به گزارش «شیعه نیوز»، پیش از ورود به بهشت زهرا (س) تهران، بیش از هر چیز دیگری افراد گل فروشی به چشم می خورند که مقابل خودروها حاضر شده و قیمت گل های در دستشان را اعلام می کنند.
تعداد این افراد در روزهای پایانی هفته بیشتر نیز می شود و اکثر آنها کودکان و نوجوانانی هستند که از ابتدای صبح تا پیش از اذان مغرب در مسیرهای مشخص شده خود حضور دارند، مسیرهایی که صاحبان کار برای آنها تعریف می کنند.
اگر چه شهرداری تهران با دایر کردن مکان هایی برای فروش گل و گلاب در مسیر ورودی بهشت زهرا سعی کرده است که جلو فعالیت فروشندگان گل را بگیرد و از خطرات حضور آنها در مسیر بزرگراه برای خود افراد و خودروها بکاهد اما تاکنون در این امر چندان موفق نبوده است.
اگر چه فروش گل از سوی کودکان و نوجوانان در مسیر ورودی بهشت زهرا خود یک معضل به حساب می آید اما معضل اساسی تر که بسیاری از خانواده های اموات را ناراحت می کند، فروش گل هایی است که پیش تر یک بار از سوی افراد خریداری شده اند.
افرادی در قطعات مختلف حضور پیدا کرده و گل هایی که مردم بر سر قبور اموات خود می گذارند را جمع آوری می کنند. دست آخر نیز آنها را دسته بندی کرده و به فروش می رسانند.
در شرایطی که گل فروشان کودک و نوجوان مسیر بهشت زهرا به طور برنامه ریزی شده و در قالب یک شبکه فعالیت می کنند، این طور به نظر می رسد که جمع آوری کنندگان گل از سر قبور نیز در چارچوب یک مافیا به فعالیت خود ادامه می دهند و این دو بی ارتباط با یکدیگر نیستند.
پدیده جدیدی که در کنار فروش گل در مسیر بهشت زهرا به چشم می خورد، فروش گل های پر پر شده در کیسه های پلاستیک است.
عده زیادی از شهروندان برای حفظ گل هایی که بر سر مزار اقوام خود می برند اقدام به پر پر کردن آنها می کنند تا گل ها از گزند جمع کنندگان گل در امان باشد اما چندی است که گل های پر پر شده نیز جمع و بار دیگر به فروش می رسند.
علی، 14 ساله از جمله افرادی است که در مسیر بهشت زهرا به فروش گل مشغول است.
برقراری ارتباط با او کار دشواری نیست زیرا بسیار گشاده رو است.
وی در گفت و گو با خبرنگار گروه جامعه خبرگزاری میزان در شرایطی که نمی داند مخاطب صحبت هایش یک خبرنگار است در رابطه با نحوه فعالیت خود می گوید: من هر روز در مسیر بهشت زهرا حاضر نمی شوم زیرا به مدرسه می روم و فقط روزهای پنج شنبه و جمعه به کمک برادر بزرگترم می آیم.
علی می افزاید: خانه ما در منطقه "شورآباد" قرار دارد و از آنجا تا بهشت زهرا راه زیادی نیست.
وی در خصوص گل هایی که در دست دارد می گوید: من گل هایم را از برادرم می گیرم و او نیز این گل ها را هر روز از یک مردی که صاحب کارش است، می گیرد.
علی با اشاره به مشخص بودن جایگاه هر یک از افراد گل فروش در مسیر ورودی بهشت زهرا می گوید: هر کدام از بچه ها مسیر مشخص شده ای دارند و این طور نیست که هر کس هر جا که دلش بخواهد بیاستد.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون از سر قبر اموات دیگران گل نیز جمع کرده ای یا خیر؟، سکوت می کند و می گوید که باید کارش را انجام دهد و بیشتر نمی تواند صحبت کند.
دیدن افرادی که از سر قبور، اقدام به جمع آوری گل می کنند، کار چندان دشواری نیست. بیشتر این افراد در قبوری حضور پیدا می کنند که جدید هستند و یقین دارند که خانواده فرد در گذشته، تاج گل و یا دسته گل هایی را بر سر مزار آورده است.
بر سر یکی از همین قطعات تازه تاسیس، دو پسر بچه اقدام به جمع آوری گل از روی قبور می کنند.
یکی از آنها تلاش می کند تاج گلی که گل های آن خشک شده و بر سر قبر مردی که از تاریخ مرگ آن تنها 3 روز گذشته است را با خود ببرد اما قدش کوتاه تر از آنی است که بتواند این کار را به سادگی انجام دهد.
