به گزارش «شیعه نیوز»، ماداوی الرشید تاریخدان عربستانی در سرمقالهای که در نیویورک تایمز منتشر شده به دلایل دامن زدن به دشمنی ایران و عربستان اشاره کرده و نوشت: مقامات دولت عربستان سعودی و به ویژه محمد بن سلمان اغلب از تهدید خطرناک ایران حرف میزنند اما واقعیت این است که علی رغم این صحبتها سیاست خارجی ریاض منبعث از سیاستهای داخلی این کشور است. محمد بن سلمان خوب میداند که ایجاد ترس از یک دشمن خارجی کلید تقویتش در داخل است.
به گفته این تاریخدان عربستانی روابط ایران و عربستان بین اختلاف، دشمنی، تعامل و تنش در چندین دهه گذشته در رفت و آمد بوده است. محمد بن سلمان ترجیح داده رقابت با ایران را انتخاب کند. ریشه این درگیریها را باید در کانتکس داخلی بررسی کرد. محمد بن سلمان از این دشمنی با ایران برای انحراف توجهها از پیچیدگی و مخاطرات داخلی خود استفاده میکند. این وضعیت در مورد ایران هم صادق است.
الرشید با اشاره به انقلاب اسلامی ۱۹۷۹ نوشت: این انقلاب با هدف صادر کردن انقلاب اسلامی انجام شد. عربستان سعودی وهابیت را در سراسر آفریقا و آسیا و حتی اروپا صادر کرد. دو کشور وارد درگیری پنهانی بر سر روح مسلمانان شدند.
وی وضعیت کنونی را وضعیت اختلاف نام گذاشت و گفت: محمد بن سلمان سعی میکند ایران را برای انحراف افکار عمومی داخلی از تمرکز بر چالشهای داخلی ایزوله نگه دارد. او قدرت خود را بر تصمیمسازیهای عمده خود متمرکز کرده و بسیاری از شاهزادگان را از دایره اطرافش حذف کرده است. به حاشیه راندن و تحقیر بیسابقه شاهزادگان ارشد، محمد بن سلمان را با خشم برادران و عموزادههایش مواجه کرده است. اینکه چه اتفاقی خواهد افتاد معلوم نیست.
بر اساس یادداشت این تاریخدان عربستانی، اعتراضات سیاسی، نابرابری و بیکاری در میان جوانان از جمله معضلات داخلی عربستان و بسیاری از کشورهای خلیج فارس است. حتی باراک اوباما هم این واقعیت را به سعودیها و رهبران کشورهای خلیح فارس یادآوری کرده بود اما سعودیها هرگز این ارزیابیها را نپذیرفتند و به اعمال فشار به آمریکا برای تنش با ایران ادامه دادند.
وی ادامه داد: لفاظیهای پوپولیستی ضد ایرانی محمد بن سلمان و وعدههای او برای کاهش نفوذ ایران در بحرین، یمن، لبنان، سوریه وعراق با هدف ایجاد وضعیت جنگی برای مسکوت نگه داشتن وضعیت داخلی است. او صورت مساله انتقادات از سیاستهای داخلیاش را با یادآوری این مساله که او مشغول مبارزه با تهدید توسعهطلبی ایران است پاک میکند.
وی گفته سعودیها احیای نفوذ ایران را در قالب احیای دشمنی با ملی گرایی ایرانی میدانند. تقویت تهدید ایران به محمد بن سلمان اجازه میدهد که خود را به عنوان ناجی عربستان و منطقه عربی مطرح کند. حفظ این دشمنی با تهران هم پیش شرط تغییرات ایدئولوژیک داخلی است که از سال ۲۰۱۵ توسط ملک سلمان آغاز شده است. عربستان در دوره ملک سلمان سعی کرد ایده وهابیگری را با ایده ملی گرایی نظامی شده سعودی و پوپولیسم جایگزین کند. این ایده از تهدید نفوذ ایران تغذیه میشود. سعودیها جنگ خونین یمن را پاسخ لازم برای ابقای عربستان میدانند.
این تاریخدان سعودی گفته برتری اقتصادی عربستان به حفظ سهم هژمونیک در بازار نفت و موقعیت این کشور در جهان به عنوان یک مقصد سرمایهگذاری خوب در منطقه بستگی دارد. سعودیها از منظر رقابت، ایران را همسایهای میدانند که تولید نفت دارد. عربستان به دنبال تضعیف و حتی فروپاشی اقتصاد ایران تحت تحریمهاست. آنها هیچ وقت اجازه هیچ اقدام اقتصادی یکپارچهای در منطقه را نمیدهند که به واسطه منابع انسانی و کالاهای ایرانی انجام بگیرد.
به گفته این تاریخدان رقابت با ایران به روابط آمریکا و عربستان هم گره خورده است. هر تعاملی میان آمریکا و ایران نظیر توافق هستهای اوباما با سوءظن و ترس از تهدید موقعیت عربستان به عنوان مشتری اصلی عربستان دیده میشود. عربستان از زمان جنگ سرد به دنبال تقویت ظرفیتهای نظامی و معرفی خود به عنوان تنها نیروی وفادار در منطقه که خواستار دنبال کردن سیاستها و استراتژیهای مورد علاقه آمریکاست بود. بدترین کابوس برای آنها ترس از رها شدن توسط آمریکا برای یک شریک منطقهای جدید است.
وی گفته محمد بن سلمان پروژه ایرانهراسی را از سفرهای متعدد خود به آمریکا آغاز کرد. او ایران را در رادیکال شدن عربستان، تروریسم جهانی و رشد داعش در عراق و سوریه، جایی که نفوذ ایران باعث رانده شدن آنها شده، مقصر میداند.