استفتاء با شعر و پاسخ شعری آیت‌الله مکارم

آن چه در زیر می‌آید استفتایی است درباره حکم سیگار که شخصی از محضر عالم فرزانه آیت‌الله مکارم شیرازی به صورت شعر پرسیده‌اند و استاد هم پاسخ این استفتاء شعری را با شعری زیباتر جواب داده‌اند. شاید برای شما هم خواندن آن جذاب باشد:

استفتا درباره حکم سیگار

ضمن عرض سلام به محضر مبارک فاضل و دانشمند و فقیه و مجتهد زمان، آیت‌اللّه مکارم شیرازی، از جهت کسب آگاهی و اعلام نظر، سروده زیر تقدیم می‌گردد.

غلامحسین توانا از کرمانشاه

آیت‌اللّه مکارم، ای فقیه نیک نام
ای همه عزّ و کمال و رفعت و جاه و مقام

ای سراپا علم و عرفان، زاهد عصر و زمان
وی همه نورت کلام و وی همه نغزت پیام!

مکتب اسلام دارد چون تو مردی سرفراز
فاضل و عادل به گیتی، حاذق فقه و کلام

متن «تفسیر نمونه» منحصر شد در جهان
آفرین بر ذوق و طبع و مرحبا بر آن مرام

هر پیامش بی نظیر و هر بیانش دلپذیر
متنِ شیرین و روانش دل برد از خاص و عام!

ضمن تقدیم ارادت زان سپس، عرض سلام
محضر آن پاک مرد گوهر فرخنده نام

آنچه اکنون گشته سنگین، حلّ این معضل بود
این گِره بگشای و واکن باب رحمت روی عام

نیک دانی آنچه دارد بهر انسان ها ضرر
طبق فتوای فقیهان مصرفش باشد حرام

مصرف «سیگار» دارد بس ضررها را ز پی
گر ندارد آن زیانی، پس ضرر باشد کدام؟

این سموم بس کشنده روز و شب بیع و شرا
می شود اینجا و آنجا با کمال اهتمام

فرض آنکه عایداتش باشد از انجم فزون
می نیارزد آنچه دارد مرگ و بیماری مدام!

می نیارزد تا که انسان جان خود سازد فدا
عقل سالم کی پسندد این غُل و زنجیر و دام؟

این چنین چیزی که دارد پای تا سر شور و شر
از چه حاضر گشته دولت بهر توزیعش مدام؟

سالیانه صدهزاران مرده اند از این طریق
این ستم، گر نیست نقمت، پس چه باید داد نام

چیست فتوای شما در محو این «امّ الفساد»؟
یا چه دستوری نماید منع آن را تا قیام؟

ای فقیه بافضیلت! رأی خود کن آشکار
هر که گردد روسیاه و یا که گردد شادکام!

طول عمرت خواهم از درگاه حَیِّ لایزال
در سلامت پایدار و در سعادت مستدام!

پاسخ استفتاء
جناب آقای توانا

می کنم با نام حق آغاز، اکنون این کلام
می فرستم بر جنابت صد درود و صد سلام!

نامه ات خواندم که بد از هر نظر «فصل الکلام»
دلنشین و جامع و زیبا و جالب خوب و تام

از محبتها و ابراز ارادتهای ناب
گشته ام ممنون و دارم از برایت یک پیام:

راست گفتی، مصرف «سیگار» دارد صد ضرر
بهر شیطان شد سلاح و بهر دیوان، هست دام!

شعله ای از نار دوزخ، آتشی از قهر ربّ
در فسادش شک نکن از مذهب خیرالانام!

آن که دل بندد به این «امّ الخبائث» در جهان
از حقیقت دور باشد، در طریقت هست خام!

گر بخواهی همچو «مِیْ» نامش بنه «امّ الفساد»
این به شکل «دود» باشد وان یکی «زهری» به جام

گر بزرگی از بزرگان جایزش بشمرده است
بر بنی آدم خطا ممکن بُوَد از خاصّ و عام!

آنچه گفتم یک اشارت بود در این مسأله
عاقلان را یک اشارت هست کافی، والسّلام!