ترنبول گفت هدف از ایجاد این پایگاه داده، تسریع روند شناسایی مظنونان تروریستی بالقوه بوده است. وی گفت نظام فعلی زمان‌بر است؛ به طوری که هنگامی که مقامات محلی از همتایان خود درخواست اطلاعات می‌کنند، پاسخ خود را تا یک هفته پس از آن دریافت خواهند کند.
ترنبول به خبرنگاران گفت: «تایید هویت افراد و یا مطابقت دادن تصویر مظنونان نباید 7 روز به طول بیانجامد. باید به طور یکپارچه و در اسرع وقت انجام شود.»
با این حال، این پایگاه داده قابلیت شناسایی «در لحظه» مظنونان با استفاده از اسکن کردن چهره افراد در میان جمعیت، مشابه آنچه در چین به بهره برداری رسیده است، را ندارد.
چین در استفاده از سامانه‌های تشخیص چهره در جهان پیشتاز است و حتی اجازه استفاده از این سامانه در مراکز آموزشی به منظور شناسایی دانش‌آموزان متقلب را داده است. با این‌حال، استرالیا استفاده از این پایگاه داده را تنها برای نیروهای پلیس و آژانس‌های امنیتی محدود کرده است.
ترنبول گفت این سامانه به شبکه دوربین‌های مدار بسته کنونی استرالیا متصل نخواهد بود. این مسئله می‌تواند گمانه‌زنی‌ها درباره برنامه مقامات این کشور برای ایجاد سامانه تشخیص چهره خودکار در سراسر استرالیا را کاهش دهد.
استرالیا که یکی از متحدان کلیدی آمریکا است، در پی وقوع حوادث تروریستی در سال‌های گذشته در حالت آماده‌باش قرار گفته است و نیروهای نظامی خود را برای مبارزه در کنار نیروهای آمریکایی و دیگر متحدان این کشور به افغانستان و عراق فرستاده است.
مقامات این کشور همچنین نگران اتباع استرالیایی هستند که پیوستن به گروه تروریستی داعش و دیگر گروه‌های تروریستی در عراق و سوریه و جنگیدن در کنار آن‌ها، به کشور خود بازمی‌گردند.
با این‌که ترنبول گفت این سامانه جدید می‌تواند به نیروهای امنیتی و پلیس در مبارزه با تروریسم کمک کند، فرگوس هانسون – مسئول مرکز سیاست‌های سایبری بین‌المللی در موسسه سیاست استراتژیک استرالیا – گفت این سامانه بیومتریک نگرانی‌هایی را ایجاد خواهد کرد.
وی گفت: «من فکر می‌کنم اکثر استرالیایی‌ها می‌پذیرند که استفاده از فناوری تشخیص چهره به منظور شناسایی تروریست‌ها ایده خوبی است.»
وی افزود: «ممکن است مردم بگویند استفاده از این سامانه برای شناسایی قاتلان مفید باشد، اما اگر از آن برای شناسایی افرادی که جریمه پارک خودروی خود را پرداخت نکرده باشند چطور؟»
