به گزارش «شیعه نیوز»به نقل از فارس، بعضي‌ها مي‌گويند، شهر در قرق بدحجاب‌هاست. برخي با اين واژه «بدحجاب» مسئله دارند و بي‌حجاب را درست‌تر مي‌دانند. بر اساس احكام اسلامي، مرد زن بايد در ديدار با نامحرم، چشم فرو اندازند اما اقتضائات كار و زندگي اجازه مداومت در اين امر را نمي‌دهد. واقعا بدحجاب‌ها زيادند؟ آزادي اكثريت جامعه را يك اقليت سلب كردهاند؟ اگر زيادند چرا اقليت مي‌خوانندشان؟ پليس در سال 87 اعلام كرده بود كه 50 تا 100 هزار نفر بدحجاب در تهران داريم و البته همين‌ها چهره جامعه اسلامي ما در مقابل ديگر مسلمانان جهان را خدشه‌دار كردهاند. آيا اين اقليت، مي‌خواهند آزادي يك اكثريت مطلق را سلب كنند؟
*زنان محجبه بيكار نيستند كه در خيابان‌ها رها باشند
راهپيمايي روز 22 بهمن، دوربين‌ها حضور مردم در سراسر كشور را نشان مي‌دهند. خانم‌هاي محجبه سطح شهر را گرفته‌اند. اينها در روزهاي ديگر سال كجا هستند؟ علي بهمني، يك كارشناس علوم تربيتي در پاسخ به اين پرسش مي‌گويد: «خانم هاي محجبه معمولا انسان‌هاي هدفمندي هستند. آنهايي كه خانه‌دارند به امر تربيت فرزندان و رتق و فتق امور منزل، مي‌پرازند و البته مسئوليت رسيدگي به درس و تحصيل بچه‌ها به عهده آنهاست. آنهايي كه شاغل هستند در محيط‌هاي كاري حضور دارند. يا در مراكز دانشگاهي مشغول تحصيل هستند. خلاصه زن محجبه، بيكار نيست كه در خيابان‌ها حضور پررنگي داشته باشد و اينها اكثريت جامعه ما را تشكيل مي‌دهند.»
وي ادامه مي‌دهد: «كشور ما در حال حاضر حدود 74 ميليون نفر جمعيت دارد كه نيمي از آنها خانم‌ها هستند. حدود 99 درصد مردم ما مسلمانند و اكثريت مطلق آنها، پايبند به اصول و احكام اسلامي. حيا امري است كه در ميان كم اعتقادها هم وجود دارد اما يك اقليت كوچكي، چنان مي‌نمايانند كه بدحجابي زياد است.»
لاله افتخاري عضو كميسيون فرهنگي مجلس نيز به فارس مي‌گويد: «برخي براي بدحجابي و تبرج در جامعه، ساماندهي شده‌اند. در خيابان‌ها با نوعي لباس و مو در ساعات خاصي از روز ظاهر شوند. اينها يك اقليت هستند كه در چارچوب جنگ نرم و ناتوي فرهنگي، مأموريت دارند در خيابان‌ها مانور بدهند.»
سوال اينجاست، آيا اين افراد و آن كساني كه بدون داشتن مأموريت و صرفاً به دليل علائق و اعتقادات خود،بدحجابي را انتخاب كردهاند با مردم‌سالاري به مخالفت برنخاسته‌اند؟ آيا حجاب، خواسته اكثريت ملت ايران نيست؟ آيا طبق قانون اساسي كشور مبتني بر احكام قرآن و رأي مردم اداره نمي‌شود؟ لاله افتخاري نماينده مردم تهران در اين زمينه هم پاسخ مي‌دهد: «كساني كه با ظاهر بدحجاب به خيابان مي‌آيند به مخالفت با مردمي برمي‌خيزند كه رأي 98.2 درصدي به جاري شدن احكام اسلامي مي‌دهند. آنها حقوق شهروندي اكثريت مطلق مردم را زير پا مي‌گذارند.»
وي مي‌افزايد: «آنهايي كه به جمهوري اسلامي رأي داده‌اند به احكام اسلام دلبستگي دارند و انتظار دارند حق آنها از طريق رعايت عفاف و حجاب تأمين شود.»
