راه هاي گوناگوني براي شناخت مفهوم امام در فرهنگ اسلامي وجود دارد. از آن جايي كه امام در بينش اسلامي به ويژه شيعه از جايگاه خاص و بلندي برخوردار مي باشد، شناخت آن ضرورت خاصي نيز مي يابد.
راه شناخت مفهوم اصطلاح كليدي امام آن است كه به منابع دست اول و اصيل اسلامي از جمله كتاب و سنت معتبر مراجعه كنيم.
پس از قرآن و نهج البلاغه بي گمان محكم ترين و استوار ترين منابع دعاهای امامان معصوم به درگاه الهی است که در کتاب های مختلفی جمع آوری شده است.
دعاهاي امامان معصوم (ع) از آن جايي كه مخاطب آن خدا است بهترين و كامل ترين منبع براي شناخت اصطلاح واقعي امام در مفهوم قرآني و برداشت و تفسيري شيعي آن مي باشد.
دعا و نيايش هاي امامان (ع) همواره داراي فرازها و بندهايي در اين باره بوده است و برخي از نيايش ها حتي با هدف معرفي مفهوم امامت در تفكر قرآني شيعي صادر شده است و امامان معصوم (ع) با استفاده از دعا و نيايش ها مفاهيم بلندي را به ديگران از همه نسل ها و عصرها انتقال داده اند.
از جمله اين دعا و نيايش ها مي توان زيارت جامعه كبيره را بيان داشت كه از امام هادي (ع) در زماني صادر شده است كه نویسنده وبلاگ "پردیس" به نشانی http://samamos.parsiblog.com به معرفی این کتاب ارزشمند حاوی دعاهای این امام معصوم می پردازد.
از اين روست كه امام هادي (ع) با بهره گيري از دعا و نيايش به شكل زيارت جامعه مي كوشد تا مفاهيم امامت در انديشه و باور اسلامي شيعي را انتقال دهد و به نسل هاي آينده برساند.
مي توان گفت كه زيارت جامعه مرامنامه امامت شناسي شيعي بر اساس اموزه هاي قرآني و باطن و حقايق و اشارت وحياني است.
