۰

شباهت هاي امام حسين(ع) و حضرت عيسي(ع)

کد خبر: ۲۱۸۰
۰۰:۰۰ - ۰۰
قرآن کريم از زبان حضرت عيسي عليه السلام مي فرمايد:
«قال اني عبدالله آتاني الکتاب و جعلني نبياً وجعلني مبارکا اين‏ ما کنت و اوصاني بالصلوة و الزکوة ما دمت حيا، و براً بوالدتي و لم‏ يجعلني جبارا شقيا، والسلام علي يوم ولدت و يوم اموت و يوم ابعث حيا» (سوره مريم، آيات 30 - 33)

ترجمه: (عيسي فرمود:) من بنده خدايم، به من‏ کتاب داده و پيامبر ساخته است. و مرا هر جا که باشم مبارک گردانده، و مرا تا تا زنده‏ام به نماز و زکات سفارش فرموده است. و مرا نيکوکار به پدر و مادر قرار داده و جبار و شقي نساخته است. و درود بر من روزي‏ که به دنيا آمدم و روزي که مي‏ميرم و روزي که زنده برانگيخته مي‏شوم.

بين حضرت عيسي در مسيحيت و امام حسين عليه السلام در امت اسلام وجه‏ شباهت هايي هست.

از جهت مادر
از آن جمله از حيث مادر که هم حضرت مريم عليهاالسلام «سيدة النساء» (سرور زنان) است‏ و هم حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام

درباره حضرت مريم قرآن مي‏فرمايد: «و اذ قالت‏ الملائکة يا مريم ان الله اصطفيک و طهرک و اصطفيک علي نساء العالمين» (سوره آل عمران، آيه 42)
ترجمه: و آنگاه که فرشتگان گفتند: اي مريم! خداوند تو را برگزيده و پاکيزه ساخته و بر تمام زنان جهان (زمان خودت) برتري داده است.

در احاديث نيز وارد شده که نظير اين خطاب براي حضرت زهرا واقع شده است.

شاعر مي‏گويد:
فان مريم احصنت فرجها ***و جاءت بعيسي کبدر الدجي
فقد احصنت فاطم وجهها ***و جاءت بسبطي نبي الهدي

يعني مريم دامن خويش از آلودگي نگه داشت و عيسي را که ماه تابان‏ شبهاي تار است به دنيا آورد.
فاطمه نيز روي خود را «از غير خدا» بازداشت و دو نواده پيامبر هدايت را به دنيا آورد.

مريم، صديقه آن امت است: «ما المسيح ابن مريم الا رسول قد خلت من‏ قبله الرسل و امه صديقة کانا يأکلان الطعام » (سوره مائده، آيه 75)
ترجمه: مسيح بن مريم جز پيامبر نيست که پيش از او نيز پيامبراني زيست کرده‏اند، و مادر او صديقه (راستين) است که هر دو غذا مي‏خوردند.

حضرت زهرا نيز صديقه اين امت است. درباره هر دو «بتول عذرا» گفته شده است.

از جهت مدت حمل
شباهت ديگر بين حضرت عيسي و امام حسين، در مدت حمل است.

در حديث است (نفس المهموم، ص 6، و بحار، جلد دهم، باب 11 ) که مدت حمل سيدالشهداء شش ماه طول‏ کشيد و هيچکس شش ماهه متولد نشد که در عين حال بماند مگر حسين و عيسي‏ عليهما السلام.

در حديث ديگري آمده است که آيه زير اشاره است به سيدالشهداء:
«و وصينا الانسان بوالديه‏ احسانا حملته امه کرها و وضعته کرها و حمله و فصاله ثلثون شهرا حتي اذا بلغ اشده و بلغ اربعين سنة قال رب اوزعني ان اشکر نعمتک التي انعمت‏ علي و علي والدي و ان اعمل صالحا ترضيه و اصلح لي في ذريتي اني تبت‏ اليک و اني من المسلمين» (سوره احقاف، آيه 15)

ترجمه: و به انسان سفارش کرديم به پدر و مادرش‏ نيکي کند که مادرش با زحمت دوران بارداري و وضع حمل او را گذراند، و دوران‏ بارداري و شيرخوارگي وي سي ماه به طول انجاميد تا اينکه به حد بلوغ و رشد خود رسيد و چهل ساله شد. گفت: پروردگار من! مرا الهام ده تا نعمتي را که بر من و پدر و مادرم ارزاني داشته‏اي سپاس گزارم و عملي شايسته کنم که‏ مورد پسند تو باشد، و فرزندان مرا صالح گردان، همانا من به درگاهت تو به مي‏کنم و من از مسلمانان هستم.

عيسي‏ «برا بوالدتي» بود و حسين «وصينا الانسان بوالديه احسانا». عيسي گفت: « اني عبدالله»؛ درباره حسين نازل شد:« اني من المسلمين».

«عمرو بن سعيد بن عاص اشدق» حاکم مکه نامه‏اي نوشت به سيد الشهدا و او را از نفاق و درگيري پرهيز داد.

حضرت در جواب نامه‏اش نوشت: «لم‏ يشاقق الله و رسوله من دعا الي الله و عمل صالحا و قال اني من المسلمين»
ترجمه: کسي که به سوي خدا مي‏خواند و عمل شايسته مي‏کند و مي گويد من از مسلمانانم، با خدا و رسول نزاع نکرده است.

اين سخن اشاره است به اين آيه کريمه: «و من احسن قولا ممن دعا الي الله و عمل صالحا و قال انني من المسلمين» (سوره فصلت، آيه 33)
ترجمه: و چه کسي خوش گفتارتر است از آنکس که به‏ سوي خدا مي‏خواند و عمل شايسته مي‏کند و گويد که من از مسلمانانم.

در باب حمل عيسي نه ساعت و نه روز هم گفته شده است.

از جهت نحوه حمل
ضمنا شباهتي هم در نحوه حمل و وضع هست که هر دو کرها بوده است؛ اما مريم به خاطر اينکه فرشته بر او ظاهر شد و مريم گفت: اني اعوذ بالرحمن ‏منک ان کنت تقيا (من از تو به خدا پناه مي برم اگر پرهيزکار باشي) و گفت: يا ليتني مت قبل هذا (اي کاش قبل از اين مرده بودم.)

و حضرت زهرا به واسطه اينکه پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله و سلم خبر داده بود که «فرزند او» کشته خواهد شد، و چون به حضرت گفته شد که ائمه معصومين عليهم السلام از ذريه او خواهند بود، راضي شد.

در باب حمل حضرت سيدالشهدا اگر تولد آن حضرت در سوم شعبان و تولد امام حسن مجتبي عليه السلام در نيمه رمضان باشد، ممکن نيست آنچه در بعضي روايات رسيده که فاصله آنها شش ماه و ده روز است درست بيايد. شش ماه و ده روز، با رواياتي منطبق است که تولد حضرت را در آخر ربيع‏ الاول ذکر کرده.

از جهت مبارک بودن
همچنين در زمينه مبارک بودن نيز بين اين دو شباهت وجود دارد.

عيسي عليه السلام مي فرمايد: «و جعلني مبارکا» ترجمه: مرا مبارک قرار داد.

و درباره امام حسين نيز آمده است: « و جعل الشفاء في تربته و الاجابة تحت قبته و الائمة في ذريته »
ترجمه: خداوند شفا را در تربت او و اجابت دعا را زير بارگاه او و ائمه معصومين عليهم السلام را از نسل وي قرار داده است.
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر: