امیر کبیر پس از شنیدن خبر ابقای شاهزاده موثقالدوله به حکومت قم،
نامهی جالبی به ناصرالدین شاه مینویسد. این نامه میتواند برای همهی
سیاستمداران و دولتمردان درسآموز و عبرتانگیز باشد.
به گزارش«شیعه نیوز» به نقل از مشرق، او مینویسد:
«قربانت شوم
الساعه که در ایوان
منزل با همشیرهی همایونی به شکستن لبهی نان مشغولم، خبر رسید که شاهزاده
موثقالدوله حاکم قم را که به جرم رشاء و ارتشاء معزول کردهبودم به
توصیهی عمهی خود ابقا فرموده و سخن هزل بر زبان راندهاید. فرستادم او را
تحتالحفظ به تهران بیاورند تا اعلیحضرت بدانند که ادارهی امور مملکت به
توصیهی عمه و خاله نمیشود.»