اعتراض آیت‌الله روحانی به سکوت کشورهای اسلامی در خصوص هتک حرمت مساجد و قرآن کریم در بحرین

 آیت الله سید محمد صادق روحانی در سومین بیانیه خود درخصوص حوادث اخیر در کشور بحرین و هتک حرمت مساجد و مصحف شریف ،ضمن انتقاد شدید از مسلمانان ساکت و بی تفاوت در قبال این فجایع ، نسبت به عواقب وخیم این سکوت هشدار دادند . با هم متن ترجمه این بیانیه را که به زبان عربی منتشر شده است ، می خوانیم :

بسْمِ اللهِ ذِي القُّوةِ المَتِين، قَاصمِ الجبارينَ، مُدِّمرِ المُتكبرينَ، مُذِّلِ الظَالِمينَ، نَاصرِ المَظلومينَ، صَرِيخِ المُستَصرِخين، مُغيثِ المُستَضعَفينَ.

خداوند عظیم در قرآن کریم می‌فرماید: «إِنَّ المُلوكَ إِذَا دَخَلُوا قَرْيةً أفْسَدُوهَا وَجَعَلُوا أَعِزَّةَ أهْلِهَا أّذِلَّةً وَكَذَلِكَ يَفْعَلُونَ» (پادشاهان چون به شهرى درآيند آن را تباه و عزيزانش را خوار مى‏گردانند و اين گونه مى‏كنند؛ نمل/34)

«وَمَنْ أَظْلمُ مِمَّنْ مَنعَ مَساجِدَ اللهِ أَنْ يُذكَرَ فيهَا اْسمُهُ وسَعَى فِي خَرَابهَا أُولئِكَ مَا كانَ لَهُم أنْ يدخلُوهَا إلا خَائِفِينَ لَهُم في الدُّنيَا خِزْيٌ ولَهُم في الآخرةِ عذَابٌ عَظِيمٌ» (و كيست بيدادگرتر از آن كس كه نگذارد در مساجد خدا نام وى برده شود و در ويرانى آنها بكوشد آنان حق ندارند جز ترسان‏لرزان در آن [مسجد]ها درآيند در اين دنيا ايشان را خوارى و در آخرت عذابى بزرگ است؛ بقره/114)

«وقالَ الرَسولُ يَا رَبِّ إنَّ قَومِي اتَّخَذُوا هذّا القُرآنَ مَهْجُوراً ¤ وَكّذلِكَ جَعلنَا لِكُلِّ نبيٍ عَدُوَّاً مِنَ المُجْرِمينَ وكَفَى بِرَبِكَ هَادِيَاً وَنَصِيرَاً» (و پيامبر [خدا] گفت پروردگارا قوم من اين قرآن را رها كردند*و اين گونه براى هر پيامبرى دشمنى از گناهكاران قرار داديم و همين بس كه پروردگارت راهبر و ياور توست؛ فرقان/ 30 – 31)

ای مسلمانان جهان! به ذهن کسی خطور نمی کرد، و از قلب کسی نمی گذشت که ظلم وستم قدرت‌های سرکوبگر آل خلیفه و آل سعود  ـ همانطور که سرزمین بحرین شجاع شاهد آن است ـ به  این حد از شقاوت و بی رحمی  برسد، آن چنان که نیروهای سرکوبگر از کشتار افراد بیگناه و شکنجه ضعیفان و هتک حرمت زنان دست نمی کشند، و حتی کارشان به جایی رسیده است که خانه‌های خداوند متعال را ویران می کنند و قرآن‌ها را آتش می زنند؛ آنها ده‌ها مسجد مقدس را ویران کرده و ده‌ها نسخه از کتاب شریف قرآن پاره کرده و سوزانده‌اند.

ای مسلمانان جهان! این چه غیرت اسلامی است وقتی مساجدتان در سرزمین بحرین، ویران، و قرآن‌های‌تان پاره و سوزانده می شود؟! این چه سکوت شرم‌آوری است وقتی برادران و خواهران‌تان در بحرین به شدیدترین شکنجه‌ها و هتک حرمت‌ها گرفتارند؟ این چه خونسردیی است وقتی که دیوار زندان‌های بحرین هر روز به خون کوچک و بزرگ، و مرد و زن آمیخته می شود؟! این چه غیرت بی‌رنگی است که خواهران دینی‌تان، زندانی و شکنجه و هتک حرمت می شوند؟! این چه موضعی است که تماشا می‌کنید دخترکان حجاب‌شان برداشته می شود و کرامت‌شان هتک می شود؟! این چه ذلت و خواری است که خانه‌های بحرین هر روز از ضجه و ناله بیوه‌زنان و فریاد یتیمان می لرزد؟! این چه وجدان مرده‌ای است که یک سرزمین اسلامی ندای استغاثه سر می دهد و دستگیری نمی شود؟! و کمک می‌طلبد و یاری نمی گردد؟!

