به گزارش «شیعه نیوز»، اعلام مرگ ملا محمد عمر رهبر طالبان و حاکم مخلوع افغانستان که طی سال های 1996 تا 2001 قدرت را در این کشور همسایه در اختیار داشت مهم ترین خبر این روزهاست.
با فروپاشی اتحاد شوروی و پیروزی مجاهدین در افغانستان یک چند قدرت در اختیار رهبران مجاهدین افغان بود اما با بروز اختلافات شدید در میان آنان طالبان که در واقع «طالب» های درس خوانده در پاکستان و تحت تعالیم اسلام سعودی بودند به قدرت رسیدند و در نهایت به خاطر پیوند با القاعده و پس از وقایع 11 سپتامبر 2001 در زمستان 1380 خورشیدی خلع شدند.
هر چند گفته شده ملاعمر نه به تازگی که دو سه سالی است درگذشته واعلام این خبر با مذاکرات صلح با طالبان مرتبط دانسته شده به این خاطر که اطمینان دهند دیگر ملا محمد عمری در قد حیات نیست تا بخواهد موافقت کند یا نکند.
ملا عمر اما تنها رهبر یک گروه یا نحله مذهبی نبود زیرا در آخرین سال های قرن بیستم بر یک کشور حکومت کرد در حالی که می کوشید به هیچ یک از جلوه های زندگی مدرن تن ندهد و در راس امارت اسلامی افغانستان قرار گرفت. حکومتی که تنها عربستان سعودی، امارات عربی متحده و پاکستان آن را به رسمیت شناختند و دیگر کشورها از شناسایی آن سرباز زدند.
ملا عمر، افغانستان را نه با قانون که با «فرمان» اداره می کرد و بیشتر بر «امر به معروف و نهی از منکر» و البته با قرائت خودشان تاکید می ورزید.
ملا عمر فرمان های خود را با عنوان «فرمان مقام امارت اسلامی افغانستان» صادر و به صورت «خادم اسلام- امیرالمومنین ملا محمد عمر – مجاهد» امضا می کرد.
در سال 1382 و پس از سرنگونی طالبان در ایران کتابی با عنوان «قوانین ملا عمر- مجموعه قوانین طالبان در افغانستان» منتشر شد که به چاپ های متعدد رسید. ( نشر نگاه امروز – به کوشش محمد رضا حاج بابایی). برای آشنایی با شیوه حکومت داری طالبان در افغانستان طی آن 5 سال نقل یکی از فرمان ها خالی از لطف نیست:
« بسم الله الرحمن الرحیم- فرمان مقام امارت اسلامی افغانستان در مورد جلوگیری از ورود بعضی اقلام و اجناس غیر شرعی در قلمرو امارت اسلامی و عدم محصول آنها در گمرکات
شماره: 360
تاریخ: 23/ 4/ 1422 ه.ق
چنانچه وظیفه عمده و مهم امارت اسلامی، ازاله منکرات و اقامه معروف می باشد لذا به منظور انفاذ بهتر این حکم شرعی، مراتب آتی را منظور می نمایم:
ماده اول:
ورود 30 قلم اجناس و اقلام ذیل به قلمرو امارت اسلامی افغانستان و محصول آن در تمام گورکات کشور مطلقا منع است:
1- خوک بالذات ( خنزیر)
2- گوشت خوک ( خنزیر)
3- اشیای ساخته شده از موی انسان
5- موی انسان به صورت طبیعی*
6- دیش آنتن
7- دستگاه سینماتوگرافی به شمول پروجکتور ثبت صدا
8- دستگاه میکروتوگرافی در صورتی که در سینما به کار برده شود
9- تمام آن آلاتی که بالذات موسیقی تولید می کنند مثل پیانوها، هارمونیه، توله، تباه، تنبور، رباب، سارنگ به طور خلاصه تمام آلة های مندرج در آلات موسیقی که خود مولّد موسیقی باشد و پوش های حفاظتی و پرزه جات آنها
10- میز بلیارد و لوازم آن
11- تخته شطرنج
12- کرمبورد
13- قطعه( پلی کارد)
14- ماسک(چهره)
15- کلیه اقسام مشروبات الکلی خالص
16- آن کَسِت های تیپ، کمپیوتر، ویدیو و تلویزیون که برهنه و مملو از موسیقی باشد.
17- شرب( زنخه)
18- لابستر(یک نوع حیوان)
19- رنگ ناخن
20- پتاقی برای بازی
21- مواد آتش بازی برای اطفال
22- هر گونه فِلم های سینماتوگرافی، ولو که به خارج هم برود
23- بالعموم مجسمه های ذی روح
24- کتلاک های خیاطی دارای تصاویر ذی روح
25- تابلوهای چاپ شده ( عکس ها)
26- کارت های کرِسمَس
27- کارت های تبریک دارای تصاویر ذی روح
28- نکتایی
29- بو ( وسیله تحکیم نکتایی)
30- پنِ خاصِ نکتایی
ماده دوم:
مسوولین امنیتیِ سرحدیِ کسور مکلفند که از ورود اقلام و اجناس مندرج ماده اول این فرمان جدّاً جلوگیری نمایند.
ماده سوم:
1- هر گاه اقلام و اجناس مندرج ماده اول این فرمان دستگیر شود مسوولین مربوط مکلفند آن ها را به مرکز ولایت به طور امانت انتقال نمایند.
2- والی هر ولایت مکلف است اقلام و اجناس مذکور را توسط هیات تحت ریاست مسوول امر بالمعروف و نهی عن المنکر که در ترکیب آن نمایندگان استخبارات، خارتوالی مرافعه و مقام ولایت شامل باشند تثبیت نموده و مطابق احکام قانون انسداد قاچاق اجرائات به عمل آورند.
ماده چهارم:
این فرمان از تاریخ توشیح، نافذ و در جریده رسمی نشر گردد.
والسلام/ خادم اسلام/ امیر المومنین ملا محمد عمر ( مجاهد)-»
با سلام
با ایجاد رعب و وحشت وکشتار مردمان وبا انواع حیل خود را به
دین ساختگی خود که بینهایت با اسلام راستین مغایر است منسوب نمودن .بجز در گناه غرق شدن و واز انسانها فاصله
گرفتن از این سیطره هیچ عایدی نصیب شان نشد جز نفرین.