به گزارش «شیعه نیوز»، وضعیت بد اقتصادی عربستان پادشاه سعودی ملک سلمان بن عبدالعزیز را به واکنش واداشت تا سیاست ریاضت اقتصادی برای ریاض اتخاذ کند. این تصمیم در حالی اتخاذ شده است که بهای نفت که اولین درآمد اقتصاد عربستان را تشکیل می دهد در بازارهای جهانی به شدت کاهش یافته و همچنین حمله ۶ ماهه به یمن برای عربستان
طاهر جمشیدزاده؛ روزنامه نگار در قانون نوشت: هزینه های هنگفتی را در پی داشته است و به همین خاطر پادشاه عربستان به شاهزاده های آل سعود دستور داده تا ریخت و پاش های خود را محدود کرده و ماشین های جدید و ارزان قیمت برای ایاب و ذهاب خود تهیه کنند و این تصمیم ناگهانی در حالی است که شاخص بورس عربستان ۳۰ درصد کاهش یافته و تولید ناخالص ملی این کشور به20 درصد تنزل یافته است.همان گونه که گفته شد عربستان سعودی متأثر از تضادهای اجتماعی و اقتصادی و بالا گرفتن اعتراضات سیاسی برای حل مشکلات خود به دنبال توسعه و اجرای یک ساختار اقتصادی برای مدیریت و استفاده از منابع انرژی با هدف توسعه صنایع بالادستی وپایین دستی انرژی و سایر بخش های صنعت است.
برنامه های پنج ساله توسعه
سابقه اصلاحات اقتصادی در عربستان سعودی به سال های دهه ۵۰ بر می گردد با گذشت زمان و افزایش مطالبات مردمی اهمیت اصلاحات بیشتر و حیاتی تر شده است. دوره توسعه مدرن سازی عربستان به طور جدی از سال ۱۹۷۰ با افزایش درآمدهای نفتی آغاز شد. در حال حاضر تلاش دولت برای انتقال از اقتصاد نفتی به غیر نفتی تشدید شده است. نظام سیاسی حاکم به شدت متمرکز و بسیط است و اصلاحات سیاسی محدودی اعمال شده لذا الگوی توسعه اقتصادی عربستان، توسعه اقتدارگرا بوده است. به این معنی که عربستان همچنان فضای سیاسی را بسته نگه خواهد داشت و به تدریج دست به اصلاحات محدود در این حوزه می زند. اصلاحات اقتصادی همانند اصلاحات سیاسی از بالا یا اتکا به درآمدهای نفتی اجرا خواهد شد؛ الگویی که در برخی کشورهای شرق آسیا مثل کره جنوبی اجرا شد. مقامات سعودی معتقدند هرگونه شتاب در باز شدن فضای سیاسی منجر به تشتت در سیاستگذاری توسعه اقتصادی خواهد شد. این در حالی است که توسعه اقتصادی بدون سازماندهی سیاسی و اجتماعی با علامت سوال بزرگی روبه روست .بر این اساس از سال ۱۹۷۰ تا به حال ۹ برنامه توسعه اقتصادی را به اجرا گذاشته است. سه برنامه اول که از سال ۱۹۷۳ تا ۱۹۸۵ ادامه داشت بر توسعه صنعت نفت، پتروشیمی، کشاورزی و صنایع تبدیل متمرکز بود. در این برنامه همچنین تلاش زیادی برای توسعه زیر ساخت های اقتصادی انجام شد به طوری که از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۱ ایجاد جاده های آسفالته از هشت هزار کیلومتر به ۳۰/۶۴ هزار کیلومتر افزایش یافت. عربستان سعودی در حال حاضر از گسترده ترین شبکه حمل و نقل در خاورمیانه برخوردار است. این کشور دارای شبکه ای بزرگراهی است که خلیج فارس را از ریاض به دریای سرخ در غرب، و از مناطق شمالی مرز اردن به جیران در جنوب متصل می سازد. این راه ها شامل بزرگراه ها، جاده های دوبانده و تک بانده بین شهرها ست. اغلب شهرهای مهم و مراکز استان ها از بزرگراه های بین استانی برخوردارند و یک خط آهن میان بندر ملک عبدالعزیز در دمام و بندر خشک در ریاض با گذر از الاحصا، بقیق و ظهران ارتباط برقرار می کند. این کشور در حال حاضر قراردادهایی در زمین راه آهن با شرکت هایی اروپایی امضا کرده است.مکاتب و رویکردهای مختلف اقتصاد سیاسی در یک اصل اساسی یعنی نحوه تعامل جامعه و دولت با یکدیگر اشتراک دارند. بر این اساس دو حوزه وکارکرد اقتصادی و سیاسی ریشه در ساختار و تحولات اجتماعی دارد. مطالعات تحولات اجتماعی با بررسی بافت جمعیت آغاز می شود. در این چهارچوب عربستان سعودی در عرصه اجتماعی با جمعیت جوان به شدت در حال افزایش و ساختار قبیله ای با تضادهای گوناگونی روبه روست. تضاد میان قبایل و خاندان های حکومت گر، شیعیان و اهل سنت، تضاد میان سرمایه داری تجاری و سرمایه داری تولیدی، فن سالاران با علمای وهابی و طبقات فقیر و غنی. در کنار این هزینه های نظامی و آهنگ توسعه اقتصادی و اجتماعی تنها با افزایش درآمدهای نفتی و تزریق آن تشدید می شود. این درحالی است که نظام سیاسی عربستان همزمان با تنوع گروه ها و نیروهای اجتماعی زمینه حضور تمام نیروهای اجتماعی را در سیاستگذاری فراهم نکرده و همچنان به صورت متمرکز و اقتداری به اداره جامعه می پردازد.در این شرایط اعتراضات سیاسی برای تأمین خواسته های اقتصادی و سیاسی افزایش یافته است. خاندان سعودی برای جلوگیری از گسترش اعتراضات و تأمین ثبات، اجرای اصلاحات محدود اقتصادی را با درآمد حاصله از نفت آغاز کرده اند. الگوی توسعه این کشور در چهارچوب الگوی توسعه نوسازی و مبتنی بر اندیشه نظریه پردازان غربی توأم با حفظ اقتدار نظامی و امنیتی است. اصلاحات اقتصادی چون به درآمدهای نفتی وابسته است از اصالت برخوردار نبوده و به ایجاد یک ساختار اقتصادی پویا و مستقل منتهی نشده است. مصرف انرژی در داخل کشور رو به افزایش است و بسیاری از چاه های نفتی در نیمه دوم عمر خود هستند، با این حال اصلاحات اقتصادی بر سرعت تحولات در عرصه اجتماعی وسیاسی افزوده است. این امر ضرورت سازماندهی عرصه اجتماع و سیاست را گوشزد می کند. در عین اینکه توسعه اقتصادی بدون سازماندهی و حضور اصیل نیروهای تولیدگر و صرفاً با تزریق درآمد نفت و اقدامات دولت پیش برده شده، تمام این اقدامات با مشروعیتی که مفتی ها و علمای وهابی ایجاد کرده اند، انجام شده است.بر این اساس آینده اقتصادی سیاسی عربستان به کارگردانی تحولات در سه حوزه اجتماع، اقتصاد و دولت بستگی دارد.
انتهای پیام/ 852