SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از جهان، پایگاه اطلاع رسانی قربانیان ترور نوشت:طالبان پاكستان يكي از طرف هاي درگير با دولت مركزي پاكستان به شمار مي رود و يكي از ماموريت هاي خود را مقابله با ارتش پاكستان با هدف تلاش براي اجراي قوانين اسلامي با نگاه افراط گرايانه در پاكستان و همچنين مبارزه با نيروهاي ناتو در افغانستان مي داند.
طالبان پاكستان با ساختار سازماني امروزه خود در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۷ به وجود آمد. زمزمه هاي تشكيل آن از زمان حضور نظامي آمريكا در افغانستان در اكتبر ۲۰۰۱ و قبل از آن در زمان حكومت طالبان بر افغانستان در نيمه دهه ۱۹۹۰ ميلادي از طريق برخي از افراد مسلح در منطقه قبائل پاكستان با هدف مبارزه با فساد و گروه هاي مسلح آغاز شد.آغاز اين جنبش در سال ۲۰۰۲ بود. در اين زمان ارتش پاكستان كنترل منطقه قبائل را با هدف توقف رفت و آمد افراد مسلح در مرزهاي اين كشور با افغانستان در دست گرفت. در سال ۲۰۰۷ تاسيس اين جنبش به رهبري بيت الله محسود رسما اعلام شد.تعداد افراد مسلح جنبش طالبان پاكستان ده ها هزار نفر برآورد مي شود. بر اساس برخي آمارها تعداد آنها بين ۳۰ تا ۳۵ هزار نفر مسلح اعلام شده است كه اغلب آنان فارغ التحصيلان مدارس ديني هستند. اين مدارس ديني پيرو مكتب ديوبندي هستند و فقه امام ابو حنيفه را تدريس مي كنند.
افراد مسلح منطقه قبائل پاكستان در مرز با افغانستان و اطراف آن كم كم از طرفدار جنبش زالبان افغانستان به سازماني مستقل تبديل شدند. اين اتفاق زماني روي داد كه نيروهاي پاكستاني در عمليات جستجوي خود براي يافتن مبارزان خارجي مرتبط با القاعده در منطقه قبائل در سال هاي ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۴ موفق نشدند.زماني كه چشم مقامات پاكستان به تحولات جاري در منطقه قبائل باز شد ديگر دير شده بود. افراد مسلح وابسته به جنبش طالبان ۲۰۰ نفر از مقامات ارشد منطقه قبائل را به اتهام جاسوسي براي دولت پاكستان و آمريكا كشتند و رهبران طالبان خود را آماده جايگزيني رهبران سنتي قبائل مي كردند.
اولين بار نام طالبان پاكستان در سال ۱۹۹۸ در بخش "اوركزاي" پديدار شد. برخي گزارش ها از اين حكايت دارند كه نام مشابهي نيز در اين بخش وجود داشت كه جنبشي به نام "جنبش طلبه ها" از آن استفاده مي كرد كه در آن زمان دادگاهايي براي اجراي قوانين اسلامي در اين منطقه ايجاد كرده بود.به نظر مي رسد در ۲۳ اكتبر ۲۰۰۷ نام "جنبش طالبان پاكستان" گسترده تر شد. روزنامه هاي پاكستاني در اين زمان از جنبشي نوشتند كه پنج گروه مسلح با اين نام را در منطقه مهمند را در خود داشت. اين جنبش با هدف راندن گروه هايي تشكيل شده بود كه به فعاليت هاي مجرمانه به اسم طالبان دست مي زدند.در آن زمان بود كه سخنگوي اين جنبش با نام عربي "ابونعمان عسكري" از تشكيل شوراي مشورتي متشكل از ۱۶ عضو براي همهنگي فعاليت هاي اين گروه هاي مسلح خبر داد.
بعد از كمتر از دو ماه از ظهور اين تشكل سازماني از تاسيس جنبش طالبان پاكستان در روز ۱۴ دسامبر ۲۰۰۷ خبر داد. پاكستان بعد از كمتر از يك سال از زمان اعلام تاسيس اين جنبش را ممنوع اعلام كرد و آن را تشكلي تروريستي دانست.عليرغم اينكه تا كنون از نام "جنبش طالبان پاكستان" در رسانه ها استفاده مي شود اما اين جنبش در ۲۳ فوريه ۲۰۰۹ نام خود را به "شوراي مشورتي مجاهدين" تغيير داد. اين نامگذاري به دليل وحدت "بيت الله محسود"، "حافظ گل بهادر" و "مولوي نذير" رهبران سه تشكل اصلي كه "جنبش طالبان پاكستان" نام داشتند صورت گرفت.
تشكيلات سازماني
طالبان پاكستان از شوراي مشورتي تشكيل شده است كه ۴۰ عضو ارشد را در بر دارد كه اين جنبش را با عنوان چتري براي همه فعاليت هاي مسلحانه تابع انديشه طالبان افغانستان تاسيس كردند"بيت الله محسود" از بخش جنوبي وزيرستان به عنوان رئيس جنبش و "حافظ گل بهادر" از بخش شمالي وزيرستان به عنوان معاون اول رئيس جنبش و "فقير محمد" از بخش باجور به عنوان شخص سوم اين جنبش تعيين شدند.
شوراي مشورتي اعضايي از همه مناطق طائفه اي به ويژه باجور، خيبر كورم، مهمند، اوركزاي، شمال و جنوب وزيرستان و همچنين بخش هاي سوات، دير، بونير، ملكند، كوهستان، ديرا اسماعيل خان، بنو ، تانك، لاكي و مروت را شامل مي شود.بيت الله محسود رهبر پيشين طالبان پاكستان كه از سوي دولت پاكستان متهم به طراحي نقشه قتل بي نظير بوتو است در آگوست ۲۰۰۹ در حمله هوايي سازمان سيا آمريكا كشته شد و پس از آن حكيم الله محسود رهبري اين جنبش را برعهده گرفت. حكيم الله محسود در اول نوامبر ۲۰۱۳ به دنبال حمله پهپاد آمريكايي به وزيرستان شمالي در پاكستان كشته شد. پس از وي ملا فضل الله رهبري جنبش طالبان پاكستان را دراختيار گرفت.
از زمان تشكيل جنبش طالبان پاكستان اين جنبش اهداف و اصول خود را اين چنين اعلام كرده است:
۱. اجراي شريعت اسلامي و اتحاد در مبارزه عليه نيروهاي ناتو در افغانستان و نيز اجراي "جهاد دفاعي" در مقابل ارتش پاكستان.
۲. مبارزه شديد با نيروهاي نظامي پاكستان در صورت متوقف نكردن عمليات نظامي در سوات و شمال وزيرستان.
۳. درخواست براي لغو همه پايگاه هاي نظامي در منطقه قبائل.
۴. درخواست آزادي "مولوي عبدالعزيز" امام جامعت مسجد گالاحمر" اسلام آباد. (در آوريل ۲۰۰۹ اجرا شد)
۵. رد هر گونه توافقنامه صلح با دولت پاكستان.
انتهای پیام/ ز.ح
