«شیعه نیوز»:حضرت رسول اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم ) ميفرمايد: شعبان ماه من است، پس در اين ماه براي جلب محبّت پيغمبر خود و براي تقرّب به سوي پروردگار روزه بداريد.
ماه شعبان، ماه بسيار شريفي است و به حضرت سيد انبيا(صلی الله علیه و آله و سلم) منتسب است. آن حضرت همه اين ماه را روزه ميگرفت و روزه آن را به ماه رمضان متّصل ميکرد.
پيامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) ميفرمودند شعبان ماه من است، هر که يک روز از اين ماه را روزه بدارد، بهشت بر او واجب ميشود.
از امام صادق(علیه السلام ) نيز روايت شده است: چون ماه شعبان ميرسيد حضرت زينالعابدين(علیه السلام) اصحاب خود را جمع ميکرد و ميفرمود: اي اصحاب من، ميدانيد اين چه ماهي است؟ اين ماه شعبان است، و حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) ميفرمايد شعبان ماه من است، پس در اين ماه براي جلب محبّت پيغمبر خود، و براي تقرّب به سوي پروردگار خويش، روزه بداريد، به خدايي که جان عليبن الحسين(علیه السلام) به دست قدرت اوست، سوگند ياد ميکنم از پدرم حسينبن علي(علیه السلام) شنيدم که فرمود: از اميرالمؤمنين(علیه السلام) شنيدم: هر که شعبان را براي جلب محبّت پيامبر، و تقرّب جستن به سوي خداوند روزه بدارد خداوند او را دوست بدارد، و در روز قيامت به کرامتش نزديک نمايد، و بهشت را بر او واجب گرداند.
از صفوان جمّال روايت شده است که امام صادق(علیه السلام) به وي فرمود: کساني را که پيرامون و اطراف تو هستند به روزه شعبان وادار کن. گفتم: فدايت شوم، مگر در فضيلت آن چيزي ميبيني؟ فرمود: آري رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) هرگاه هلال شعبان را ميديد، به منادي دستور ميداد تا در مدينه ندا کنند: اي اهل مدينه، من از جانب خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) به سوي شما ارسال شدهام، آن حضرت ميفرمايد: آگاه باشيد، به درستي که شعبان ماه من است، خدا رحمت کند کسي را، که مرا در ماه من ياري کند، يعني روزه بدارد آن را.
اميرالمؤمنين(علیه السلام) نيز چنين فرموده است: از هنگامي که شنيدم منادي رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) در شعبان ندا داد، روزه شعبان از من فوت نشد، و تا زماني که زنده هستم به خواست خداوند از من فوت نخواهد شد.
* بعضي از اعمال اين ماه
اوّل: هر روز هفتاد مرتبه بگويد: «أًستَغفِرُاللهَ وَ أَسأَلُهُ التَّوبَهَ»
دوم: هر روز هفتاد مرتبه بخواند: «أَستَغفِرُاللهَ الَّذي لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الرَّحمنُ الرَّحيمُ الحَيُّ القَيُّومُ وَ أَتُوبُ إِلَيهِ». در بعضي روايات «الحيُّ القَيُّومُ» پيش از «الرَّحمنُ الرَّحيمُ» است، و عمل به هر دو خوب است. و از روايات استفاده ميشود، که بهترين دعاها و ذکرها در اين ماه استغفار است، و هر که در هر روز اين ماه هفتاد مرتبه استغفار کند، مانند اين است که در ماههاي ديگر هفتاد هزار مرتبه استغفار کند.
سوّم: در اين ماه صدقه بدهد، گرچه نصف دانه خرمايي باشد، تا حقتعالي بدن او را بر آتش دوزخ حرام کند. از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است که از وجود مبارک ايشان درباره فضيلت روزه رجب سؤال کردند؟ فرمود: چرا از روزه شعبان غافل هستيد؟ راوي عرض کرد: يَابنَ رسولالله کسي که يک روز از شعبان را روزه بدارد، چه ثوابي دارد؟ فرمود: به خدا سوگند بهشت پاداش آن است، عرض کرد يَابنَ رسولالله بهترين اعمال در اين ماه چيست؟ فرمود: صدقه و استغفار، هر که در ماه شعبان صدقه دهد حقتعالي آن را رشد و نموّ دهد همانگونه که يکي از شما بچّه شترش را رشد ميدهد، تا آن که در قيامت، در حالي که به اندازه کوه احد شده باشد به صاحبش باز گردد.
چهارم: در تمام اين ماه هزار مرتبه بگويد: «لا إِلهَ إِلَّا اللهُ، وَ لا نَعْبُدُ إِلّا إيّاهٌ مٌخْلِصينَ لَهُ الدّينَ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ؛ معبودي جز خدا نيست، و نپرستيم جز او را، در حالي که دين را براي او خالص کرديم، گرچه مشرکان را خوش نيايد». اين ذکر پاداش بسياري دارد، از جمله اينکه در نامه عملش عبادت هزار ساله بنويسند.
پنجم: در هر پنجشنبه اين ماه دو رکعت نماز بجا آورد، در هر رکعت پس از سوره «حَمْد» صد مرتبه «قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ» خوانده و بعد از سلام نماز صد مرتبه صلوات بفرستد، تا حقتعالي هر حاجتي که در امر دين و دنيا دارد روا کند، و نيز روزة هر پنجشنبه اين ماه فضيلت بسيار دارد. روايت شده است که در هر پنجشنبه ماه شعبان آسمانها را زينت ميکنند، پس ملائکه عرض ميکنند، خداوندا! روزهداران اين روز را بيامرز، و دعاي آنان را اجابت فرما. در خبر نبوي است: هر که روز دوشنبه و پنجشنبه شعبان را روزه بدارد، حقتعالي بيست حاجت از حوايج دنيا، و بيست حاجت از حوايج آخرت او را برآورد.
ششم: در اين ماه بسيار صلوات فرستد.