*بي‌قيدي‌ها و تهديد سلامت خانواده‌ها
راهروهاي دادگاه‌هاي خانواده پر است از زن‌ها و مردهايي است كه براي طلاق آمده‌اند. «دلايل اقتصادي و اعتياد عمده مشكلات بوجود آورنده طلاق به حساب مي‌آيند اما كارشناسان و روانشناسان معتقدند به جز اعتياد، در ديگر دلايل طلاق، يك مسئله هميشه مغفول واقع مي‌شود. زنان و مردان جوان در ظاهر به مسئله اقتصاد اشاره مي‌كنند اما كمي كه به كنكاش در دلايل وقايع بپردازيم، ريشه قضيه معلوم مي‌شود. اينكه آن اعتقادات گذشته به خانواده وجود ندارد. وقتي به مجردها رجوع مي‌كني باز هم دلايل اقتصادي را بهانه مي‌كنند براي ازدواج نكردن اما آمار فرار از ازدواج در جوان‌هاي برخوردار به لحاظ مالي، بيشتر است.» اينها حرف‌هاي «محمد تاجري» روانشناس است.
وي ادامه مي‌دهد: «مردي كه به چشم چراني عادت كرد و به تنوع‌طلبي خود ميدان داد در انتخاب همسر دچار مشكل خواهد شد. اگر ازدواج هم كند بعد از چند ماه، به عادت گذشته خود برمي‌گردد.»
وي مي‌افزايد: «زني هم كه عادت به نمايان كردن خود دارد و دائماً به فكر جلب توجه مردان ديگر است، در انتخاب همسر دچار مشكل خواهد شد و عادت خود را پس از ازدواج هم بروز مي‌دهد. اين افراد چه زن و چه مرد معني عشق را از بين مي‌برند. چون توجه همزمان به چند نفر در بحث روابط زناشويي، عشق نيست، هوس است. بنابراين بهتر است خانم‌ها با رعايت حجاب از تبرج و نمايان كردن خود در مقابل مردان متعدد بپرهيزند و مردان نيز از گناه چشم‌چراني كه آثار رواني وحشتناكي دارد خودداري كنند تا كارشان به دادگاه نكشد و مجبور شوند مشكلات اقتصادي يا نداشتن تفاهم را بهانه‌اي براي جدايي قرار دهند.»
* ضربات اقتصادي بدحجابي به كشور
بدحجاب‌ها به اقتصاد كشور هم لطمه وارد مي‌كنند. اين سخن ورد زبان اكثر كساني است كه با بحث واردات كالا در ارتباط هستند. بر اساس آماري كه سال 2008 مركز تحقيقات بين‌الملل وابسته به اتحاديه اروپا منتشر كرد ايران با واردات و مصرف سالانه 1.2 ميليارد دلار لوازم آراشي،مقام هفتم را از اين حيث در جهان دارد. اين مركز گزارش مي‌دهد: «كل مصرف مواد آرايشي در خاورميانه در سال 2008 حدود 3.7 ميليارد دلار بوده كه تقريبا 29 درصد كل مصرف آنها، سهم 14 ميليون خانم ايراني است. دليل اين حجم مصرف هم به جوان بودن جمعيت زنان ايران برمي‌گردد.»
موسسه تحقيقات بين‌المللي وابسته به مركز صادرات كانادا در گزارش سال 2007 خود، اندازه بازار لوازم آرايشي ايران را 2.1 ميليارد دلار و مركز تحقيقات بهارات در لندن اين اندازه را2 ميليارد دلار اعلام كرده است. ستاد مبارزه با قاچاق كالا و ارز ايران نيز ورود 750 ميليون دلار لوازم آرايشي قاچاق به كشور در ماه‌هاي اخير را تأييد كرد. بختيار علم بيگي دبير انجمن صنايع شوينده، بهداشتي و آرايشي هم 80 درصد لوازم آرايشي موجود در بازار را قاچاقي يا وارداتي رسمي مي‌داند.
سايت كازمتيك بيزنس اعلام مي‌كند كه فروش محصولات لوازم آرايشي در خاورميانه رشدي 19 درصدي در سال دارد.
بر اساس گزارش اين منبع، طي سالهاي 2004 تا 2007، 30 درصد كل بازار خرده‌فروشي خاورميانه متعلق به لوازم آرايشي بوده است. البته به گزارش مركز تحقيقات اتحاديه اروپا رشد فروش لوزم آرايشي در سالهاي اخير در خاورميانه به 8 درصد رسيده است كه بحران اقتصادي جهاني و تركيدن حباب اقتصاد برخي كشورهاي عربي منطقه، از مهم‌ترين دلايل به حساب مي‌آيد.
