از لبنان تا سوریه

به گزارش «شیعه نیوز» ، بحران سوریه هر روز پیچیده‌تر می‌شود و بازیگران خارجی با استفاده از مهره‌های داخلی خود تلاش دارند این بازی را به نفع غرب و ایالات متحده به پایان برسانند و در این راه هم از ارتکاب هیچ جنایتی رویگردان نیستند. پس از فاجعه الحوله و کشتار ده‌ها زن و کودک، تروریست‌های وابسته به غرب باز سناریوی نخ نمای خود را تکرار کردند. اما این بار نه الحوله، که که حماه هدف جنایت تروریست‌های سوری قرار گرفت. با این نیت که این کشتارها به دولت و ارتش سوریه نسبت داده شود و فشارها بر دولت مردمی بشار اسد فزونی یابد و پای نیروهای خارجی به این کشور باز شود. سناریویی که تاکنون تحقق نیافته و بعید هم به نظر می‌رسد که زمانی ظهور و بروز یابد. طرح جدید عنان و مشارکت روسیه و ایران در آن، عملا فاصله غرب را با حمله نظامی به سوریه تا حد قابل توجهی افزایش داده است. همچنین با حضور ایران و روسیه موضوع سرنگونی بشار اسد هم به بایگانی غربی‌ها خواهد رفت و مجال طرح آن از بین می‌رود.

 اساسا جمهوری اسلامی متحد استراتژیک سوریه محسوب می‌شود و حاضر نیست به هیچ قیمتی موجبات گسست این وحدت را فراهم کند. وحدتی که مقاومت ضد صهیونیستی منطقه حول محور آن شکل گرفته است. در آن سوی ماجرا به نظر می‌رسد که کرملین هم حاضر نیست در مورد سوریه کوتاه بیاید و در این خصوص به هیچ وجه به طرف غربی باج نخواهد داد. اساسا روسیه و سوریه از مناسبات نزدیکی برخوردارند و مسکو به درستی می‌داند که در صورت سقوط احتمالی بشار اسد، سوریه به عنوان منطقه‌ای ژئوپولتیک، ژئواستراتژیک و ژئواکونومیک به جولانگاه غرب و ایالات متحده بدل خواهد شد. افزون بر این تنها پادگان نظامی روسیه در خاورمیانه در سوریه واقع شده است و کرملین به هیچ وجه دوست ندارد این پادگان مهم را از دست بدهد از این روی تاکنون تمام قامت از سوریه حمایت کرده و مقابل زیاده خواهی‌های طرف غربی ایستاده است.

اجلاس شانگهای هم مقوم این اتحاد بود و به نظر می‌رسد که سران روسیه، چین و جمهوری اسلامی در حمایت از سوریه در مقابل غرب هم قسم شده‌اند. موضعی که کار را برای غربی‌ها سخت کرد و احتمالا به همین دلیل بود که واشنگتن در مقابل طرح جدید روسیه از خود کرنش نشان داد.

 

با این همه از پیش آشکار بود که فرسایشی شدن بحران سوریه سبب اپیدمی شدن آن در کل منطقه می‌شود و آتشی که در سوریه افروخته شده دامن همه منطقه را خواهد گرفت. زبانه‌های این آتش بیش از همه جا در لبنان و به طور اخص در طرابلس دیده شد. جایی که هواداران و مخالفان بشار اسد به جان هم افتادند و صدها نفر در جریان درگیری‌های مسلحانه قربانی شدند.

در جریان این درگیری‌ها، تبادل آتش شدید میان علوی‌های طرفدار بشار اسد و سنی‌های وابسته به جریان المستقبل و سعد حریری و جریان 14 مارس شکل گرفت. درگیری‌هایی که تداعی کننده جنگ‌های داخلی 15 ساله لبنان بود که از سال 1975 تا 1990 به طول انجامید و خسارات جبران ناپذیری را بر عروس خاورمیانه بار کرد.

 

اما به راستی پشت پرده درگیری‌های طرابلس چیست؟ چرا اهل تسنن وابسته به المستقبل با کوچکترین تلنگری دست به سلاح می‌برند و این گروه از کجا حمایت می‌شوند؟

در پاسخ باید به چند نکته اشاره کرد. نخست آنکه علوی‌های لبنان به صورت سنتی با سوریه و حزب الله قرابتی غیرقابل انکار داشته اند و همگرایی موجود میان آنها ناگسستنی بوده است. با توجه به اینکه المستقبل از طرف ایالات متحده و رژیم صهیونیستی حمایت می‌شود، تلاش دارد حزب الله را هم در حمایت از علوی‌ها وارد عرصه درگیری کند و به محض ورود حزب الله موضوع خلع سلاح مقاومت را به میان بکشاند. موضوعی که به گفته دبیر کل حزب الله لبنان خط قرمز مقاومت محسوب می‌شود و سید حسن نصرالله بارها تأکید کرده است که تحت هیچ شرایطی موضوع خلع سلاح را نخواهد پذیرفت. با این نگاه نزاع داخلی کنونی در طرابلس دامی برای مقاومت است تا با وارد کردن حزب الله به این نزاع، فشارها را برای خلع سلاح حزب الله تشدید کنند.

 

نکته دومی که نمی‌توان از آن چشم پوشی کرد ساختار قومیتی و موزائیکی لبنان است. کشوری که از چند ده قومیت مختلف تشکیل شده پتانسیل وارد شدن به جنگ‌های داخلی را دارد. لذا اسرائیل با توسل به عمال داخلی‌اش در صدد است که با به راه انداختن جنگ داخلی در لبنان زمینه را برای کام گرفتن از این نزاع‌ها فراهم آورد و بستر را برای حمله مجدد به لبنان تضعیف شده فراهم آورد. 

اما مهمترین سناریو تغذیه تروریست‌های سوری است که به شدت نیازمند حمایت لوجستیکی کشورهای غربی و عربی هستند. المستقبل که دشمن سنتی سوریه محسوب می‌شود با همدستی آمریکا و رژیم صهیونیستی تلاش دارد راهی امن و مطمئن را برای تزانزیت سلاح به سوریه باز کند. سلاح‌هایی که در اختیار تروریست‌های قرار گیرد و زمینه را برای تکرار فجایعی نظیر الحوله و الحماه فراهم آورد. پیش از این ارتش لبنان از ورود سلاح به سوریه جلوگیری می‌کرد. اما المستقبل تلاش دارد با به راه انداختن جنگی ایذایی با علوی‌ها، ارتش را مشغول کرده و سلاح‌های مورد نیاز تروریست‌ها را به سوریه منتقل کند. طرحی که بی‌تردید با هوشیاری همیشگی حزب الله و رهبری و دبیر کل آن عقیم خواهد ماند.

منبع : شبستان