به گزارش «شيعه نيوز»، آیت الله امینی در کتاب خاطرات خود می نویسد: از سه چهار سال قبل از پیروزی انقلاب، به‌تدریج وضع اقتصادی من بهتر شد. چون علاوه بر شهریه از دو منبع مالی دیگر نیز استفاده می‌کردم: یکی از راه تبلیغ و منبر، دیگری حق التألیف کتاب‌ها.
بعد از پیروزی انقلاب گرچه منبر را ترک کردم و درآمدم از این طریق قطع شد، ولی در عوض هم تألیفاتم زیادتر شده‌بود، هم بر اثر پیروزی انقلاب مصرف کتاب‌های اسلامی و از جمله کتاب‌های من توسعه یافته و حق‌التألیف بیشتری نیز نصیب من میشد.
در آن زمان نیز به تألیف کتاب‌های جدید ادامه میدادم. در سالهای اخیر تعدادی از کتاب‌هایم به‌عنوان بهترین کتاب سال شناخته شد و جوایزی به‌صورت نقد یا سکه‌ی بهار آزادی اهدا شد.
بعد از پیروزی انقلاب مناصب و اشتغالاتی برعهده‌ی من نهاده شد که همه‌ی آنها یا اکثرشان مجانی و بدون مزد بود. از قبیل نمایندگی مجلس خبرگان، بازنگری قانون اساسی، عضویت در جامعه‌ی مدرسین، سخنرانی‌های فرهنگی، شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت، امامت جمعه‌ی قم، امامت مسجد اعظم قم، شورای سرپرستی طلاب غیرایرانی، مجمع تشخیص مصلحت نظام و چندین شغل دیگر. یکی از مشاغل مهم و وقت‌گیر من اداره‌ی دبیرخانه‌ی مجلس خبرگان و مدیریت مجله‌ی حکومت اسلامی و اداره‌ی مرکز تحقیقات دبیرخانه است.
سالها این مسئولیت را بدون حقوق و گاهی با حقوقی اندک برعهده داشتم ولی باز هم در حد توانم سعی کرده ام به تشریفات و تجملات آلوده نشوم. جز شهریه‌ی رسمی حوزه‌ی علمیه از سهم امام استفاده نمیکنم.
اکثر هزینه‌ی زندگی من از حق‌التألیف کتاب‌ها و احیاناً جوایز و اهدایی‌ها تأمین میشود. به هیچ‌کس غیر از خدا محتاج نیستم. زندگی من نسبتاً ساده و آبرومندانه اداره میشود و چنان‌که استاد علامه طباطبایی میفرمود خدا روزی مرا در نوک قلم قرار داده و لله الحمد، من نیز همین را تکرار میکنم و خدای را بر این نعمت بزرگ سپاس میگویم.
