SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز» به نقل از حج، شب نيمه شعبان، شب بسيار مباركى است. از امام جعفر صادق (عليه السلام) روايت است كه از امام محمدباقر عليه‌السلام در مورد فضيلت شب نيمه شعبان سؤال شد؛ امام فرمودند: آن شب بعد از ليلة القدر افضل شب‌ها است. در آن شب خداوند به بندگان، فضل خود را عطا مى‌فرمايد و ايشان را به مَنّ و كَرَم خويش مى‌آمرزد. پس سعى و كوشش كنيد در تقرّب جستن به سوى خداى تعالى در آن شب، كه آن شبى است كه خدا قسم ياد فرموده به ذات مقدس خود كه سائلى را از درگاه خود تا زماني كه مطلب گناهي را درخواست نكند؛ دست خالى برنگرداند. و آن شبى است كه قرار داده حق تعالى آن را از براى ما به مقابل آن كه قرار داده شب قدر را براى پيغمبر ما صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ آله. پس كوشش كنيد در دعا و ثنا بر خداى تعالي و از جمله بركات اين شب مبارك آن است كه ولادت با سعادت حضرت صاحب عصر امام زمان ارواحُنا لَهُ الفداء در سحر اين شب سال دويست و پنجاه و پنج در سامراء واقع شده و باعث مزيد شرافت اين شب مبارك شده است.
براى شب نيمه شعبان چند عمل وارد شده است:
۱- غسل، كه باعث تخفيف گناهان مىشود.
۲- احياء اين شب به نماز و دعا و استغفار. و در روايت است كه هر كس اين شب را احيا دارد؛ نميرد دل او در روزى كه دل‌ها بميرند.
۳- زيارت امام حسين(عليه السلام) است كه افضل اعمال اين شب
و باعث آمرزش گناهان است و هر كس بخواهد با او مصافحه كند روح صد و بيست و چهار هزار پيغمبر زيارت كند آن حضرت را در اين شب و اَقَلِّ زيارت آن حضرت آن است كه به بامى برآيد و به جانب راست و چپ نظر كند پس سر به جانب آسمان بلند كند و زيارت كند آن حضرت را به اين كلمات: «اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِاللّهِ، اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُاللّهِ وَ بَرَكاتُهُ.» و هر كس در هر كجا باشد در هر وقت كه آن حضرت را به اين كيفيت زيارت كند اميد است كه ثواب حجّ و عُمره براى او نوشته شود.
دعا و نيايش
۴- خواندن دعايي كه شيخ و سيّد نقل كرده‌اند و به منزله زيارت امام زمان صلوات الله و سلامُه عَلَيْهِ است.
اَللّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنا (هذِهِ) وَ مَوْلُودِها
خدايا به حق اين شبى كه ما در آنيم و به حق آن كس كه در آن به دنيا آمده
وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتى قَرَنْتَ اِلى فَضْلِها فَضْلاً فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ
و حجتت و موعود آن كه همراه كردى به فضيلت اين شب فضيلت ديگرى و بدين سبب تمام شد كلمه تو
صِدْقاً وَ عَدْلاً لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِكَ وَلا مُعَقِّبَ لاِياتِكَ نُورُكَ الْمُتَاَلِّقُ
به راستى و عدالت تغيير دهنده‌اى براى كلمات تو نيست و پس زننده‌اى براى آيات تو نيست آن نور درخشانت
وَ ضِياَّؤُكَ الْمُشْرِقُ وَ الْعَلَمُ النُّورُ فى طَخْياَّءِ الدَّيْجُورِ الْغائِبُ
