور است.
بومنصف بر این باور است که با توجه به کسب اکثریت پارلمان توسط جریان های همسوی حزب الله و به ویژه در اختیار داشتن همه کرسی های شیعه توسط دوگانه شیعی (جنبش امل و حزب الله) و اعتماد کامل این حزب به «نبیه بری» رئیس پارلمان و رهبر جنبش امل، بهتر است حزب الله در دولت نباشد تا همپیمانان خود را با کشورهای عربی رو در رو نکند.
از نظر ستون نویس روزنامه النهار، حضور حزب الله این اتهام را به دولت وارد می کند که پشتیبان تروریسم است. بدین ترتیب کشورهای عربی خلیج (فارس) باری دیگر حمایت شان از لبنان را قطع کرده و این وضع مانع ورود گردشگران عربی به لبنان و در پی آن تنش منطقه ای و افت شاخص های اقتصادی می شود. سپس شرایط دشوار به وجود آمده در کشور به گردن همراهان و همقطاران حزب الله افتاده و آنها هستند که هزینه می دهند.
