SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز»، پایگاه خبری مرآة البحرین بشدت از اقدام دولت آل خلیفه در بحرین، در اخراج علامه حسین النجاتی نماینده آیت الله سیستانی در منامه انتقاد کرد.روز گذشته دولت بحرین علامه النجاتی را وادار کرد که خاک این کشور را ترک کند. علامه النجاتی روز گذشته بحرین را به مقصد بیروت ترک کرد.
مرآة البحرین در ادامه واکنش خود به بیانیه‌ای که وزارت کشور بحرین صادر کرد نوشت: محتوای بیانیه وزارت کشور بحرین اهانت به مرجعیت است. از مرجعیت می‌خواهد که درخواست رسمی به این نهاد داده شود تا نماینده‌اش در بحرین را تعیین کند. گویی این مرجعیت یک خبرگزاری یا یک شرکت است که از او درخواست رسمی می‌خواهد که خبرنگارش را تعیین کند یا دفتر تجاری‌اش را افتتاح کند. آداب مرجعیت ریشه در تاریخ دارد. مرجعیت جزئی از عرف مذهبی است که قوانین انسانی، محلی و بین المللی احترام به آن را واجب کرده است.
وزارت کشور بحرین روز گذشته با انتشار بیانیه‌ای در توجیه اخراج علامه النجاتی، نداشتن مجوز اقامت در بحرین را بهانه اقدام خویش قرار داد و اعلام کرد: فعالیت [در بحرین] در مقام نماینده رسمی برای هر طرفی، نیازمند درخواست رسمی است که مسئولیت‌ها و فعالیت‌های مورد نظر را تشریح کند و طبیعتا درخواست باید از طرف طرف‌های مسئول در کشور که حرف آخر را در این خصوص می‌زنند، بررسی شود.
مرآة البحرین افزود: آیا وزارت کشور با این بیانیه، به مرجعیت آیت الله سیستانی که یکی از عالی‌ترین مراجع شیعیان است، احترام گذاشت؟ قطعا خیر.
این پایگاه خبری افزود: مرجعیت دینی، هر «طرف»ـی نیست؛ طرفی دینی و مذهبی است. مذاهب دینی مورد احترام قانون هستند... مذهب شیعه اینجا در بحرین وجود داشته حتی قبل از بروز ایده تشکیل این کشور و قانون اداری آن که در سال 1923 تدوین شده است.
این پایگاه بحرینی معتقد است که «مأموریت نهادها و مسئولان دولتی، حمایت از مرجعیت دینی است. زیرا از وظایف یک کشور، حمایت مردم و نمادها و رهبران آن مردم است نه اینکه به رقیب سیاسی برای مردم تبدیل شوند و به آنان و مراجعشان آسیب بزنند. همچنانکه با علامه النجاتی رفتار کردند و او را از وطنش بحرین تبعید کردند و وی نیز ترجیح داد که به بیروت (پایتخت لبنان) و به دفتر آیت الله سیستانی در بیروت برود.
مرآة البحرین تصریح کرد: بیانیه وزارت کشور بحرین، سند رسمی سیاست بحرین در اهانت به نماینده آیت الله سیستانی است... وزارت کشور یک شهروند (معمولی) را تبعید نکرد. بلکه نماینده مرجعیتی دینی و نماینده مردم را تبعید کرد و اکنون سوال این است که یک دولت چه زمانی حق دارد هم‌وطنی را از وطنش تبعید کند؟ وسوال مهمتر این است که آیا یک دولت حق دارد نماینده یک مرجع دینی را که نماینده بخش بزرگی از هموطنان است، به دلایل سیاسی تبعید کند؟در نهایت این پایگاه خبری تاکید کرد که نمایندگی مرجعیت دینی، مانند نمایندگی پاپ، مسئله‌ای دینی است که باید در چارچوب امور دینی که تحت عرف بین الملل است، مورد احترام باشد.
منبع: فارس
انتهای پیام/ ز.ح