و آن روشنى فروزانت و آن نشانه نورانى در شب تاريك ظلمانى آن پنهان
الْمَسْتُورُ جَلَّ مَوْلِدُهُ وَ كَرُمَ مَحْتِدُهُ وَالْمَلاَّئِكَةُ شُهَّدُهُ وَاللّهُ ناصِرُهُ
غايب از انظار كه ولادتش بزرگ و كريم الاصل بود و فرشتگان گواهان اويند و خدا ياور
وَ مُؤَيِّدُهُ اِذا آنَ ميعادُهُ وَالْمَلاَّئِكَةُ اَمْد ادُهُ سَيْفُ اللّهِ الَّذى لا يَنْبوُ
و كمك كار او است در آن هنگام كه وعده‌اش برسد و فرشتگان مددكارش باشند آن شمشير برنده خدا كه كُند نشود
وَ نُورُهُ الَّذى لا يَخْبوُ وَ ذوُالْحِلْمِ الَّذى لا يَصْبوُا مَدارُ الَّدهْرِ
و نور او كه خاموش نگردد و بردبارى كه كار بى رويه انجام ندهد چرخ روزگار به خاطر او گردش كند
وَ نَواميسُ الْعَصْرِ و َوُلاةُ الاْمْرِ وَالْمُنَزَّلُ عَلَيْهِمْ ما يَتَنَزَّلُ فى لَيْلَةِ
و او و پدران معصومش نواميس هر عصر و واليان امر خدايند در شب قدر آنچه نازل شود بر ايشان نازل گردد
الْقَدْرِ وَ اَصْحابُ الْحَشْرِ وَالنَّشْرِ تَراجِمَةُ وَحْيِهِ وَ وُلاةُ اَمْرِهِ وَ نَهْيِهِ
و آنهايند صاحبان حشر و نشر و مفسران وحى خدا و سرپرستان امر و نهى او
اَللّهُمَّ فَصَلِّ عَلى خاتِمِهْم وَ قآئِمِهِمُ الْمَسْتُورِ عَنْ عَوالِمِهِمْ
خدايا پس درود فرست بر خاتم ايشان و قائمشان كه در پس پرده است از عوالم آنها
اَللّهُمَّ وَ اَدْرِكَ بِنا اءَيّامَهُ وَظُهُورَهُ وَقِيامَهُ وَاجْعَلْنا مِنْ اَنْصارِهِ وَاقْرِنْ ثارَنا
خدايا ما را به روزگار او و زمان ظهور و قيامش برسان و از جمله يارانش قرارمان ده و خونخواهى ما را
بِثارِهِ وَاكْتُبْنا فى اَعْوانِهِ وَ خُلَصاَّئِهِ وَ اَحْيِنا فى دَوْلَتِهِ ناعِمينَ
به خونخواهى او مقرون گردان و نام ما را در زمره ياران و مخصوصانش ثبت فرما و ما را در دولتش شادكام
وَ بِصُحْبَتِهِ غانِمينَ وَ بِحَقِّهِ قآئِمينَ وَ مِنَ السُّوَّءِ سالِمينَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ
و متنعم و به همنشينيش بهره‌مند و به گرفتن حقش پابرجا بدار و از بدي‌ها بر كنارمان كن اى مهربانترين مهربانان
وَالْحَمْدُلِلّهِ رَبِّ الْعالَمينَ وَ صَلَواتُهُ عَلى سَيِّدِنا مُحَمَّدٍ
و ستايش خاص خدا پروردگار جهانيان است و درودهاى او بر آقاى ما محمد
خاتَمِ النَّبِيّينَ وَ الْمُرْسَلينَ وَ عَلى اَهْلِ بَيْتِهِ الصّادِقينَ وَ عِتْرَتِهَ
خاتم پيمبران و مرسلين و بر خاندان راستگو و عترت حقگويش باد
النّاطِقينَ وَالْعَنْ جَميعَ الظّالِمينَ واحْكُمْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُمْ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ.
خاتم پيمبران و مرسلين و بر خاندان راستگو و عترت حقگويش باد
النّاطِقينَ وَالْعَنْ جَميعَ الظّالِمينَ واحْكُمْ بَيْنَنا وَ بَيْنَهُمْ يا اَحْكَمَ الْحاكِمينَ.
و از رحمت خود دور ساز تمام ستمكاران را و ميان ما و ايشان داورى كن اى محكم‌ترين حكم كنندگان.
دعا و نيايش
۵- دعاي تعليم داده شده از حضرت صادق عليه السلام در شب نيمه شعبان.
