SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
سرویس جهان اسلام «شیعه نیوز» : یک تعبیر قرآنی میگوید: «ناس» یعنی آن ناسی که همه وجودش پلیدی و نافرمانی و شرک و انکار بوده «وقود یا آتش گیرهی» جهنم میشود، یعنی اصلا خودش آتش میشود. در شرح اصول کافی آمده «در جهنم جز اهلش باقی نخواهند ماند».
در حدیث دیگری نیز از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل شده که «جهنمیانی که در جهنم ماندنی هستند در آن مرگ و زندگی ندارند، ولی مردمی که به واسطه گناهان خود جهنمی شدهاند در جهنم میمیرند و همین که چرکهایشان سوخت و ذوب و خاکستر شد اجازه شفاعت داده میشود و آنها را گروه گروه میآورند و به کنار نهرهای بهشت میاندازند سپس بهشتیان میگویند بر آنها آب بریزید و آنها چون دانهای که در گذرگاه سیل باشد از نو میرویند.»
صاحب التحقیق فی کلمات القرآن الکریم ، یکی از معانی خلود را«طول العمر» بیان کرده، یعنی تاپایان عمر. اصطلاح حبس ابد و زندان ابد که در فرهنگ فارسی، عربی و دیگر زبانها رایج است به معنای حبس تا پایان عمر است. یعنی استفاده از خلود و ابد در معنای«طول زمانی» و بلکه تا «پایان عمر» نیز مستعمل و شایع است.
لذا مولی صالح مازندرانی شارح برجسته اصول کافی صریحاً میگوید: مراد از خلود، طول زمان است و این استعمال برای این لفظ شایع است. نکته دیگر اینکه در صحیفه سجادیه تعبیر««طول الخلود» داریم، که اگر از خلود، همیشه فقط معنی جاودانگی استنباط میشد دیگر جاودانگی طولانی بی معنا بود.
پس خلود در جهنم یعنی تا زمانی که هست، عذاب میکشد، حالا دیگر او نیست که عذاب بکشد، عذاب جاودان شاید در اینجا به معنی عذاب تا آخرین لحظه وجود باشد.
تعبیر سومی که پسندیدهتر است این است که بالاخره این وجود که اصالتاً نور بود به اصل خود بازنگشت، به نار تبدیل شد و فراق و جدایی از اصل که بزرگترین عذاب است تا ابد همراه اوست. زیرا دیگر جابجایی و تحول در کار نیست.
چنین کسانی در عمیقترین و سختترین بخش جهنم بیشترین حرارت و درد را میبینند ذره ذره وجودشان که سراسر ناخالصی است ذوب و تبدیل به آتش میشود و به همراه سنگهای جهنم خود تا آخرین ذره وجودشان میسوزند و جواهری هویدا نمیشود و هیچگاه به وصال نمیرسند و رنج فراق برایشان دائمی خواهد بود.
منبع : مهر
