به گزارش «شیعه نیوز»، در این مراسم که با حضور علی اصغر خاجی سفیر جمهوری اسلامی ایران در چین و شماری از ایرانیان مقیم و عاشقان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام)برگزار شد، پس از ادای نماز جماعت مغرب و عشاء و تلاوت آیاتی از کلام الله مجید، شرکت کنندگان با مرثیه سرایی «رضا حدادی» یکی از مداحان اهل بیت به عزاداری و سینه زنی پرداختند.
رایزن فرهنگی ایران در چین در سخنانی ضمن تسلیت این ایام، به تشریح ویژگی های ارزشمند و شخصیت برجسته پیامبرگرامی اسلام (ص)، امام حسن مجتبی (علیه السلام) و امام رضا (علیه السلام) پرداخت.
وی در سخنان خود به شرایط ویژه پیامبر (ص) در آستانه رحلت اشاره کرد و گفت: در این دوران بویژه در سه ماه آخر عمر با برکت ایشان، نگرانی های خاصی در چهره مبارک حضرت دیده می شد و تغییرات ایجاد شده به روایت بسیاری از تاریخ نگاران بعد از حجه الوداع بیشتر شده بود.
به گفته الماسیه، آن حضرت همواره می کوشیدند تا مهمترین سخنان و اهداف بعثت را در آن زمان بیان کرده و مردم را با آرزوها و دغدغه های خویش آشنا سازند چرا که دغدغه پیامبر(ص) در این اواخر دغدغه امتی بود که پس از این پیامبری بر ایشان بر انگیخته نمی شود و مردمانی بدون رهبری و پیشوا خواهند بود.
وی در این رابطه به نازل شدن آیه قرآن (ای پیامبر، آنچه از جانب پروردگارت به سوی تو نازل شده، ابلاغ کن و اگر نکنی پیامش را نرسانده ای و رسالت خد را کامل نکرده ای و خدا تو را از گزند مردم نگاه می دارد. آری، خداوند گروه کافران را هدایت نمی کند) بر پیامبر (ص) در زمان حجت الوداع اشاره می کند که خداوند از پیامبر گرامی اسلام می خواهند با اعلام آن به مردم، رسالت خود را کامل نمایند.
رایزن فرهنگی کشورمان در چین ادامه می دهد: همه مفسران و دانشمندان علوم قرآنی بر این نکته اتفاق نظر دارند که این آیه کریمه بعد از بازگشت رسول خدا (ص) از حجة الوداع نازل شده و به آن حضرت دستور داده شده است که خلیفه و جانشین بعد از خودش را تعیین نماید.
وی یادآور شد: پیامبر همواره نگران آن بودند که مردم ظرفیت شنیدن این موضوع را نداشته باشند و تلاش داشتند تا پیام خداوند را که همانا انتخاب جانشین بعد از او بود به بهترین شکل ممکن و بدون آنکه حساسیتی در جامعه ایجاد نماید، ابلاغ کنند.
وی در ادامه سخنان خود به مظلومیت امام حسن (علیه السلام) در آن دوران اشاره کرد و گوشه هایی از ارتباط این مظلومیت با امضای صلح نامه با معاویه را برشمرد.
رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در چین یادآور شد: امضای صلح نامه توسط امام حسن (علیه السلام) بالاترین دلیل و سند برای مظلومیت امام بود که مردم آن دوران از فهم آن عاجز بودند.
الماسیه یادآور شد: اینکه کسی برای حفظ دین، هم جان و هم آبروی خود را بدهد، منحصر به امام حسن مجتبی (علیه السلام) است که مردم دوران ایشان آن را درک نکردند.
وی با بیان اینکه مظلومیتی بالاتر از آن نیست که امام شیعیان به خاطر مصلحت جامعه مجبور به امضای پیام صلح با معاویه شود، یادآور شد: قبول این مسئله از جانب امام شیعیان حتی باعث شد حلقه های نزدیک دوستان امام حسن (علیه السلام) وقتی با ایشان روبرو می شدند، صورت بر گردانده و بعضی ها هم به شکلی گستاخانه رفتارهای نامناسبی از خود نشان دهند.
وی در این رابطه به اعتراض «حجربن علی» اشاره کرد که امام حسن (علیه السلام) مجبور می‌شوند برای خواصی مثل او هم در خصوص صلح با معاویه توضیح بدهند.
رایزن فرهنگی کشورمان در چین همچنین در بخش دیگری از سخنان خود ضمن تسلیت شهادت امام رضا (ع) به تشریح خصوصیات ارزشمند شخصیتی ایشان پرداخت.
الماسیه گفت که شاید زندگی امام رضا (ع) پیچیده ترین شرایط سیاسی بود که ائمه ما با آن مواجه بودند.
وی یادآور شد: دوران امامت امام رضا (ع) 20 سال به طول انجامید که 10 سال آن همزمان با حکومت هارون الرشید، 5 سال با امین و 5 سال نیز با مامون بود و در دوران خلافت هارون الرشید مسلمان بیشترین فشارها را از جانب وی متحمل شدند.
او یادآور شد: با اینکه در زمان خلافت «امین» شرایط برای مسلمانان تا حدودی بهتر شد اما با روی کار آمدن «مامون» بار دیگر وضعیت تغییر کرد و حکومت وقت با پیشنهاد خلافت و ولایتعهدی به امام رضا (علیه السلام) به دنبال اهداف و انگیزه سیاسی خاص خود برای از میان برداشتن امام بود.
وی ادامه داد: البته امام هرگز به این پیشنهاد روی خوش نشان نداد و با آن به شدت مخالفت کرد و حتی در پاسخ فرمودند «اگر این خلافت از جانب خداوند به مامون داده شده اجازه ندارد آن را به دیگری بسپارد و اگر از جانب خداوند نیست به چه اجازه ای می خواهد به من داده شود» اما مامون از هر سو فشار را بر امام بیشتر کرد تا اینکه در نهایت ولایتعهدی را به ایشان تحمیل کردند.
الماسیه یادآور شد: فرونشاندن قیامهای علویان، خالی کردن صحنه از وجود امام رضا (علیه السلام) و مشروعیت بخشیدن به حکومت خویش از جمله اهداف مهمی بود که مامون به دنبال آن بود. او همچنین تاکید داشت شخصیت امام باید تحت کنترل دقیق وی قرار گیرد تا آنکه کم کم راه برای از میان برداشتن امام به شیوه های مخصوص هموار شود که در نهایت اینگونه شد و امام رضا (علیه السلام) را با خورداندن سم در غربت به شهادت رساند.