اَللّهُمَّ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَيُّومُ الْعَلِىُّ الْعَظيمُ الْخالِقُ
خدايا تويى زنده پاينده والاى بزرگ آفريننده
الرّازِقُ الْمُحْيِى الْمُميتُ الْبَدىَّءُ
و روزى دهنده زنده كننده و ميراننده آغاز كننده
الْبَديعُ لَكَ الْجَلالُ وَ لَكَ الْفَضْلُ وَ لَكَ الْحَمْدُ وَ لَكَ الْمَنُّ وَ لَكَ الْجُودُ
و پديد آورنده، براى تو است بزرگى و از آن تو است فضيلت و ستايش و از آن تو است نعمت و جود
وَ لَكَ الْكَرَمُ وَ لَكَ الاْمْرُ وَ لَكَ الْمَجْدُ وَ لَكَ الْشُّكْرُ وَحْدَكَ لاشَريكَ لَكَ
و خاص تو است بزرگوارى و از تو است فرمان و شوكت و خاص تو است سپاسگزارى كه يگانه‌اى و شريكى برايت نيست
يا واحِدُ يا اَحَدُ يا صَمَدُ يا مَنْ لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ
اى يگانه‌اى يكتا اى بى نياز اى كه فرزندى ندارد و فرزند كسى نباشد و نيست برايش
كُفُواً اَحَدٌ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَاْغفِرْ لى وَارْحَمْنى وَاكْفِنى
همتايى هيچ كس. درود فرست بر محمد و آل محمد و بيامرز مرا و به من رحم كن و كفايت كن
ما اَهَمَّنى وَاقْضِ دَيْنى وَ وَسِّعْ عَلَىَّ فى رِزْقى فَاِنَّكَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ
از من آنچه فكر مرا به خود مشغول كرده و قرضم را ادا كن و در روزيم گشايش ده زيرا كه تو در اين شب
كُلَّ اَمْرٍ حَكيمٍ تَفْرُقُ وَ مَنْ تَشاَّءُ مِنْ خَلْقِكَ تَرْزُقُ فَارْزُقْنى وَ اَنْتَ
هر كار محكمى را از هم جدا كنى و هر يك از مخلوقات خود را بخواهى روزى دهى پس روزيم ده كه تو
خَيْرُ الرّازِقينَ فَاِنَّكَ قُلْتَ وَ اَنْتَ خَيْرُ الْقاَّئِلينَ النّاطِقينَ وَاسْئَلوُا اللّهَ
بهترين روزى دهندگانى زيرا تو خود گفتى و تو بهترين گويندگان و ناطقان هستى كه فرمودى «از خدا بخواهيد از فضل او»
مِنْ فَضْلِهِ فَمِنْ فَضْلِكَ اَسْئَلُ وَ اِيّاكَ قَصَدْتُ وَابْنِ نَبِيِّكَ اعْتَمَدْتُ وَ لَكَ
پس من از فضل تو مى‌خواهم و تو را قصد كردم و به فرزند پيمبرت اعتماد كردم و به تو
رَجَوْتُ فَارْحَمْنى يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
اميدوارم پس به من رحم كن اى مهربانترين مهربانان.
۶- خوانده شود؛ دعايي كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله در اين شب مى خواندند:
اَللّهُمَّ اقْسِمْ لَنا مِنْ خَشْيَتِكَ ما يَحُولُ بَيْنَنا
خدايا بهره ما كن از ترس خود بدان اندازه كه حائل شود ميان ما
وَ بَيْنَ مَعْصِيَتِكَ وَ مِنْ طاعَتِكَ ما تُبَلِّغُنا بِهِ رِضْوانَكَ وَ مِنَ الْيَقينِ ما
و نافرمانيت و از اطاعت خويش بدان مقدار كه ما را به خشنودى و رضوان تو برساند و از يقين بدان
يَهُونُ عَلَيْنا بِهِ مُصيباتُ الدُّنْيا اَللّهُمَّ اَمْتِعْنا بِاَسْماعِنا وَ اَبْصارِنا
حد كه به وسيله آن ناگواري‌هاى دنيا بر ما آسان گردد خدايا ما را به گوش‌هايمان و ديده‌هامان
وَ قُوَّتِنا ما اَحْيَيْتَنا وَاجْعَلْهُ الْوارِثَ مِنّا وَاجْعَلْ ثارَنا عَلى مَنْ ظَلَمَنا
و نيرويمان تا زنده‌ايم بهره‌مند ساز و آن را وارث ما گردان و خون ما را به گردن كسى انداز كه بر ما ستم كرده
وَانْصُرنا عَلى مَنْ عادانا وَلا تَجْعَلْ مُصيبَتَنا فى دينِنا وَلا تَجْعَلِ
و يارى ده ما را بر كسى كه با ما دشمنى كند و مصيبت ما را در دينمان قرار مده و دنيا
الدُّنْيا اَكْبَرَ هَمِّنا وَلا مَبْلَغَ عِلْمِنا وَلا تُسَلِّطْ عَلَيْنا مَنْ لا يَرْحَمُنا
را بزرگترين اندوه ما قرار مده و نيز آخرين حد دانش ما قرارش مده و مسلط مكن بر ما كسى را كه بر ما رحم نكند
بِرَحْمَتِكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
به رحمتت اى مهربانترين مهربانان
و اين دعاى جامع كاملى است و خواندن آن در اوقات ديگر نيز غنيمت است و از عوالى اللئالى نقل شده كه حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله هميشه اين دعا را مى‌خواندند.
