به گزارش «شیعه نیوز»، با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان حال و هوای خاصی در زندگی مسلمانان چین مشاهده می شود و آنان چه قبل از شروع این ماه و چه در طول ماه مبارک رمضان، آیین های خاصی برای خود دارند.
بر اساس آمارهای اعلام شده، حدود 20 میلیون نفر از جمعیت یک میلیارد و 400 میلیون نفری چین مسلمان هستند که در نقاط مختلف این کشور پهناور پراکنده هستند.
70 درصد مسلمانان چین در مناطق خودمختار «سین کیانگ»، «نین شیای هویی»، «گان سو» و «نین شیا» در غرب کشور زندگی می کنند و 30 درصد بقیه در دیگر استان ها و شهرهای کشور ساکن هستند. تنها در شهر پکن شمار مسلمانان به 250 هزار نفر و مساجد به حدود 70 باب می رسد.
مسلمانان چین شامل 10 اقلیت خویی، اویغور، قزاق، قرقیز، تاجیک، ازبک، دون سیان، بائوآن، سالار و تاتار هستند که در سراسر این کشور پراکنده اند که آیین های آنان در ماه مبارک از جهات بسیاری شبیه به یکدیگر است.
براساس یک رسمی قدیمی، مسلمانان چین قبل از فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، خود را برای یک ماه عبادت و روزه داری آماده می کنند که بخشی از این آمادگی مربوط به مسائل اقتصادی است، به این معنی که آنان باید برای خرید مایحتاج این ماه لوازم مورد نیاز خود را از قبل تهیه کنند.
در این ماه ثروتمندان از اموال خود انفاق کرده و فقیران مسلمان را اطعام می کنند و در مساجد سفره های افطاری با انواع خوراکی ها پهن و از روزه داران پذیرایی می شود.
هر مسلمانی به مسجد نزدیک منزل خود می آید و هر آنچه که از مواد خوراکی و نوشیدنی بتواند با خود به مسجد می آورد و همین طور ائمه مساجد در این ایام به مسلمانان درس های دینی می دهند.
بر اساس سنت دیرینه، مسلمانان چینی بهترین خوراکی های خود را برای ایام ماه مبارک کنار می گذارند و در ویژه برنامه هایی چون افطار ضمن حضور در کنار یکدیگر در مساجد به صرف غذاهای ویژه این ایام مبارک می پردازند.
تغذیه ویژه مسلمانان چینی در این ایام به سبب ارزش غذایی، مورد توجه دیگر اقوام ساکن در چین نیز قرار گرفته است. برنج، آرد، گوشت، چای، شکر و شیرینی از جمله این موارد است.
نظافت و غباررویی مساجد و خانه های مسلمانان از جمله رسوم دیگری است که قبل از شروع ماه مبارک رمضان توسط مسلمانان چینی انجام می شود.
بر اساس رسوم، مسلمانان چین با فرا رسیدن افطار ابتدا کمی خرما، حلوا، یا چای شیرین می خورند و بعد از آن به مساجد نزدیک منازلشان می روند تا نماز مغرب را به جا آورند. سپس وعده اصلی افطار را به همراه اعضای خانواده خود در مسجد میل می کنند.
بسیاری از مسلمانان چینی بر اساس رسمی دیرینه با تقبل هزینه افطار مساجد و تقسیم آن بین یکدیگر، سایر هم کیشان خود را از فضیلت سنت نورانی افطاری بهره مند می کنند.
بیشتر رستوران های اسلامی نیز در طول ما رمضان فعالیت خود را متوقف کرده و با نزدیک شدن به افطار فعالیت آنان نیز شروع می شود. آنان با طبخ غذاهای شرقی و انواع شیرینی های مخصوص ماه رمضان را که در کشورهای عربی و اسلامی معروف هستند به اضافه انواع خوراکی ها و شیرینی های چینی طبخ می کنند و می فروشند.
به رغم تبلیغات رسانه های غربی مبنی بر محدود کردن مسلمانان چین از انجام فرائض ماه مبارک رمضان؛ مراسم قرائت قرآن، گوش دادن به سخنان روحانیون، عبادات شبانه و نمازهای
تروایج (نوعی نماز ویژه سنی ها) در طول این ماه لااقل در مساجد پکن همچنان دایر است.
با فرا رسیدن عید سعید فطر، مسلمانان چینی با حضوری حداکثری در مساجد سراسر این کشور ضمن برگزاری جشن عید بندگی، به برگزاری نماز جماعت عید اقدام می کنند و پس از نماز، سفره احسان روز عید در تمامی مساجد پذیرای مومنانی است که یک ماه به تمرین بندگی پرداخته اند.
پوشیدن البسه نو، استفاده از مواد خوشبو کننده و نظافت از دیگر رسوم مسلمانان چینی در روز عید سعید فطر محسوب می شود.
این عید بزرگ اسلامی به ویژه در مناطق مسلمان نشین چین از جمله «سین کیانگ» یکی از مهم ترین مناسبت های مذهبی محسوب می شود و در آن روز شهر به شکل نیمه تعطیل در می آید.
دید و بازدید و گرفتن عیدی و تقدیم هدیه به بزرگان خانواده از دیگر رسوم مسلمانان چینی در ایام عید سعید فطر است که البته تاثیراتی هم از سنت های فرهنگی چین پذیرفته است.
حضور در قبرستان و ادای احترام به مردگان، یکی دیگر از آیین های ویژه روز عید فطر است که از سوی مسلمانان چین برگزار می شود.
براساس آمارها، نزدیک به 50 میلیون مسلمان در چین زندگی می کنند و انجمن اسلامی چین می گوید که آنها در انجام عبادات مذهبی آزاد هستند و بر اساس قانون فعالیت می کنند.
«ما بو آی» رییس انجمن اسلامی «تایو یوان» در استان «هونان» اعلام کرد که فقط در همین منطقه، سال گذشته 160 نفر به اسلام گرویده اند.
وی تاکید کرد که «بازگشت و احیای اسلام» و همچنین «جلوگیری از افراط گرایی» دو هدف عمده ای بود که مسلمانان این منطقه آن را دنبال کرده اند تا همگان بدانند که اسلام دین خشونت نیست.
ادیان اصلی چین تائوییسم، بودیسم، اسلام و مسیحیت است و از میان اینها جمعیت مسلمانان چین از 20 میلیون نفر فراتر است، ضمن آنکه دین اسلام خیلی زودتر از مسیحیت به چین راه پیدا کرده و میان مردم جا افتاد.
دین اسلام در اواسط سده هفتم میلادی از غرب آسیا وارد چین شد و تا امروز حدود هزار و 300 سال در چین قدمت و تاریخ دارد.
انتهای پیام/654
