«شیعه نیوز»:111 روز از بازگشت سيد محمد باقر حکيم به عراق مي‌گذشت، هفتم شهريور 1382 بود که پس از پايان نماز جمعه انفجار مهيبي خارج از حرم حضرت علي (علیه السلام ) در نجف اشرف همه را شوک زده کرد و در اين انفجار 85 نفر از جمله سيد محمد باقر حکيم رئيس مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق به شهادت رسيدند.
بعد از سقوط صدام حسين رئيس جمهور مخلوع عراق، ترور شخصيت‌هاي شيعي و بزرگ عراقي که مي‌توانستند نقشي عمده در عراقي جديد ايفا کنند، در دستور کار تکفيري‌ها و نيروهاي صدامي قرار گرفت.
اکنون چهار سال از ترور سيد محمد باقر حکيم رئيس سابق مجلس اعلاي اسلامي عراق مي‌گذرد و هنوز هم اين ترور در پرده‌اي از ابهام باقي مانده و تنها يک نفر به نام "اوراس عبدالعزيز" به اتهام مشارکت در ترور در تيرماه سال‌جاري اعدام شد.
حکيم در اين چهار ماه آخر، به نماد روحانيت شيعه تبديل شده بود و در عين حال که از نقشي به اندازه براي شيعيان در آينده سياسي عراق دفاع مي‌کرد، با زياده خواهي و طرح شعارهاي افراطي نيز مخالف بود. او در سخنراني‌ها و مصاحبه‌هاي خود تاکيد مي‌کرد که شيعيان قبل از هر چيز بايد از اين فرصت تاريخي استفاده کنند و رژيم بعثي را، که‌بزرگترين دشمن آنهاست، به‌گور بسپارند.
سيد محمد باقرحکيم، فرزند آيت الله العظمي سيد محسن حکيم از مراجع عظام تقليد در 25 جمادي الاول سال1358 هجري قمري (1939 ميلادي) درنجف اشرف ديده به جهان گشود. محمد باقر پنجمين فرزند پدرش بود و مادرش از خانواده‌اي سرشناس در لبنان به شمار مي آمد.
وي از 14 سالگي به عرصه سياست گام نهاد و در سال 1959 در بنيانگذاري "حزب الدعوه الاسلاميه" زير نظر پدرش مشارکت داشت. محمد باقر حکيم در خلال سال هاي 1962 تا 1975 ، در حاليکه در سن 24 سالگي به درجه اجتهاد دست يافته بود ، به عنوان استاد علوم قرآني در کليه اصول دين دانشکده الهيات بغداد به تدريس اشتغال داشت.
او در مدت اقامت در عراق طي همان سال ها سه مرتبه از سوي نيروهاي حزب بعث دستگير و در آخرين مرتبه محکوم به اعدام گرديد که البته پس از گذراندن 18 ماه زندان در پي صدور عفو عمومي آزاد شد. سيد محمد باقر حکيم در سال 1359 به ايران آمد و رژيم بعث او را به اتهام همکاري با دشمن به طور غيابي به اعدام محکوم کرد.
حکيم در سال 1362 مجلس اعلاي انقلاب‌اسلامي عراق را در ايران تشکيل داد که در ابتدا به عنوان سخنگو و از سال 1366 رياست اين مجلس را بر عهده گرفت، تا بتواند از اين طريق فعاليت‌هاي سياسي خود را ادامه دهد. در سال1363 مزدوران بعثي عراق در يک حمله‌ناجوانمردانه، 70 نفر از خانواده وي را که دربين آنان کودکان و افراد مسني چون سيد يوسف حکيم، سيد محمد حسين‌حکيم و محمد علي حکيم بودند، دستگيرکرده و به زندان انداختند و 90 نفر از خانواده وي به دست رژيم بعثي عراق به شهادت رسيدند.
حکيم در مدت 22 سال تبعيد از هفت حادثه سوء قصدکه توسط رژيم بعثي ترتيب‌داده شده بود، جان سالم به در برد. با توجه به اين‌که وي جهاد مسلحانه را از مهمترين راههاي مبارزه با رژيم بعث عراق مي‌دانست، اقدام به تشکيل سپاه بدر، شاخه نظامي مجلس اعلاي‌انقلاب اسلامي عراق نمود که خود مستقيما رياست آن را برعهده داشت.
سيدمحمدباقر حکيم بيش از 60 کتاب و رساله در رشته هاي مختلف علوم اسلامي شامل فقه، تفسير، علوم قرآني، جامعه شناسي، اقتصاد، تاريخ و علوم سياسي به رشته تحرير درآورد. بر اساس اعلام دفتر حکيم در تهران وي از علما و مراجع بزرگ نظير آيت‌الله سيدمحسن حکيم، امام خميني(رض)، آيت الله گلپايگاني، شهيد سيدمحمدباقر صدر، آيت الله سيدابوالقاسم خويي، آيت الله خامنه اي مقام معظم رهبري و برخي ديگر از علما و مراجع داراي اجازه بود.
از شاگردان محمد باقر حکيم مي‌توان به شهيد سيد عبدالصاحب حکيم، محمدباقر مهدي و شهيد سيد عباس موسوي (اولين دبير کل حزب‌الله لبنان) اشاره کرد.
«سيد ابوالقاسم ديباجي» نماينده آيت الله سيستاني در کويت، هدف از حمله به محمد باقرحکيم و ديگر روحانيان شيعه در عراق را جلوگيري از سامان گرفتن حوزه علميه نجف به‌عنوان مرکزيت روحاني جهان تشيع و عدم بازگشت آرامش به اين شهر مي‌داند و مي‌گويد: «حکيم درمدت کوتاهي که از اقامتش در عراق مي‌گذشت،با همکاري خواهرزاده‌اش آيت‌الله «سيد محمدسعيد حکيم» که از مراجع تقليد شيعه در نجف است، اقدامات زيادي در بازسازي و راه‌اندازي‌مدارس علميه در اين شهر انجام داده بود.»
وي در ادامه مي‌گويد: «حکيم فعاليتهاي‌خود را با هماهنگي آيت الله سيستاني و ديگرمراجع نجف انجام مي‌داد تا آنجا که هنگامي که‌مي‌خواست به امامت جمعه اين شهر بپردازد،جهت رعايت ادب و احترام از آنان اجازه گرفت.»
حکيم قبل از شهادت، رياست مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق، فرماندهي نيروهاي بدر، رياست شوراي عالي مجمع جهاني تقريب بين مذاهب اسلامي، معاونت شوراي عالي مجمع جهاني اهل بيت(علیه السلام ) و عضويت هيات امناي دانشگاه مذاهب اسلامي و همچنين سرپرستي موسسه دارالحکمه را برعهده داشتند.
وي همچنين در تاسيس حرکت جماعت علماي مجاهد در عراق در سال 1401 هجري قمري، بسيج نظامي، مجلس اعلاي انقلاب اسلامي عراق در سال 1402 هجري قمري، نيروهاي بدر در سال 1402 هجري قمري و همچنين نيروهاي توحيد در سال 1401 هجري قمري شرکت داشت.
ايجاد موسسه شهيد صدر (ره)، مرکز اسناد حقوق بشر و مراکز درماني شهيد صدر(ره) نيز از جمله ديگر اقدامات حکيم است.