۷- صلوات هر روز را كه در وقت زوال وارد شده خوانده شود.
۸- دعاى كميل را كه در اين شب وارد شده است، خوانده شود.
۹- هر يك از اذكار «سُبْحانَ اللّهِ»، «الْحَمْدُلِلّهِ»، «اللّهُ اَكْبَرُ» وَ «لا اِلهَ اِلا اللّهُ» صد مرتبه گفته شود، تا خداوند تعالى گناهان گذشته او را بيامرزد و برآورد حاجت‌هاى دنيا و آخرت او را.
۱۰- شيخ در مصباح از ابويحيى در ضمن خبرى در فضيلت شب نيمه شعبان روايت كرده كه از مولاى خودم حضرت صادق عليه السلام پرسيدم كه بهترين دعاها در اين شب چيست؟ فرمود: پس از آن كه بجا آوردى نماز عشا را، دو ركعت نماز اقامه كن كه در ركعت اول حمد و سُوره قُلْ يا اَيُّهَا الْكافِروُنَ خوانده شود و در ركعت دوم حمد و سوره توحيد خوانده شود. پس از سلام، تسبيحات حضرت زهرا سلام الله عليها گفته شود. پس از آن اين دعا خوانده شود:
دعا و نيايش
يا مَنْ اِلَيْهِ مَلْجَاءُ الْعِبادِ فِى الْمُهِمّاتِ وَ اِلَيْهِ يَفْزَعُ الْخَلْقُ فىِ الْمُلِمّاتِ
اى كه به سوى او است پناه بندگان در كارهاى اندوه خيز و به سوى او پناه برند خلايق در پيش آمدهاى ناگوار
يا عالِمَ الْجَهْرِ وَالْخَفِيّاتِ وَ يا مَنْ لا تَخْفى عَلَيْهِ خَواطِرُ الاْوْهامِ
اى داناى آشكار و نهان و اى كه بر او پنهان نماند انديشه‌هايى كه در دل‌ها افتد
وَ تَصَرُّفُ الْخَطَراتِ يا رَبَّ الْخَلايِقِ وَالْبَرِيّاتِ يا مَنْ بِيَدِهِ مَلَكُوتُ
و تصرف كردن آن خاطرات اى پروردگار خلايق و آفريدگان اى كه ملكوت
الاْرَضينَ وَالسَّمواتِ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَمُتُّ اِلَيْكَ بِلا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ
زمين‌ها و آسمان‌ها به دست او است تويى خدايى كه معبودى جز تو نيست به سويت توسل جويم به كلمه «لا اله الا انت»
فَيا لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اجْعَلْنى فى هِذِهِ اللَّيْلَةِ مِمَّنْ نَظَرْتَ اِلَيْهِ
پس اى خدايى كه معبودى جز تو نيست بگردان مرا در اين شب از كسانى كه به سويش نگريسته و مورد
فَرَحِمْتَهُ وَ سَمِعْتَ دُعاَّئَهُ فَاَجَبْتَهُ وَ عَلِمْتَ اسْتِقالَتَهُ فَاَقَلْتَهُ
رحم خويش قرارش داده و دعايش شنيده و اجابت كرده و پشيمانيش را دانسته پس او را پذيرفته‌اى
وَ تَجاوَزْتَ عَنْ سالِفِ خَطيئَتِهِ وَ عَظيمِ جَريرَتِهِ فَقَدِ اسْتَجَرْتُ بِكَ
و از خطاهاى گذشته‌اش و گناه بزرگش در گذشته‌اى پس من از گناهانم به تو پناهنده شده
مِنْ ذُنُوبى وَ لَجَاْتُ اِلَيْكَ فى سَتْرِ عُيُوبى اَللّهُمَّ فَجُدْ عَلَىَّ بِكَرَمِكَ
و به تو ملتجى گشته‌ام در اين كه عيوبم را بپوشانى خدايا پس جود كن بر من به كرم خود
وَ فَضْلِكَ وَاحْطُطْ خَطاياىَ بِحِلْمِكَ وَ عَفْوِكَ وَ تَغَمَّدْنى فى هذِهِ
و فضلت و بريز خطاهاى مرا به بردبارى و گذشت خويش و فراگير مرا در اين
