۱

دعا نکنید؛ مستجاب نمی شود!

کسى که در خانه‏اش می‏نشیند و می‏گوید :خدایا به من روزى بده ،به او گفته می‏شود :مگر من به تو دستور ندادم که به دنبال روزى بروى ؟
کد خبر: ۷۱۷۵۱
۱۰:۴۱ - ۰۶ ارديبهشت ۱۳۹۳
SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز»،  «جعفر بن ابراهیم » از امام صادق علیه السّلام روایت کرده است که فرمود :

«اربعة لا یستجاب لهم دعوة :رجل جالس فی بیته یقول :اللّهمّ ارزقنى ،فیقال له :الم امرک فی الطّلب ؟و رجل کانت له امرأة فاجرة فدعا علیها ،فیقال له :الم اجعل امرها الیک ؟و رجل کان له مال فافسده ،فیقول :اللّهمّ ارزقنى ،فیقال له :الم امرک بالاقتصاد ». یعنى :«چهار کس‏اند که دعایشان مستجاب نیست:

اوّل:
کسى که در خانه‏اش می‏نشیند و می‏گوید :خدایا به من روزى بده ،به او گفته می‏شود :مگر من به تو دستور ندادم که به دنبال روزى بروى ؟

دوّم:
مردى که زن بدکاره‏اى دارد و بر او نفرین میکند ،به چنین فردى گفته می‏شود :مگر زمام کار او (طلاق یا نگهداریش )به دست تو نیست ؟

سوّم:
مردى که مالى دارد و آن را تباه کرده سپس میگوید :خدایا به من روزى بده ،به او گفته می‏شود :مگر به تو فرمان ندادم که میانه روى پیشه کنى ؟».
سپس حضرت این آیه را تلاوت فرمود :

وَ الَّذِینَ إِذََا أَنْفَقُوا لَمْ یُسْرِفُوا وَ لَمْ یَقْتُرُوا وَ کََانَ بَیْنَ ذََلِکَ قَوََاماً [1].

یعنى :«کسانى که در مخارجشان اسراف نمیکنند و تنگ هم نمی‏گیرند بلکه میان این دو ،راه اعتدال را می‏پیمایند ».

«و رجل کان له مال فادانه رجلا و لم یشهد علیه فجحده ،فیقال له :أ لم آمرک بالاشهاد ؟.

چهارم:
کسى که مالى داشت و به فردى قرض داد ،ولى در این قرض دادن ،شاهدى نگرفت ،آن بدهکار هم این قضیه را انکار نمود ،به این فرد گفته میشود : مگر به تو نگفتم که به هنگام قرض دادن شاهد بگیر ؟».

پنجمین این افراد در روایت «ولید بن صبیح »آمده است که :

«و رجل یدعو على جاره و قد جعل اللََّه له السّبیل الى ان یتحوّل عن جواره ببیع داره ».

یعنى: «پنجم مردى که بر همسایه‏اش نفرین میکند در حالى که خداوند متعال راهش را باز گذاشته که خانه‏اش را بفروشد و از آنجا کوچ کند».

 منبع: تبیان

انتهای پیام/ ز.ح
ارسال نظرات
نظرات حاوی عبارات توهین آمیز منتشر نخواهد شد
نام:
ایمیل:
* نظر:
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
نظرات بینندگان
محمد دوستمند
Iran, Islamic Republic of
۱۸:۴۸ - ۱۳۹۳/۰۴/۳۱
با سلام سند این روایت در بحارالانوار ج90 ص 360. می باشد