ای مسلمانان جهان! به خدا سوگند نمی‌دانم چگونه با خوشی زندگی می‌کنید در حالی که برادران و خواهران‌تان ـ در بحرین عزیز ـ با رنج‌ها و دردهای بسیار زندگی می کنند؟! آیا این جزء دین است که ما آرام زندگی کنیم و برادران‌مان به زندان بروند و شکنجه و کشته شوند؟! آیا این جزء دین است که تنها تماشاگر باشیم در حالی که شعائر دینی مورد هتک قرار بگیرند؟! آیا این شما نبودید که وقتی آن کشیش گناهکار و  منحرف آمریکایی تهدید کرد که قرآن را به آتش می کشد از پاننشستید و دنیا را بر ضد او شوراندید؟ چه شده است امروز که قرآن را به آتش کشیده‌اند، نسبت به دین و مقدسات خود بی‌تفاوت شده‌اید؟ چرا سکوت کرده‌اید؟ بله؛ اکنون که ده‌ها قرآن در سرزمین اسلامی به دست حاکمان نابکار بحرین به آتش کشیده شده است باید یک زبان و متحد شوید، اما افسوس که بی تفاوت به نظاره نشسته اید و سکوت اختیار کرده اید.

ای مسلمانان جهان! به خدا سوگند که پیمانه لبریز شده است، و کار به منتهای درجه خود رسیده است ؛ از مساجد معظمی که ویران گردیده، مصاحف شریفی که سوزانده شده، خون‌های بیگناهی که ریخته شده، جان‌های باارزشی که ستانده شده، و آبروهای محترمی که هتک شده؛ تا کی این سکوت شرم‌اور در مقابل ظلم ظالمان ادامه دارد؟ مگر نه این که خدا می فرماید: «وَلا تَركَنُوا إلى الذينَ ظَلَمُوا فَتَمسَّكُم النَارُ» (و به كسانى كه ستم كرده‏اند متمايل مشويد كه آتش [دوزخ] به شما مى‏رسد؟!) و تا کی در یاری برادران مسلمان‌تان سستی می‌کنید؟ مگر نه اینکه رسول خدا فرموده است: «المُسلِمُ أخوُ المُسلِمِ لا يَظلمهُ ولا يَخْذِلهُ ولا يَنْساهُ في مُصيبةٍ نَزَلَت بهِ» (مسلمان برادر مسلمان است، به او ظلم نمی کند و در یاری رساندن او کاهلی نمی کند و او را درمصیبتی که بر او وارد شده فراموش نمی کند.)

ای مسلمانان جهان! من از شما و از همه علمای بلاد اسلامی می‌خواهم که در قبال فجایع وحشتناکی که ملت بی دفاع بحرین شاهد آن هستند ـ با فریادهای رسا، با فشار مستمر برحکومتهایتان ـ موضع صریحی اتخاذ کنید، که اگر چنین نکنید،  سرانجام امور  همراه با عواقب وخیمی خواهد بود  و دود تیره و تاری که در افق بحرین به چشم می خورد آتش زشت طائفیت را آشکار خواهد کرد. و اگر دود را فروننشانیم و آتش آن را خاموش نکنیم، خشک و تر با هم خواهند سوخت، و تمام سرزمین اسلامی تبدیل به صحنه درگیری های سهمگین خواهد شد و آن هنگام  دیگر کار از کار گذشته است.

«اللهمَّ عَظُمَ البَلاءُ، وَبَرِحَ الخَفَاءُ، وانكَشفَ الغِطَاءُ، وَضَاقت الأرضُ وَمُنِعَت السَمَاءُ، وَإِليكَ يَا رَّب المُشتَكى، وَعليكَ المُعَوَّلُ في الشِّدةِ والرَخَاء» وَلا حَوْلَ وَلا قوةَ إلا باللهِ العَليِّ العَظيمِ، وإنّا للهِ وإنّا إليهِ راجِعون.