به گزارش «شیعه نیوز»، اگر به کسب
و کارهای بزرگ و کوچک اطرافتان بنگرید، احتمالا مجموعه هایی را خواهید
دید که نقش مدیریت در موفقیت آن ها غیرقابل انکار است، در همین حال مدیران
بسیاری را میتوان یافت که حضور یا عدم حضور آن ها تاثیر چندانی بر
موفقیت و یا شکست یک مجموعه ندارد. چه عواملی باعث میشوند که که یک فرد
به مدیری خاص برای یک مجموعه تبدیل شود که از او به عنوان عامل اصلی
موفقیت کسب و کار تحت مدیرتش نام برده شود؟ وبسایت اقتصادی بیزنس اینسایدر
فهرستی از چهار ویژگی مدیرانی را فراهم آورده، که میتوان آن ها را
مدیران خاص نام نهاد:
1- می بخشند و فراموش می کنند
عبارت های مربوط به "بخشیدن" و "فراموش
کردن" به خصوص بعد از مرگ نلسون ماندلا بسیار کلیشه ای شده اند، با این
حال باید گفت که مدیران خاص اگر از کارمندانشان خطایی سربزند، نه تنها آن
ها را میبخشند، بلکه اشتباه آن ها را فراموش میکنند و هرگز بر اساس
تعداد معدودی از اشتباهات کارمندانشان را قضاوت نمیکنند. آن ها در واقع
اجازه میدهند که کارکنان از زیر سایه اشتباهی که مرتکب شده اند، خارج
شوند. البته به شرطی که این اشتباه دایم تکرار نشود.
2- اهداف کسب و کار را به اهدف اشخاص تبدیل می کنند
مدیران خاص به اندازه ای برای
کارمندانشان الهام بخش هستند که پس از مدتی، اهداف کسب و کار به اهداف
فردی کارکنان شرکت تبدیل میشوند. البته برای این کار باید به کارکنان
نشان داد که موفقیت مجموعه برای آن ها نیز منافعی را در پی خواهد داشت.
مدیران خاص میدانند که حتی اگر بهترین سیستم را هم طراحی کنند، بدون
کارکنانی با انگیزه احتمال موفقیت به شدت کاهش خواهد یافت اما کارکنانی که
به اندازه کافی برای موفقیت کسب و کار انگیزه دارند، برای بسیاری از
مشکلات راه حل پیدا میکنند بدون اینکه نیازی به دخالت مدیران باشد.
3- از کارکنانشان حمایت می کنند
مدیران خاص در همه شرایط حامی کارکنان
هستند و سعی نمیکنند مسئولیت مشکلات را متوجه زیردستانشان کنند. متهم
کردن دیگران و شانه خالی کردن از بار مسئولیت یکی از بدترین رویکردهایی
است که یک مدیر میتواند در پیش بگیرد. یک مدیر در بلند مدت به حمایت
کارکنان نیاز خواهد داشت، برای اینکه در چنین روزی تنها نماند، باید نشان
بدهد که او نیز در مواقع ضروری از کارمندانش حمایت میکند.
4- تصمیم می گیرند که چه کسی تصمیم بگیرد
مدیران ناامید کننده احتمالا تصور
میکنند که در همه امور تنها آن ها هستند که باید تصمیم بگیرند اما یک
مدیر خاص در بسیاری از مواقع تشخیص میدهد که او بهترین فرد ممکن برای
تصمیم گیری نیست و بهتر است تصمیم گیری را به یکی از کارکنان که به طور
مستقیم با موضوع در ارتباط است بسپرد. در واقع یک مدیر خاص تصمیم میگیرد
که در مورد یک موضوع چه فردی میتواند بهترین تصمیم گیرنده باشد. سپردن
تصمیم گیری به فرد دیگری به معنی شانه خالی کردن از بار مسئولیت نیست،
بلکه به معنی احترام گذاشتن به فردی است که احتمالا میتواند بهترین تصمیم
را بگیرد.
انتهای پیام/ ا . ح