اللَّيْلَةِ بِسابِغِ كَرامَتِكَ وَاجْعَلْنى فيها مِنْ اَوْلِياَّئِكَ الَّذينَ اجْتَبَيْتَهُمْ
شب به فراوان كرمت و بگردان مرا در اين شب از آن دوستانت كه آنان را براى طاعت خويش برگزيده
لِطاعَتِكَ وَاخْتَرْتَهُمْ لِعِبادَتِكَ وَ جَعَلْتَهُمْ خالِصَتَكَ وَ صِفْوَتَكَ
و براى پرستشت انتخاب فرمودى و ايشان را جزء خاصان درگاه و برگزيدگانت قرار دادى
اَللّهُمَّ اجْعَلْنى مِمَّنْ سَعَدَ جَدُّهُ وَ تَوَفَّرَ مِنَ الْخَيْراتِ حَظُّهُ وَاجْعَلْنى مِمَّنْ
خدايا بدار مرا از آن كسانى كه كوشش به جايى رسيده و از نيكي‌ها بهره فراوان نصيبش گشته و مرا از كساني قرار ده
سَلِمَ فَنَعِمَ وَ فازَ فَغَنِمَ وَاكْفِنى شَرَّ ما اَسْلَفْتُ وَاعْصِمْنى مِنَ الاِْزدِيادِ
كه تندرست شده و متنعم و رستگار و بهره‌مند گشته و كفايت كن مرا از شر آنچه كرده‌ام و نگاهم دار از افزودن
فى مَعْصِيَتكَ وَ حَبِّبْ اِلَىَّ طاعَتَكَ وَ ما يُقَرِّبُنى مِنْكَ وَ يُزْلِفُنى عِنْدَكَ
در نافرمانيت و دوست گردان نزد من فرمانبرداريت را و آنچه مرا به تو نزديك و مقرب درگاهت گرداند
سَيِّدى اِلَيْكَ يَلْجَاءُ الْهارِبُ وَ مِنْكَ يَلْتَمِسُ الطّالِبُ وَ عَلى كَرَمِكَ
آقاى من به سوى تو پناه آرد شخص گريز پاى و از تو عاجزانه طلب كند جوينده و بر كرم تو
يُعَوِّلُ الْمُسْتَقيلُ التّائِبُ اَدَّبْتَ عِبادَكَ بالتَّكَرُّمِ وَ اَنْتَ اَكْرَمُ الاْكْرَمينَ
تكيه كند شخص عذرخواه و توبه كننده ادب كردى بندگانت را به كرم ورزى به آنها و تو كريم‌ترين كريمانى
وَ اَمَرْتَ بِالْعَفْوِ عِبادَكَ وَ اَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحيمُ اَللّهُمَّ فَلا تَحْرِمْنى
و تو خود به بندگانت دستور گذشت دادى و خود آمرزنده و مهربانى خدايا پس مرا از آنچه از
ما رَجَوْتُ مِنْ كَرَمِكَ وَلا تُؤْيِسْنى مِنْ سابِغِ نِعَمِكَ وَلا تُخَيِّبْنى مِنْ
كرمت اميد دارم محرومم مكن و از نعمت‌هاى ريزانت مايوسم مدار و از بهره‌هاى فراوانت كه در
جَزيلِ قِسَمِكَ فى هذِهِ اللَّيْلَةِ لاِهْلِ طاعَتِكَ وَاجْعَلْنى فى جُنَّةٍ مِنْ
اين شب براى فرمانبردارانت مقرر داشته‌اى بى بهره‌ام مساز و مرا در پناهگاه محكمى از آزار مخلوقات
شِرارِ بَرِيَّتِكَ رَبِّ اِنْ لَمْ اَكُنْ مِنْ اَهْلِ ذلِكَ فَاَنْتَ اَهْلُ الْكَرَمِ وَالْعَفْوِ
شرورت قرار ده پروردگارا اگر من چنين شايستگى ندارم ولى تو شايسته كرم و گذشت و
وَالْمَغْفِرَةِ وَ جُدْ عَلَىَّ بِما اَنْتَ اَهْلُهُ لا بِما اَسْتَحِقُّهُ فَقَدْ حَسُنَ ظَنّى
آمرزشى و فرو ريز بر من بدانچه تو شايسته آنى نه بدانچه من سزاوار آنم زيرا به راستى گمان من نيك است
بِكَ وَ تَحَقَّقَ رَجاَّئى لَكَ وَ عَلِقَتْ نَفْسى بِكَرَمِكَ فَاَنْتَ اَرْحَمُ الرّاحِمينَ وَ اَكْرَمُ الاْكْرَمينَ
