بسم الله الرحمن الرحیم
«وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا لِتَكُونُوا شُهَدَاءَ عَلَى النَّاسِ وَيَكُونَ الرَّسُولُ عَلَيْكُمْ شَهِيدًا » البقره 143
و اين چنين شما را امّتي وسط (ميانه) ساختيم تا بر مردمان الگو و گواه باشيد و پيامبر صلّي الله عليه وآله وسلّم هم بر شما الگو و گواه باشد.
آن گونه که قرآن کريم بیان می فرماید، خدای سبحان امّت اسلام را امّت وسط و ميانه مقرّر فرموده که به یک معنی افراط و تفریط را بر آنان نمی پسندد. این توصیه ی قرآن کریم به پیروانش در حالی است که افراط، تاریخی به بلندای تاریخ زندگی بشر دارد و تمایل به افراط در هر جا رنگی خاصّ به خود گرفته است. در فرهنگ قومی «رنگ قومیت»، در فرهنگ ملّی «رنگ ملّیت» و در فرهنگ دینی «رنگ دینی» دارد، حال آن که افراط و تندروی، مساوی یا معادل هیچ کدام از این عناوین نبوده و نیست و گاهی در تضاد آشکار با همهی آنهاست. به ویژه در خصوص دین، به صورت واضح می توان ادّعا کرد که بین افراطگرایی و هر یک از ادیان ـ از جمله اسلام ـ کوچکترین ارتباط منطقی و یا درون دینی وجود ندارد. افراطگرایی و جهل در طول تاریخ همراه و همزاد یکدیگر بوده است. در حالی که هدف از بعثت انبیاء عظام دعوت آدمیان به معرفت، تعقّل و خردورزی بوده و از این جهت هر گونه زیاده روی، افراط و تفسیر خشن از دین در تباین آشکار با آموزه های دینی و الهی است. از سوی دیگر، این تمایل برآمده از جهل، اختصاص به قرون گذشته نداشته و هم اکنون نیز که عصر علم و تکنولوژی است و دانش و بینش بشر بسیار بالاتر از گذشته است، این نمودهای برآمده از جهل و ضد عقل یا همان افراطگرایی دینی در جای جای عالم به خوبی قابل مشاهده و درک است. از این جهت میتوان ادّعا کرد که در طول تاریخ، بیشترین صدمات و خسارات از سوی پیروان جاهل ادیان و حرکتها و تفکّرات افراطی و بریده از عقل، بر پیکر ادیان وارد آمده است؛ به دیگر سخن، مشکل افراط و گریز از تفکّر و تعقّل به دست برخی از به اصطلاح متدیّنین، مشکل همهی ادیان الهی در طول تاریخ بوده است.
قرآن کریم چهارده قرن قبل، از قول خداوند سبحان به اهل کتاب توصیه می نماید که از افراط و زیاده روی در دین برحذر باشند:
«قُلْ يا أَهْلَ الْکِتابِ لا تَغْلُوا في دينِکُمْ غَيْرَ الْحَقِّ وَ لا تَتَّبِعُوا أَهْواءَ قَوْمٍ قَدْ ضَلُّوا مِنْ قَبْلُ وَ أَضَلُّوا کَثيراً وَ ضَلُّوا عَنْ سَواءِ السَّبيلِ»
بگو ای اهل کتاب ، به ناحق در دین خود غلو و زیاده روی نکنید و از هوس های گروهی که پیش از این گمراه گشتند و بسیاری از مردم را گمراه کردند و از راه میانه منحرف شدند، پیروی نکنید. (المائده، آیه ۷۷)
در حقیقت، دین برای هدایت و زندگی بشر و برای نشان دادن راه و مقصد آمده است، اما در دنیای امروز، مشاهده میشود که افرادی خود را دیندار میدانند امّا رفتاری کاملاً متناقض با آموزههای دینی دارند. به تعبیر قرآن کریم، اینان کسانی هستند که هم خود گمراه شدهاند و هم دیگران را به گمراهی کشاندهاند و از جادّهی حق به انحراف رفته اند.
متأسّفانه امروزه عدّهای در قالب گروه های سازمان یافته همچون داعش به نام دین و اسلام با ایجاد فتنه مذهبی در صددند که شکل واقعی دین را وارونه کنند و از دین که بر اساس رحمت مطلقه ی خدای متعال بر پیامبری که رحمت للعالمین است، نازل شده، تصویری خشن، رعب آور و نفرت انگیز ارائه نمایند. بی شک اعمال شرم آور این جماعت که با هیچ قانون الهی و بشری سازگاری ندارد، به حکم عقل و شرع مقدّس اسلام، حرام میباشد.
لذا جنایات فجیع صورت گرفته در عراق، سوریه، افغانستان و دیگر نقاط دنیا که باز هم متأسّفانه توسط عناصر مشکوک و جاهل و به نام اسلام صورت میگیرد، به نظر هر انسان منصفی محکوم است و با هیچ منطقی قابل دفاع نیست و لذا به نظر میرسد ظهور جریانهای تکفیری، نوعی فتنه مذهبی ساماندهی شده با نقشه بیگانگان و استکبار برای تشدید اختلاف میان مسلمانان و ایجاد هراس و ستیز نسبت به اسلام است.
البته بسیار واضح و روشن است بر اساس آموزه های دینی و اسلامی، هیچ کس حق ندارد، دیگری را از خانه اش بیرون کند و یا به خاطر عقیده و دین، دیگری را مورد باز خواست و مجازات قرار دهد. از اینرو اعمالی که توسط گروه های افراطی و تکفیری نسبت به ایزدی ها، اکراد، مسیحیان و مسلمانان عراق صورت گرفته است، مغایر با ساده ترین آموزههای اسلام بوده و عاملین این جنایات غیر انسانی، مستحق هر نوع کیفر و مجازات میباشند.
نکته پایانی آنکه اسلام آنگونه که از قرآن و سنّت و عقل بدست میآید، تروریزم را به هر شکلی محکوم کرده و هر عملی که منجر به ایجاد وحشت و کشتن انسانهای بی دفاع و بی گناه گردد را تقبیح می نماید و نیز هر نوع ارعاب و استفاده ابزاری از دین را غیرمجاز می داند. البته تشدید تعصّبات مذهبی و دامن زدن به درگیری های فرقه ای نیز نوع دیگری از تروریزم است که ناشی از جهل، بیخبری و غفلت از مبانی مذهبی میباشد و متأسّفانه برخی از حوادث در اروپا مانند حمله به مساجد مختلف در بلژیک، سوئد و یا تظاهرات بر علیه اسلام، معلول جهالت، نادانی، گمراهی و عنادی است که ضرر آن به امنیت جوامع بشری برمی گردد.
بحمدالله در قم المقدّسه و الازهر مصر به صورت جدّی پدیدهی شوم تکفیر مسلمانان محکوم شده است. همچنین در قم المقدّسه کنگرهی بزرگ و مهمّی با هدایت و مدیریت دو مرجع عالیقدر شیعه، برای شناسایی ماهیت این گروهها تشکیل شد که آثار مهمی را به دنبال داشته است. امید است علمای بزرگ اسلام با پیگیری مستمر خود از طریق رسانه های بین المللی این جریان خطرناک را به لحاظ مبانی فکری، عقیدتی و فقهی هرچه عمیقتر و دقیقتر به جهانیان معرّفی نمایند تا هر نوع نسبتی مانند خشونت و تروریسم از اسلام عزیز پاک گردد. و السلام علکیم و رحمت الله و برکاته
رضا رمضانی
رئیس اتحادیه اروپایی علما و تئولوگهای شیعه
انتهای پیام/ ص . خ
