15 مارس 1948 در شهرستان کولاب به دنیا آمدم و اکنون 64 سال سن دارم. نزدیک 40 سال است که مربی ورزش هستم و قبل از فروپاشی شوروری مرزبان مرز مشترک تاجیکستان و افغانستان بودم و اکنون نیز بازنشست شده‌ام. دوست دیگر من نیز اهل کولاب و وی نیز 65 ساله و از ورزشکاران سابق کشور تاجیکستان است.
ما 2 عضو گروه 10 نفره‌ای بودیم که در نهایت موفق شدیم با طی بیش از 4500 کیلومتر راه در طول مدت بیش از شش ماه، خانه خدا را در ایام حج واجب، زیارت و عمق عشق و علاقه خود به اسلام را نشان داده و مهر و محبت همیشگی مسلمانان را به نمایش گذاریم.
از آنجاییکه یکبار دیگر نیز در سال 2005 میلادی بنده با تعدادی از دوستان خود به سفر حج مشرف شدم، با پیشنهاد تعدادی از دوستان اواسط سال جاری میلادی بار دیگر کمر همت به راهی شدن به سفری معنوی برای رسیدن به خانه خدا با پای پیاده شدیم . در این میان کمیته امور دین، کمیته ورزش و وزارت امور خارجه تاجیکستان کمک بسیاری به ما کردند.
سفر ما از شهر کولاب، برابر با پنجم ماه می( 16 اردیبهشت 1391 ) با تعداد 10 نفر آغاز شد. در ابتدای سفر براساس باور مردم تاجیک که پیش از سفر به خانه خدا، زیارتگاه‌های این کشور ار زیارت می‌کنند، ما نیز به سفر به مناطق مختلف تاجیکستان رفته و آرامگاه بزرگان آرمیده در این کشور را زیارت کردیم.
آرامگاه میر سید علی همدانی، سلطان خواجه مومین در همدان کولاب، مزار سلطان اویس قرنی، شاه نعمت الله، زیارت مولانا جلال الدین بلخی در دوشنبه، یعقوب چرخی و زیارت حضرت زین العابدین در شهر طوس از مهمترین اماکنی بود که به زیارت آن در نقاط مختلف تاجیکستان رفتیم. در این بین 2 نفر از دوستان از جمع 10 نفره ما جدا و گروه ما با هشت نفر برای ادامه مسیر وارد افغانستان شد.
همچنین در اینجا لازم به ذکر است که در شهر دوشنبه زمانی که برای گرفتن ویزا به سفارت ایران مراجعه کردیم سفارت ایران، پس از اطلاع از هدف از این سفر، ویزای ایران را بطور رایگان به ما هدیه داد که این اتفاق پیش از سفر به ایران برای ما بسیار مبارک بود.
سپس از طریق مرز شیرخان بندر وارد افغانستان و پس از طی مسافتی طولانی به قندوز و از آنجا به مزار شریف، شبرغان، میمیه، هرات و در نهایت بعد از گذشته یکماه به شهر مرزی تایباد در مرز ایران رسیدیم.
در این بین زیارت منصوب به حضرت علی (علیه السلام) در مزار شریف و همچنین زیارت آرامگاه شیخ احمد جامی در هرات از اتفاقات ماندگار گذر از افغانستان بود.در ایران نیز پس از ورود به مشهد بنابر رسمی دیرینه و کهن و بجامانده از رفتار گذشتگان تاجیک، به زیارت حضرت رضا (علیه السلام) مشرف شدیم.
این حرکت ما علاوه بر اینکه نشانه مهر و محبت تاجیک به خاندان اهل بیت پیامبر گرامی اسلام دارد، همچنین نوعی احیا سنتی دیرینه است که تاجیکانی که در سال‌های دور و نزدیک برای زیارت خانه خدا به مکه مکرمه مشرف می‌شدند، بر خود واجب می‌دیدند که قبر متبرک حضرت رضا علیه اسلام در مشهد را زیارت کنند و با کوله بار معنوی حاصل از این تشرف، به راه خود ادامه می‌دادند.
پس از زیارت آرامگاه مطهر حضرت رضا (علیه السلام)، از مسیر شمالی و استان مازندران راهی تهران و سپس از آنجا با راهنمایی و مساعدت کمیته ملی المپیک در اخذ ویزای امارات راهی بندر عباس در جنوب ایران شدیم.
در این بین تعداد شش نفر از دیگر دوستان به علت سختی راه و خستگی از ادامه مسیر بازمانده و تنها 2 نفر از جمع تیم 10 نفره برای راهی شدن به امارات به بندر ساحلی بندرعباس پس از طی 75 روز رسیدیم.
در بندرعباس نیز با کشتی پس از طی مسافتی چند ساعته وارد امارات شده و پس از عبور از شهرهای دبی و ابوظبی به مرز مشترک امارات با عربستان رسیدیم.
اتفاقی که در امارات بیش از هرچیز توجه مارا به خود جلب کرد، تعداد بسیار فارسی زبانانی بود که در این کشور حضور داشتند. این اتفاق خوشایند در ادامه شوق ما از گذشتن از 2 کشور فارسی زبان و هم دل و هم خون ایران و افغانستان روی داد. جاییکه احساس می‌کردیم بایستی با مترجم ادامه راه دهیم، بسیاری با زبان شیرین فارسی با ما سخن می‌گفتند که این نظر بسیار جای تعجب داشت.
در مرز مشترک امارات و عربستان روزهای زیادی به علت عدم اخذ ویزای عربستان معطل شدیم. این در حالی بود که از ایران تلاش‌های بسیاری چه از طریق نهادهای دولتی و چه غیر دولتی انجام گرفت و سرانجام با رسانه‌ای شدن موضو ع و درست در آخرین روز اجازه اقامت در امارات، ویزای عربستان سعودی به دست ما رسید و مفتخر به حضوری 15 روزه در مکه مکرمه و مدینه منوره در ایام حج امسال شدیم.
حال عبد‌الرحیم حبیب‌اف نیز در ادامه به بیان اهداف خود از این سفر پرداخت و گفت: احیا سنت‌های نیکوی گذشتگان در سفرهای کاروانی به مکه مکرمه از مسیر ایران و بالاخص زیارت حضرت رضا (علیه السلام) و تجربه خاطرات آنان و بازگوکردن آن برای نسل‌های آینده و همچنین نشان دادن صلح و مهروزی مسلمانان راستین به یکدیگر که همواره دشمنان درصدد القا کاستی از آن هستند، از مهمترین اهداف سفر من و دوستم به این سفر بود.
حاج عبدالعزیز نیز در این رابطه گفت این مسئله نشان از مهر و محبت اسلام است که همه و همه کس را به خود جذب می‌کند.وی ادامه داد: وقتی شما توجه کنید، خواهید فهمید مهتاب و آفتاب و موج دریا همه به سوی قبله می‌رود و این حرکت در ضمیر ناخودآگاه هر انسانی نیز وجود داشته و دوان دوان خواهان رفتن به سوی قبله است.
ما روزی پنج کیلومتر حرکت می‌کردیم. پنج تا 10 کیلو بار داشتیم و هر صبح با شور خاصی که گواه همان محبت و علاقه به اسلام است، سختی‌های سفر را به جان می‌خریدیم و با علاقه ادامه مسیر می‌دادیم.این 2 زائر تاجیک اکنون پس از بازگشت از سفر حج، از طریق مشهد راهی هرات افغانستان شده و طی روزهای آینده در شهر کولاب زادگاه خود، به این سفر 6 ماهه خاتمه خواهند داد.
انتهای خبر/ خ.ن
