* شيعه اهل امانت است
۱- قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام) شِيعَتُنَا
أَهْلُ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهَادِ وَ أَهْلُ الْوَفَاءِ وَ الْأَمَانَةِ وَ أَهْلُ
الزُّهْدِ وَ الْعِبَادَةِ أَصْحَابُ إِحْدَى وَ خَمْسِينَ رَكْعَةً فِي الْيَوْمِ
وَ اللَّيْلَةِ الْقَائِمُونَ بِاللَّيْلِ الصَّائِمُونَ بِالنَّهَارِ يُزَكُّونَ
أَمْوَالَهُمْ وَ يَحُجُّونَ الْبَيْتَ وَ يَجْتَنِبُونَ كُلَّ
مُحَرَّم.
حضرت صادق عليه السّلام فرمود: شيعيان ما اهل پارسائى، كوشش،
وفاء، امانت، زهد و عبادتند، مردمى هستند كه در شبانه روز پنجاه و يك ركعت نماز
مي‌گزارند، شب را به نماز مىايستند، و روزها روزه مي‌گيرند، زكوه مال خويش را
مىپردازند، و حج مي‌كنند و از هر عمل حرامى دورند. (بحار الأنوار ، ج۶۵، ص:
۱۶۷)
* تمسک به اهل بيت(علیهم السلام)
۲- قَالَ الصَّادِقُ(علیه السلام) كَذَبَ مَنْ
زَعَمَ أَنَّهُ مِنْ شِيعَتِنَا وَ هُوَ مُتَمَسِّكٌ بِعُرْوَةِ
غَيْرِنَا
حضرت صادق (عليه السّلام) فرموده: دروغ گفته كسى كه گمان كرده
شيعه و از پيروان ما است در حالى كه به دستگيره‌اي جز ما چنگ‌زده است (پيرو ديگران
است) . (بحار الأنوار ، ج۲، ص: ۹۸)
* ويژگي شيعه
۳- عَنْ أَبِي
عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ وَ اللَّهِ مَا شِيعَةُ عَلِيٍّ(ع) إِلَّا مَنْ عَفَّ
بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ
عِقَابَه
حضرت صادق عليه السّلام فرمود: به خداوند سوگند شيعيان على كسانى
هستند كه شكم و دامن خود را نگه دارند و براى خداوند كار كنند و اميد ثواب از او را
داشته باشند و از عذاب او بترسند.(بحار الأنوار، ج۶۵، ص: ۱۶۸)
* تلاش
بسيار
۴- قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) إِنَّمَا شِيعَةُ جَعْفَرٍ مَنْ
عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا
ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَهُ فَإِذَا رَأَيْتَ أُولَئِكَ فَأُولَئِكَ شِيعَةُ
جَعْفَر.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: پيرو جعفر تنها كسى است كه شكم و دامن خود را
از حرام نگهدارد و بسيار كوشا باشد و براى آفريننده خود، كار كند و به اميد پاداش
از او و ترسناك از كيفر او باشد، اگر چنين افراد را ديدى شيعيان جعفر آنانند
.(الخصال، ج۱، ص: ۲۹۶)
* نيکي را مقدم مي‌دارد
۵- سُئِلَ أَبُو
عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) عَنْ شِيعَتِهِمْ فَقَالَ شِيعَتُنَا مَنْ قَدَّمَ مَا
اسْتَحْسَنَ وَ أَمْسَكَ مَا اسْتَقْبَحَ وَ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ وَ سَارَعَ
بِالْأَمْرِ الْجَلِيلِ رَغْبَةً إِلَى رَحْمَةِ الْجَلِيلِ فَذَاكَ مِنَّا وَ
إِلَيْنَا وَ مَعَنَا حَيْثُمَا كُنَّا.
از حضرت صادق عليه السّلام صفات و
خصوصيات شيعه را پرسيدند، فرمود؛ شيعه ما كسى است كه به خاطر رغبتي که به رحمت خدا
دارد هر چه را نيك مي‌شمرد مقدم مي‌دارد و انجام مي‌دهد و هر چه را زشت مي‌شمرد در
انجام آن دست نگه مي‌دارد، و نيكى را بروز مي‌دهد، در كارهاى خير و مهم پيشتاز
است، پس چنين فردى از ما و بسوى ما و با ماست هر كجا بوده باشيم .( بحار ، ج۶۵، ص:
۱۶۹).
* روايتي از امام باقر(علیه السلام)
۶- عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِي
الْمِقْدَامِ عَنْ أَبِيهِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو جَعْفَرٍ(ع)يَا أَبَا
الْمِقْدَامِ إِنَّمَا شِيعَةُ عَلِيٍّ(ع) الشَّاحِبُونَ النَّاحِلُونَ
الذَّابِلُونَ ذَابِلَةٌ شِفَاهُهُمْ خَمِيصَةٌ بُطُونُهُمْ مُتَغَيِّرَةٌ
أَلْوَانُهُمْ مُصْفَرَّةٌ وُجُوهُهُمْ إِذَا جَنَّهُمُ اللَّيْلُ اتَّخَذُوا
الْأَرْضَ فِرَاشاً وَ اسْتَقْبَلُوا الْأَرْضَ بِجِبَاهِهِمْ كَثِيرٌ سُجُودُهُمْ
كَثِيرَةٌ دُمُوعُهُمْ كَثِيرٌ دُعَاؤُهُمْ كَثِيرٌ بُكَاؤُهُمْ يَفْرَحُ النَّاسُ
وَ هُمْ يَحْزَنُون.
ابى مقدام گويد: امام باقر(علیه السلام) مرا فرمود: اى ابا مقدام
شيعه على (علیه السلام) فقط افرادى هستند كه رنگ رخسارشان دگرگون شده و اندامشان لاغر گشته و
خشكيده و لبهايشان خشك و شكمهايشان خالى است و رنگشان پريده و صورتشان زرد است چون
تاريكى شب آنان را فرا گيرد زمين را بستر گيرند و پيشانى بر زمين نهند، سجدهها
كنند و اشکها بريزند، بسيار دعا كنند و بسيار بگريند مردم شادى كنند و آنان
غمگينند. ( الخصال، ج۲، ص: ۴۴۴)
منبع : جهان