و اميدم درباره تو محكم شده و جانم به سر رشته كرم تو آويخته است پس تويى مهربانترين مهربانان و كريم‌ترين كريمان
اَللّهُمَّ وَاخْصُصْنى مِنْ كَرَمِكَ بِجَزيلِ
خدايا مرا مخصوص بدار از كرم خويش به بهره‌هاى فراوان
قِسَمِكَ وَاَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ وَاغْفِر لِىَ الَّذنْبَ الَّذى يَحْبِسُ عَلَىَّ الْخُلُقَ
و تقسيم‌هاى شايانت و از كيفر تو به عفوت پناه مىبرم و بيامرز برايم آن گناهى را كه عادت بد (مانند دروغ) را بر من حبس كند
وَ يُضَيِّقُ عَلىَّ الرِّزْقَ حَتّى اَقُومَ بِصالِحِ رِضاكَ وَ اَنْعَمَ
و روزى را بر من تنگ سازد تا من به خشنودى شايسته تو اقدام كنم و به عطاى فراوانت
بِجَزيلِ عَطاَّئِكَ وَاَسْعَدَ بِسابِغِ نَعْماَّئِكَ فَقَدْ لُذْتُ بِحَرَمِكَ
متنعم گردم و به نعمت‌هاى بسيارت خوشبخت شوم زيرا من به آستان تو پناه آوردم
وَ تَعَرَّضْتُ لِكَرَمِكَ وَاسْتَعَذْتُ بِعَفْوِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ وَ بِحِلْمِكَ مِنْ
و به كرم تو آويختم و به گذشت تو پناه جستم از ترس كيفرت و به بردباريت پناه جستم از
غَضَبِكَ فَجُدْ بِما سَئَلْتُكَ وَاَنِلْ مَا الْتَمَسْتُ مِنْكَ اَسْئَلُكَ بِكَ لابِشَىءٍ
خشمت پس به من عطا كن آنچه را از تو خواستم و به من برسان آنچه را از تو خواهش كردم تو را به خودت سوگند دهم چون چيزى
هُوَ اَعْظَمُ مِنْكَ
از تو بزرگتر نيست.
پس به سجده مى روى و ۲۰ مرتبه يا رَبِّ، ۷ مرتبه يا اَللّهُ، ۷ مرتبه لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ، ۱۰ مرتبه ما شآءَ اللّهُ، ۱۰ مرتبه لاقُوّةَ اِلاّ بِاللّهِ، و ۱۰ مرتبه صلوات مى فرستى بر پيغمبر و آل او عليهم السلام و حاجت خود را از خدا بخواه. سوگند به خدا كه اگر به سبب اين عمل به عدد قطرات باران حاجت بخواهى هر آينه برساند به تو خداوند عزوجل آن حاجت‌ها را به كَرَم عَميم و فَضْل جَسيمِ خود.
دعا و نيايش
۱۱- شيخ طوسى و كفعمى فرموده‌اند كه در اين شب اين دعا خوانده شود:
اِلهى تَعَرَّضَ لَكَ فى هذَا اللَّيْلِ الْمُتَعَرِّضُونَ
خدايا خواهندگان در اين شب به درگاه تو آمدند
وَ قَصَدَكَ الْقاصِدُونَ وَ اَمَّلَ فَضْلَكَ وَ مَعْرُوفَكَ الطّالِبُونَ وَ لَكَ فى
و قاصدان تو را مقصد خويش قرار دادند و خواهشمندان فضل و نيكى تو را آرزو كردند و تو در
هذَا اللّيْلِ نَفَحاتٌ وَ جَواَّئِزُ وَ عَطايا وَ مَواهِبُ تَمُنُّ بِها عَلى مَنْ تَشاَّءُ
اين شب بخشش‌ها و جوايز و عطاهايى و بهره‌هايى دارى كه به هر يك از بندگانت بخواهى
مِنْ عِبادِكَ وَ تَمْنَعُها مَنْ لَمْ تَسْبِقْ لَهُ الْعِنايَةُ مِنْكَ وَها اَنَا ذا عُبَيْدُكَ
عطا خواهى كرد و از آن كس كه عنايت تو نسبت به او سبقت نگرفته است آن را باز دارى و من اينك آن بنده كوچك
الْفَقيرُ اِلَيْكَ الْمُؤَمِّلُ فَضْلَكَ وَ مَعْرُوفَكَ فَاِنْ كُنْتَ يا مَولاىَ تَفَضَّلْتَ
