خاکی که باعث ایمنی از هر ترسی می شود

«آرى، اگر كسى بخواهد از هر بيمى در امان بماند، تسبيحى كه از خاك مرقد امام حسين عليه السّلام ساخته شده است را بردارد و هنگامى كه در بستر آرميد، آن را به دست بگيرد و سه بار دعاى ليلة المبيت‏1 را بخواند.

سپس آن را بوسيده بر روى چشم بگذارد و بگويد:

اللّهمّ إنّي أسألك بحقّ هذه التّربة و بحقّ صاحبها و بحقّ جدّه و بحقّ أبيه و بحقّ أمّه و بحقّ أخيه و بحقّ ولده الطّاهرين، اجعلها شفاء من كلّ داء و أمانا من كلّ خوف و حفظا من كلّ سوء.

(پروردگارا، به حقّ اين تربت و به حقّ صاحب آن و به حقّ جدّ او و پدر و مادر و برادر و فرزندان پاكيزه ‏اش از تو مى‏ خواهم كه آن را وسيله‏ ى درمان از هر درد و ايمنى از هر ترس و سبب نگه‏دارى از هر آفت و بدى قرار دهى.) سپس تسبيح را در گريبان پيراهن بگذارد. اگر اين كار را در بامداد انجام دهد، پيوسته تا شب در امان خدا خواهد بود و اگر شب باشد تا صبح در پناه خداوند خواهد ماند.» نيز در حديث ديگرى فرموده است:

«در هنگام برداشتن تربت بگو:

اللّهمّ هذه طينة قبر الحسين عليه السّلام؛ وليّك و ابن وليّك؛ اتّخذتها حرزا لما أخاف و ما لا أخاف.

پروردگارا، اين تربت آرامگاه حضرت حسين عليه السّلام، ولىّ تو و زاده‏ ى ولىّ توست. آن را جهت آسودگى و محفوظ ماندن از هر چه از آن مى ‏ترسم و آن چه [به سبب عدم آگاهى‏] از آن نمى‏ ترسم، برداشته‏ ام.» هم چنين به سند ديگرى چنين روايت شده است:«اللّهمّ إنّي أخذته من قبر وليّك و ابن وليّك فاجعله لي أمنا و حرزا ممّا أخاف و ممّا لا أخاف.

پروردگارا، اين خاك را از مرقد ولىّ تو و زاده‏ ى ولىّ تو برداشته ‏ام؛ پس آن را باعث حفظ و ايمنى‏ ام از زيان آن چه مى ‏ترسم و نمى ‏ترسم، قرار ده.» روايت شده است كه هر كس از زمام‏دار يا شخص ديگرى مى‏ ترسد؛ اگر از منزل خود بيرون رود و به اين كار مبادرت ورزد، [اين كار] پناه او خواهد بود.

پی نوشت:

1-«أمسيت اللّهمّ معتصما بذمامك و جوارك المنيع- الّذي لا يطاول و لا يحاول من شرّ كلّ غاشم و طارق من سائر من خلقت و ما خلقت من خلقك الصّامت و النّاطق من كلّ مخوف بلباس سابغة حصينة ولاء أهل بيت نبيّك عليهم السّلام محتجبا من كلّ قاصد لي أذيّة بجدار حصين الإخلاص في الاعتراف بحقّهم و التّمسّك بحبلهم موقنا أنّ الحقّ لهم و معهم و فيهم، و بهم أوالي من والوا و أجانب من جانبوا و أعادي من عادوا، فصلّ على محمّد و آله و أعذني اللّهمّ بهم من شرّ كلّ ما أتّقيه يا عظيم. حجزت الأعادي عنّي ببديع السّماوات و الأرض. إنّا جَعَلْنا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْناهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ‏.»اين دعا با اندكى تغيير، در مفاتيح الجنان بعد از زيارت اربعين آمده است.

۲- آداب سفر در فرهنگ نيايش (ترجمه الأمان)، ص‏۱۱۷و۱۱۸.