به گزارش «شیعه نیوز»، 'عالیه نصیف' با انتشار بیانیه ای گفت که پیشتر و در طول سنوات گذشته نسبت به ساخت بندر 'مبارک' کویت در باریک ترین منطقه در آبراهه خور عبدالله هشدار داده بودیم زیرا نقض آشکار ماده 70 قانون دریانوردی است.
به گفته وی، دولت کویت در داخل این آبراهه از منطقه ای که یک هزار و 800 متر طول دارد و تا میله مرزی 16/17 امتداد دارد، با هدف تنگ کردن آبراهه کشتی رانی عراق، این منطقه را خاکریزی کرده است.
وی هدف از این اقدام را ایجاد یک جزیره مصنوعی در بخش کم عمق با هدف محدود کردن آب های منطقه ای عراق و تنگ کردن آبراهه کشتی رانی کشورش دانست و گفت: در حال حاضر یک منطقه خشکی در برابر شناور میله 9 در فاصله دو مایل دریایی (حدود سه هزار و 704 متر) ظاهر شده است و عمق آب در این منطقه به کمتر از یک متر رسیده است.
به گفته عالیه نصیف، این خشکی که به تازگی در این نقطه بروز کرده، مشمول توافقنامه خور عبدالله بین کویت و عراق شده است.
این نماینده پارلمان از سکوت دولت عراق درقبال این مسئله ابراز تعجب کرد و گفت که دولت عراق در قبال اقدام توسعه طلبانه کویت که اراضی و آب های منطقه ای عراق را هدف قرار داده، سکوت کرده است.
عالیه نصیف از این اقدامات دولت کویت به عنوان اعلام جنگ آشکار و غیر اخلاقی علیه عراق یاد کرده و گفته است که در چنین شرایطی کمیته ای که پارلمان برای بررسی پرونده توافقنامه خور عبدالله تشکیل داده، فاقد موضوعیت است.
وی از دولت عراق خواسته است که از اجرای توافقنامه خور عبدالله خودداری کرده و در نامه ای رسمی از کویت بخواهد از اقدام تجاوز گرانه اش خودداری کند.
بین پارلمان و دولت در خصوص توافقنامه خور عبدالله اختلاف نظر وجود دارد و پارلمان معتقد است که اجرای این توافقنامه، حاکمیت عراق را بر مهمترین آبراهه اش در دهانه شمال غربی خلیج فارس از دست می دهد، اما دولت معتقد است که اجرای توافقنامه با هدف سازماندهی کشتیرانی در این آبراهه است و نه ترسیم مرزها.
خور عبدالله یک آبراهه راهبردی در انتهای شمال غربی خلیج فارس است که از غرب به جزیره 'بوبیان' کویت و از شرق به 'اروند کنار' ایران و از شمال به بنادر فاو و ام القصر عراق وصل می شود.
مشکل خور عبدالله از سال 2010 که مسأله احداث بندر بزرگ فاو در عراق مطرح شد، نگرانی های جدی کویت را از این بندر بزرگ که تا عمق خلیج فارس امتداد دارد، به دنبال داشت و بر همین اساس کویت بسرعت ساخت بندر مبارک را در طرف مقابل آن، در جزیره بوبیان آغاز کرد.
رقابت دو کشور عراق و کویت برای تسلط بر آبراهه خور عبدالله باعث شد، وزیر خارجه کویت برای اطمینان خاطر به عراقی ها، در 2014 نوعی همکاری را در این آبراهه آبی مطرح کند.
'صباح خالد الحمد الصباح' پیشنهاد تشکیل کمیته مشترکی برای سازماندهی کشتی رانی در این آبراهه را مطرح کرد، اما از همان زمان، عراقی ها از ورود به چنین توافق مشترکی نگران بودند.
حتی پیش از این تاریخ وقتی مسأله آبراهه خور عبدالله در 2009 مطرح شد، نمایندگان پارلمان عراق از هرگونه تصمیم گیری به دولت وقت، هشدار دادند به اعتبار اینکه هنوز دولتمردان عراق تجربه کافی در چنین مذاکرات حساسی ندارند.
کویتی ها اعتقاد دارند، موضوع خور عبدالله مشمول قراردادهای شورای امنیت سازمان ملل است که منجر به عقب نشینی ارتش صدام از کویت شد، اما عراقی ها موضوع خور عبدالله را در این قراردادها بویژه قرارداد 833 وارد نمی دانند.
تجربه تلخ عراق، بعد از اشغال کویت که به اجبار قراردادهای شورای امنیت، ناچار شد از پاره ای مرزهای آبی و خاکی خود به نفع همسایگان عرب جنوبی و غربی دست بکشد، همچنان یک نگرانی جدی در داخل عراق به شمار می رود.
