۰

از آقا رسول الله خجالت بکشیم

هرکاری می‎خواهی بکنی بکن، امّا این را بدان که این عمل تو را خدا، پیغمبر و مؤمنین می ‎بینند. خجالت بکش! حیا کن که یک وقت نکند عمل زشتت را ببرند نشان آقا رسول ‎الله بدهند.
کد خبر: ۷۰۳۶۰
۱۰:۰۲ - ۱۴ فروردين ۱۳۹۳
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»،  در بعضی از روایات دارد که اعمال ما که این فرشته‎ها ثبت و ضبط می کنند، هر روز به پیغمبر اکرم عرضه می ‎شود.پدر اینجا این پیش می ‎آید که وقتی عرضه می‎شود، آیا نوشته را می ‎برند که آقا می ‎بیند که مثلاً چنین کاری کردم،  خبر به آقا می‎رسد یا خود عمل را می‎برند؟
 
اگر من بدانم کاری که دارم می ‎کنم می‎نویسند و بعد می ‎برند می ‎دهند به شخصی مثل پیغمبر و ایشان از کار من مطلع می‎شود؛ یا اینکه نه، خود کار را می‎برند، نفس عمل را به پیغمبر اکرم عرضه می ‎کنند، چه می شود؟
 
روایتی از امام صادق(صلوات‎الله‎علیه) است که فرمودند: قال(علیه‎السلام) إِنَّ أَعْمَالَ الْعِبَادِ تُعْرَضُ عَلَى رَسُولِ الله كُلَّ صَبَاحٍ أَبرَارَهَا وَ فُجَّارَهَا فَاحْذَرُوا فَليَسْتَحْی أَحَدُكُمْ أَن يُعْرَضَ عَلَى نَبيّه الْعَمَلُ القبيح
 
برای این که تا حدودی این روایت را تثبیت کرده باشم، این آیه شریفه را می‎خوانم که می ‎فرماید: وَ قُلِ اعْمَلُوا فَسَيَرَى الله عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ سَتُرَدُّونَ إِلى‏ عالِمِ الْغَيْبِ وَ الشَّهادَةِ بما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ
 
هرکاری می‎خواهی بکنی بکن، امّا این را بدان که این عمل تو را خدا، پیغمبر و مؤمنین می ‎بینند. خجالت بکش! حیا کن که یک وقت نکند عمل زشتت را ببرند نشان آقا رسول ‎الله بدهند.
 
در روایات نقش «حیا» را تحت عنوان لباس بیان می ‎کنند. من دو روایت از پیغمبر اکرم می ‎خوانم؛ قال رسول‎الله(صلی ‎الله‎علیه ‎وآله ‎و سلم): الْإِيمَانُ عُرْيَانٌ وَ لِبَاسُهُ الْحَيَاء
 
در روایتی دیگر حضرت می‎ فرماید: الْإِسْلَامُ عُرْيَانٌ فَلِبَاسُهُ الْحَيَاء
 
حضرت بحث عریانی را مطرح می‎کنند. می‎گوید مثل این می ‎ماند که ایمان لخت است و حیاء هم لباسش است.
 
لباس آن را حفظ می ‎کند، لباس نباشد سرما می‎خورد. بعد هم می ‎افتد می‎میرد، تمام شد رفت!
 
اگر حیاء برود، ایمان هم می ‎رود، انسانیّت هم می ‎رود. ‎
وقتی که حیاء رفت، ایمان و انسانیت می ‎رود؛ چون حیاء پوششی برای ایمان است، این را به شما عرض کنم که نعوذ بالله نه تنها ایمان می‎رود؛ بلکه انسان به خطرناک ‎ترین چیز، یعنی وادی کفر و انکار کشیده می‎ شود.
 
واقعیّت‎ها را می ‎بیند، حتی واقعیّت‎ها در باب مفاسد دامنش را هم می ‎گیرد؛ در عین حال باز انکار می‎کند، به این می‎گویند: کفر جحودی.
 
از مباحث اخلاقی مرحوم آیت الله آقا مجتبی تهرانی (ره)

منبع: جام

انتهای پیام/ ز.ح
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: