ماجرای دفن شهدای کربلا

 پاسخ:

 در بعضی از منابع تاریخی آمده است که: عده‌ای از قبیله بنی اسد آمدند تا بدن مطهر امام حسین (علیه‌السلام) و سایر شهداء را دفن کنند، اما چون عموم بدنها سر نداشت و حتی لباس انها را ربوده بودند و بیشتر بدنها بر اثر ضربات شمشیر پاره پاره بود، قابل شناسایی نبود. بنی اسد متحیر مانده بودند که در این هنگام امام سجاد (علیه‌السلام) ـ بواسطه طی الارض و اعجاز، از زندان عبیدالله ـ تشریف آوردند[1] و بدنها را به بنی اسد معرفی کردند و خود به دفن بدن مطهر و مقدس امام حسین (علیه‌السلام) اقدام نمود. آنگاه بدن مقدس علی اکبر (علیه‌السلام) را پایین پای پدر بزرگوارشان به خاک سپردند و بعد به دستور امام، سایر شهدای اهل بیت (علیهم السلام) را در نزدیکی قبر امام (علیه‌السلام)، در یک محل به خاک سپردند.[2]

 سپس بنی اسد اصحاب را در یک محل دفن نمودند و حبیب بن مظاهر را به جهت شأن و مرتبه‌ای که در قبیله خود داشت، در نزدیک بالای سر امام دفن کردند؛ چون او از بنی اسد و رئیس آنها بود.[3]بنی اسد بر سایر قبائل افتخار می‌کردند که ما بر حسین (علیه‌السلام) و اصحابش نماز گذارده و آنها را دفن کردیم[4]. نقل است که اجساد مقدسه شب دوازدهم دفن شدند.[5]

 پی‌نوشت‌ها:

 [1] - جلاء العیون شبر: ج ۲، ص ۲۱۶.

 [2] - حیاه الامام الحسین: ج ۳، ص ۳۲۴.

 [3] - الامام الحسین (علیه‌السلام) و اصحابه: ص ۳۷۵.

 [4] - نفس المهموم: ص ۳۸۸.

 [5] - الامام الحسین (علیه‌السلام) و اصحابه: ص ۳۸۰.