طبق برآوردها ميانگين مصرف لوازم آرايشي هر فرد در خاورميانه سالانه 334 دلار است هر چند برخي گزارش‌هاي تأيد نشده مصرف ماهانه لوازم آرايشي در زنان ايراني را 12هزار تومان اعلام كرده است.
«اين بدان معناست كه ميانگين سالانه مصرف لوازم آرايشي در ايران 96 دلار است حال آنكه اگر در ميان خانم‌هاي بدحجاب تحقيقي صورت بگيرد اين عدد به همان رقم 334 دلار در سال نزديك مي‌شود چرا كه درصد بالايي از اين لوازم را زنان بدحجاب مصرف مي‌كنند و درصد بسياري كمتري توسط خانم هيا محجبه كه معمولا در محيط خانه از آن استفاده مي‌كنند، مصرف مي‌شود.» اين برآورد را يك واردكننده عمده لوازم آرايش فقط در خانه يا عروسي‌هايي كه خانم‌ها و آقايان جدا هستند استفاده مي‌كند.» او كه اصرار دارد نامش فاش نشود ادامه مي‌دهد: «اگر مي‌خواهند جلوي بدحجابي را بگيرند بايد واردات اين نوع كالا را رونق بيندازند. چون من و امثال هر چيزي را وارد مي‌كنيم.»
بر اساس آمار اتحاديه اروپا 14 ميليون خانم ايراني، مشتري لوازم آرايش‌اند. اگر هر كدام سالانه همان 96 دلار يا 100 دلار لوازم آرايشي مصرف كنند رقمي نزديك به 1.4 ميليارد دلار مي‌شود و اگر با ميانگين 334 دلار در نظر بگيريم به حدود 4.5 ميليارد دلار خواهد رسيد. مردم و مسئولان بايد بدانند كه غربي‌ها از ترويج بدحجابي در كشور سود مي‌برند، هم سود مادي و هم سود فرهنگي.
*مسئولان درباره حجاب فرافكني نكنند
افتخاري به فارس مي‌گويد: «مسئولان مرتبط با بحث حجاب و عفاف گاه با فرافكني و برعهده يكديگر انداختن اين بحث، كار زيربنايي انجام ندادند. اكنون همه مسئولان مي‌پرسند كه چرا كم كم، ظاهر افراد دچار تغيير مي‌شود. از اين رو به وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي يكماه مهلت داده شد تا براي اين امر، يك كار موثر انجام دهند. چرا كه بحث حجاب از جنبه قانون اساسي و شرع مقدس قابل بررسي است و بايد در جامعه جاري و ساري شود.
بسياري از كارشناسان معتقدند كه حجاب بايد به قانون تبديل شود و حدود آن مشخص باشد. برخي نيز معتقدند كه حجاب بايد به دغدغه همه مردم تبديل شود و مردم به بدحجاب‌ها تذكر بدهند. با اين حال برخي از بدحجاب‌ها، افرادي هتاك هستند و مردم از ترس آبروي خود، به آنها كاري ندارند. البته طرد اين افراد از محيط‌هاي اجتماعي كه با بي‌اعتنايي و جدا شدن از اين افراد، قابل انجام است، راهكاري است كه كارشناسان توصيه مي‌كنند.
تابستان در راه است و بدحجابي‌ها در حال افزايش. لباس مناسب براي محجبه‌ها در بازار آنقدرها زياد نيست. يك راننده تاكسي مي‌گويد: «مي‌خواستم براي دخترم مانتو بخرم. مانتوهاي بلند همه مجلسي‌اند در حالي‌كه دختر من براي دانشگاه مانتو مي‌خواهد. همه مانتوها كوتاه و تنگ هستند. مي‌گويند مي‌خواهند جلوي بدحجابي را بگيرند. چرا با توليد‌كنندگان و واردكنندگان اين نوع لباس‌ها برخورد نمي‌شود.»
او كه خود را قربانعلي طالبي معرفي مي‌كند مي‌افزايد: «من به دليل شغلي كه دارم دائما در خيابان‌ها هستم. وضع حجاب روز به روز بدتر مي‌شود و كسي به فكر نيست. لباس‌هاي تنگ، آرايش‌هاي غليظ و زننده، پسراني كه با مدل‌‌هاي مو و لباس جلف در جامعه هستند در حال بيشتر شدن است. مگر اينجا يك جامعه اسلامي نيست چرا جلوي اين بي‌بند و باري‌ها را نمي‌گيرند؟
حميد خسروخاني
مشکل عمده نحوه پوشش است که کسی توجه نمیکند "اگر نباشد، نمیپوشند".