مباهله؛ نشانه‌ای برای اثبات حقانيت شيعه

 SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:

به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از ایکنا، كلمه مباهله در لغت به معنای اين است كه يكديگر را نفرين و لعنت كنند. در مورد واقعه مباهله آمده است كه پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) و مسيحيان نجران قرار بر اين گذاشتند كه يكديگر را لعن و نفرين كنند تا حقانيت خود را ثابت كرده و خداوند آن طرف را كه دروغ می‌گويد، عذاب دهد.در اين روز پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) به همراه اهل بيت خويش كه شامل اميرالمؤمنين(علیه السلام)، حضرت زهرا(س)، امام حسن(علیه السلام) و امام حسين(علیه السلام) بودند، در محل قرار حاضر شدند ولی مسيحيان كه اطمينان پيامبر(صلی الله علیه واله) را مشاهده كردند، ترسيدند و پذيرفتند كه به اسلام جزيه بپردازند.

رويداد مباهله يكی از اتفاقات و وقايعی است كه از طريق آن می‌توان به حقانيت شيعه پی برد چراكه اولاً در اكثريت قريب به اتفاق منابع اهل سنت نظير طبری و ابن‌حنبل و ... به اين رويداد تاريخی اشاره شده است و ثانياً نشان می‌دهد كه نزديك‌تر از اهل بيت(علیه السلام) و شخص اميرالمؤمنين(علیه السلام) به پيامبر(صلی الله علیه واله) شخص ديگری نيست كه بتواند رهبری جامعه اسلامی را بر عهده بگيرد.

اهميت رويداد مباهله آن‌قدر بود كه خداوند متعال نيز در قرآن كريم در آيه «فَمَنْ حَاجَّك فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَك مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكمْ وَ نِساءَنَا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنفُسنَا وَ أَنفُسكُمْ ثُمَّ نَبْتهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَت اللَّهِ عَلی الْكذِبِينَ، به آنان (مسيحيان نجران) بگو: بياييد ما فرزندان خود را دعوت می‌كنيم شما هم فرزندان خود را، ما زنان خويش را دعوت می‌كنيم شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود دعوت می‌كنيم شما نيز از نفوس خود را، آنگاه مباهله می‌كنيم و لعنت خدا را بر دروغگويان قرار می‌دهيم» بدان اشاره كرده است.

اين رويداد با توجه به اينكه پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) از همراهان خود در آن با عنوان اهل بيت خويش نام می‌برد، نشان داد كه نبی اكرم(صلی الله علیه واله) همواره و در مقاطع حساس از تاريخ و سيره زندگی خود موضوع و منزلت اهل بيت(علیه السلام) را به مسلمانان گوشزد می‌كردند.حال با توجه به حساسيت پيامبر اسلام(صلی الله علیه واله) نسبت موضوع اهل بيت خويش و اينكه ايشان همواره و در مقاطع حساس تاريخ اسلام از ايشان و به‌ويژه اميرالمؤمنين علی(علیه السلام) به عنوان نزديكترين افراد و حتی جانشين خود سخن گفته‌اند، آيا نمی‌توان به حقانيت علی(علیه السلام) و شيعيان و پيروان ايشان پی برد؟.

مطالعه تاريخ اسلام به ويژه تارخ صدر اسلام حتی به دور از تعصب و پيوستگی به مذهب و مكتبی خاص، نشان می‌دهد كه اولاً خداوند متعال و پيامبر اكرم(صلی الله علیه واله) دين را بدون سرپرست و جانشين نمی‌پذيرند و ثانياً هيچ‌كس پس از رسول اكرم(صلی الله علیه واله) به جز اميرالمؤمنين علی(علیه السلام) لايق جانشينی ايشان و سرپرستی مسلمانان نيست.