و نيازمند درگاه تو و آرزومند فضل و نيكى تو هستم پس اى مولاى من اگر بنا دارى
فى هذِهِ اللَّيْلَةِ عَلى اَحَدٍ مِنْ خَلْقِكَ وَ عُدْتَ عَلَيْهِ بِعائِدَةٍ مِنْ عَطْفِكَ
در اين شب بر كسى از خلق خويش تفضلى فرمايى و جايزه‌اى از روى مهر و عطوفت به او بدهى
فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ الطَّيِّبينَ الطّاهِرينَ الْخَيِّرينَ
پس درود فرست بر محمد و آل محمد آن پاكان پاكيزه برگزيده برتر
الْفاضِلينَ وَجُدْ عَلَىَّ بِطَولِكَ وَ مَعْرُوفِكَ يا رَبَّ الْعالَمينَ وَ صَلَّى اللّهُ
و از نعمت و نيكى خويش بر من نيز لطف فرما اى پروردگار جهانيان و درود خدا
عَلى مُحَمَّدٍخاتَمِ النَّبيّينَ وَ الِهِ الطّاهِرينَ وَ سَلَّمَ تَسْليماً اِنَّ اللّهَ حَميدٌ مَجيدٌ
بر محمد خاتم پيمبران و بر آل پاكش و تحيت فراوان كه همانا خداوند ستوده و بزرگوار است
اَللّهُمَّ اِنّى اَدْعُوكَ كَما اَمَرْتَ فَاسْتَجِبْ لى كَما وَعَدْتَ اِنَّكَ
خدايا من تو را مىخوانم چنانچه دستور فرمودى پس دعايم را مستجاب كن چنانكه وعده فرمودى كه
لا تُخْلِفُ الْميعادَ.
به راستى تو خلف وعده نمىكنى.
و اين دعائيست كه در سحرها در عقب نماز شفع خوانده مىشود.
۱۲- بجا آورده شود سجده‌ها و دعاهايى را كه از رسول خدا صلى الله عليه و آله روايت شده كه در سجده مي‌گفتند:
سَجَدَ لَكَ سَوادى وَ خَيالى وَ آمَنَ بِكَ فؤادى هذِهِ يَداىَ وَ ماجَنَيْتُهُ
به خاك افتاد براى تو سراپايم و انديشه‌ام و ايمان آورد به تو دلم، اين است هر دو دستم و آنچه جنايتى كه
عَلى نَفْسى يا عَظيمُ [عَظيماً] تُرْجى لِكُلِّ عَظيمٍ اِغْفِرْ لِىَ الْعَظيمَ فَاِنَّهُ لايَغْفِرُ
بر خويش كردم اى بزرگى كه در هر كار بزرگى اميد به او است بيامرز گناه بزرگم را كه نيامرزد
الذَّنْبَ الْعَظيمَ اِلا الرَّبُّ الْعَظيمُ
گناه بزرگ را جز پروردگار بزرگ
پس، از سجده سر برمي‌داشتند و دوباره به سجده مي‌رفتند و مي‌گفتند:
اَعُوذُ بُنُورِ وَجْهِكَ الَّذى اَضائَتْ لَهُ السَّمواتُ
پناه برم به نور ذات تو كه روشن شد به او آسمان‌ها
وَالاْرَضُونَ وَانْكَشَفَتْ لَهُ الظُّلُماتُ وَ صَلَحَ عَلْيْهِ اَمرُ الاْوَّلينَ
و زمين‌ها و برچيده شد به او تاريكي‌ها و اصلاح شد به او كار اولين
وَالاْخِرينَ مِنْ فُجاءَةِ نَقِمَتِكَ وَ مِنْ تَحْويلِ عافِيَتِكَ وَ مِنْ زَوالِ
و آخرين از ناگهانى رسيدن عذابت و از پا برجا شدن تندرستى تو و از زائل شدن
نِعْمَتِكَ اَللّهُمَّ ارْزُقْنى قَلْباً تَقِيّاً نَقِيّاً وَ مِنَ الشِّرْكِ بَريئاً لا كافِراً ولا شَقِيّاً
نعمتت خدايا روزيم گردان دلى پاك و پاكيزه و مبراى از شرك كه نه كافر باشد و نه اهل شقاوت
سپس بر خاك مي‌نهاد دو طرف صورت خود را و مي‌گفت:
عَفَّرْتُ وَجْهى فِى التُّرابِ
ماليدم به خاك رويم را
وَ حُقَّ لى اَنْ اَسْجُدَ لَكَ.