اصرار دارد که تاج گل را حمل کند اما موفق به این کار نشده و به زمین می خورد.
با اخمی که بر چهره دارد به دور و اطراف خود نگاه می کند.
از او می پرسم که آیا کمک می خواهد که در جواب می گوید: نیکی و پرسش.
صحبت کردن با او اما کار آسانی نیست. بریده بریده پاسخ می دهد و به خوبی می داند کاری که انجام می دهد به هیچ وجه کار پسندیده ای نیست.
خود را میثم معرفی می کند و می گوید که 12 سال دارد.
از او سوال می کنم که آیا هر روز بر سر قبرها حاضر می شود؟ که در جواب می گوید: من از اول مهر دیگر به مدرسه نرفته ام. کسی که مدرسه نمی رود باید خرج خودش را در بیاورد و من هم باید این کار را می کردم. هر روز با پسر عمو و یکی از عموهایم به بهشت زهرا می آییم و هر کدام ما مسئولیتی داریم.
میثم اما در رابطه با مسئولیت های هر کدامشان چیزی نمی گوید و تنها به گفتن این جمله که " اموات خودشان هم خوشحال می شوند که ما با فروش گل هایشان، شب نانی برای خوردن داشته باشیم" بسنده می کند.
این طور به نظر می رسد که مسئولیت جمع آوری گل از سر قبرها به کودکان و نوجوانان سپرده شده تا در صورت مشاهده اقدام آنها از سوی خانواده ها، آنها واکنش کمتری داشته باشند.
مسئولیت فروش گل های پر پر شده اما با افرادی است که سن بالاتری دارند.
ساعت 18 یک روز تعطیل است. برای دیدار با یکی از همین گل فروشان، در محل ورودی بهشت زهرا (س) حاضر می شوم.
مردی جلو می آید که در یک دستش دو دسته گل کوکب است و در دست دیگر پلاستیک هایی را به همراه دارد که در آنها گل های پر پر شده است.
با او هم کلام می شوم و به بهانه خرید گل، قیمت گل های پرپر شده را می پرسم. وی می گوید: آخر وقت است و گل هایم را ارزان می فروشم. این دو دسته گل، 5 هزار تومان و این دو کیسه گل نیز 5 هزار تومان است. هر کدام را که بخواهید می دهم خدمتتان.
بیش از 20 سال سن دارد و اثرات تیغ گل ها را به خوبی می توان به روی دستان او مشاهده کرد.
از او سوال می کنم که آیا گل های پر پر شده را از روی قبرها جمع کرده اید؟، که در جواب می گوید: این چه حرفی است. ما خودمان گل ها را خریداری و پر پر می کنیم تا کار شما ساده تر باشد. ضمن اینکه شما با خریدن گل های پر پر شده می توانید حجم بیشتری گل خریداری کنید.
در میان این صحبت ها، مرد مسن تری از دور به جمع ما اضافه می شود. او نیز گل پر پر و یک دسته گل مریم به همراه دارد. وقتی از او می پرسم که آیا گل های پر پر را از روی قبور جمع کرده است یا خیر؟، می گوید: اگر برایت مهم است، گل مریم را بخر، نگذار شبهه ای در دلت باقی بماند. ما این گل ها را با قیمت ارزان تر به افرادی که برایشان اهمیت ندارد می فروشیم.
نه تنها گل، بلکه گلدان ها و سایر وسایلی که بر سر قبور گذاشته می شوند نیز گاه از دست مافیای جمع آوری و فروش گل ها در بهشت زهرا در امان نیستند.
نمونه بارز سرقت گل از سر قبور را خانواده ها در شب جمعه آخر سال احساس کردند.
بسیاری از افرادی که شب جمعه آخر سال گلدان و حتی سبزه بر سر قبر اموات خود برده بودند، زمان سال تحویل با جای خالی وسایل خود مواجه شدند.
در همین رابطه، مجتبی یزدانی، معاون خدمات شهری شهرداری تهران پیش از این گفته بود: ما نیز قبول داریم که عده ای در بهشت زهرا اقدام به جمع آوری گل از سر قبرها می کنند و تاکنون نیز اقداماتی در این رابطه انجام شده است اما اقدامات کافی نبوده و خانواده ها همچنان ناراضی هستند. تمام تلاش ما این است که در بهشت زهرا شرایط مطلوبی برای خانواده های داغدار فراهم کنیم و برخورد با مافیای فروش گل و جمع آوری گل از سر قبور نیز در دستور کار ما قرار دارد.