و بر من سزا است كه برايت سجده كنم.
پس از اين اعمال رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود امشب شبى است كه در آن قسمت مى شود روزي‌ها، و در آن نوشته مى شود اَجَلْ‌ها، و در آن نوشته مى شود روندگان به حج. همانا خداى تعالى در اين شب مى آمرزد از بندگان خود، بيشتر از عدد موهاى بُزهاى قبيله كَلْب و مى فرستد خداى تعالى ملائكه خود را از جانب آسمان به سوى زمين در مكه.
دعا و نيايش
۱۳- نماز جناب جعفر را به جا آورده شود.
۱۴- بجا آورده شود نمازهاى اين شب، از جمله نمازي كه روايت كرده ابويحيى صَنْعانى از حضرت باقر و صادق عَليهِماالسَّلام و هم روايت كرده‌اند از آن دو بزرگوار سى نفر از كسانى كه مورد وثوق و اعتماد است به ايشان كه آن دو بزرگوار فرمودند كه هرگاه شب نيمه شعبان شد پس بجا آور چهار ركعت نماز، بخوان در هر ركعت حمد و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ صد مرتبه پس چون فارغ شدي بگو:
اَللّهُمَّ اِنّى اِلَيْكَ فَقيرٌ وَمِنْ
خدايا من به درگاهت نيازمندم و از
عَذاِبكَ خائِفٌ مُسْتَجيرٌ اَللّهُمَّ لا تُبَدِّلْ اِسْمى وَلا تُغَيِّرْ جِسْمى
عذاب و شكنجه‌ات ترسان و پناه خواهم خدايا نامم را (از زمره موحدان) عوض مكن و جسمم را دگرگون مكن
وَلاتَجْهَدْ بَلاَّئى وَلا تُشْمِتْ بى اَعْداَّئى اَعُوذُ بِعَفْوِكَ مِنْ عِق ابِكَ
و آزمايشم را سخت مكن و دشمن شادم مفرما پناه ميبرم به عفوت از كيفرت
وَ اَعُوذُ بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذابِكَ وَ اَعُوذُ بِرِضاكَ مِنْ سَخَطِكَ وَ اَعُوذُبِكَ
و پناه ميبرم به رحمتت از عذابت و پناه مىبرم به خشنوديت از خشمت و پناه مى برم
مِنْكَ جَلَّ ثَناَّؤُكَ اَنْتَ كَما اَثْنَيْتَ عَلى نَفْسِكَ وَ فَوْقَ ما يَقُولُ الْقآئِلُونَ.
به خودت از خودت مدح تو والا است و تو چنانى كه خود ثناى خود كرده‌اى و بالاتر از آنى كه مردم گويند.
روز نيمه شعبان
عيد مولود شريف امام دوازدهم مَوْلانا وَ اِمامُنا الْمَهْدِىُّ حضرت حجّة بن الحسن صاحبُ الزَّمان صَلَواتُ اللّهِ عَلَيْهِ وَ عَلى آبائِهِ است:
وَ يُسْتَحَبُّ زِيارَتُهُ عليه السلام فى كُلِّ زَمانٍ وَ مَكانٍ وَ الدُّعآءُ بِتَعْجِيلِ الْفَرَجِ عِنْدَ
و مستحب است زيارت آن حضرت عليه السلام در هر زمان و مكان و در هر جا و دعا براى تعجيل ظهور آن حضرت در هنگام
زِيارَتِهِ وَ تَتَاَكَّدُ زِيارَتُهُ فِى السِّرْدابِ بِسُرَّمَنْ رَاى وَ هُوَالْمُتَيَقَّنُ ظُهُورُهُ
زيارت و بخصوص تاكيد شده به زيارت آن حضرت در سرداب سامراء، و ظهور آن حضرت
وَ تَمَلُّكُهُ وَ اَنَّهُ يَمْلاَُ الاْرْضَ قِسْطا وَ عَدْلا كَما مُلِئَتْ ظُلْما وَ جَوْرا
و فرمانروائيش مسلم است و او است كه زمين را پر از عدل و داد كند چنانچه پر شده باشد از ستم و بيدادگرى
قَدْرَها غَيْرُكَ يا اَرْحَمَ الرّاحِمينَ.
نتواند جز تو اى مهربانترين مهربانان.
انتهای پیام/ ز.ح
