*** رويداد:
درگيري در سوريه، حدود يک هفته است که در مقايسه با جنگ دو ساله، شدت بيشتري يافته و ميتوان گفت وارد فاز جديتري شده و اين روزها مهمترين اخبار دنيا را ميسازد. تا اينکه طي حادثهاي جديد، موشکهاي اسرائيلي، در آغازين ساعات روز يکشنبه 5 آوريل 2013 (15 فروردين) شمال شهر دمشق را بمباران کرده و به آتش کشيدند؛ علت اين حمله نظامي، انهدام پل ارتباطي ارسال تسليحات از ايران به حزبالله عنوان شده و برخي از خبرگزاريهاي غربي نيز سردرگمي خود را در پشت تکرار اين ادعا، پنهان نمودند.
به نوشته وبسايت خبري "اشپيگل"، اسرائيل هنوز از اعتراف رسمي به حملات شبانه پي در پي به دمشق خودداري ميکند اما در عين حال بارها و بارها سوريه را تهديد به حمله نظامي کرده بود. "بنيامين نتانياهو" نخستوزير رژيم صهيونيستي روز يکشنبه گفت: «پدرم به من آموخته است که بزرگترين مسئوليتي که ما داريم، تأمين امنيت اسرائيل و تضمين آينده آن است.» طبق آخرين اخبار "گلولههاي اورانيومي" در اين حملات بکار گرفته شدهاند.
*** صهيونيسم يهود، دست ياري افراطيون تکفيري را فشرد:
رژيم اسرائيل بار ديگر دست به حملهاي تجاوزکارانه زده، بيآنکه در مجامع بينالمللي محکوم گردد. حملات هوايي ارتش اسرائيل دربامداد يکشنبه به شهر دمشق، در واقع کمک به افراطيون اسلامگراست که با عملياتهاي تروريستي خود، مناطقي از حومه شهر دمشق را در محاصره گرفتهاند. اکنون مثلث ائتلافي تکفيري ها، يهوديان اسرائيلي و مسيحيان آمريکائي، تناقضي است که نشان ميدهد در صحنه منافع ابرقدرتها، دين و مذهب، تنها پوستين پوسيدهاي است که بر اندام نقشآفرينان به چشم ميخورد.
*** آيا غرب در مسئله سوريه به ترديد افتاده است؟
ارتش سوريه، روز به روز بر تروريستهاي اتباع خارجي که وارد اين کشور ميشوند، غلبه بيشتري پيدا ميکند و همين مسئله موجب ترديد غرب شده است، چراکه آنان با طولاني شدن جنگ سوريه، آشکارا شکست برنامهريزيهايشان براي سقوط دولت بشار اسد را نظاره ميکنند. غرب با پيگيري لحظه به لحظه اخبار واصله از مناطق بحراني، شاهد است که ارتش سوريه توانست با تجربههايي که در اين دو سال به دست آورده، اکنون مناطق ساحلي، شهر حلب، مرزهاي لبنان و خارج دمشق را از تسلط تروريستها پاکسازي کند.
به طور کلي "تغيير حکومت" در سوريه به کمک اسلامگرايان افراطي، آرزويي بود که برخلاف پيشبيني مديران جنگي غرب، محقق نشد و موفقيتهاي نظامي دولت اسد در مهار تروريستها مديون وطندوستي ملت اين کشور و دفاع جانانه از آن در برابر دخالتهاي خارجي است. هر فرد سوري ميداند که در پس پرده حملات اسلامگرايان، ششضلعي خصمانهاي پيرامون کشورش شکل گرفته است که اضلاع آن عبارتند از: آمريکا، عربستان، قطر، اردن، اسرائيل و ترکيه!
هدفي که آنان از اين جنگ در سر ميپروراندند، گسستن تاروپود کشور واحد سوريه و تقسيم آن در ميان يکديگر است؛ در راستاي اين هدف، چه بهانهاي بهتر از نبود "دموکراسي"؟ البته روشن است که هيچ يک از شش ضلعي قدرت که بر سر تجزيه سوريه و سقوط نظام حاکم بر آن، دست به دست يکديگر دادهاند، نگران ملت اين کشور نبوده و براي وضعيت دموکراسي در سوريه نيست که از دل و جان وارد جنگ شدهاند، بلکه هر يک از آنان انگيزههاي مختص خود را دنبال ميکنند.
هر يک از اين دولتها، به نحوي با حمايت از معترضان سوري، در جنگ عليه دولت قانوني "بشار اسد" شرکت ميکنند؛ کمااينکه به طور مثال، سريعاً افشا شد که حمله اخير اسرائيل به خاک سوريه، با مجوز "ملک عبدلله دوم" پادشاه اردن و از طريق حريم هوايي اين کشور صورت گرفته است. در مورد سلاحهاي شيميايي نيز انگشت اشاره بازرسان سازمان ملل مرزهاي ترکيه را در تجهيز تروريستهاي سوري نشانه رفت.
*** بالاخره "سلاح شيميايي در سوريه" شايعه بود يا واقعيت؟
دست و پا زدنهاي تروريستهاي سوري در يک ماهه اخير نوسانات تندي را گذراند. حتي پرچم دروغيني که آمريکا با ادعاي استفاده بشار اسد از سلاحهاي شيميايي برافراشت، به سرعت تبديل به گزينهاي سوخته شد و برعکس، گزارش سازمان ملل متحد، بر استفاده شورشيان از سلاحهاي شيميايي صحه گذاشت. "لاورنس ويلکرسون" (Lawrence Wilkerson) فرمانده سابق ستاد ارتش وزارت خارجه آمريکا، درباره استفاده احتمالي سوريه از سلاحهاي شيميايي گفت: «چيزي که من از سرويسهاي محرمانه آمريکا ميشنوم، موثق نيست. من به دولت ايالات متحده توصيه ميکنم بر پايه اين چنين استدلالات ضعيف، در امور سوريه مداخله نظامي نکنند.»
عليرغم جنگ رواني که مقامات آمريکايي حدود يک هفته پيش عليه دولت بشار اسد به راه انداختند، کميسيون تحقيقات سازمان ملل از جمله "کارلا دلپوند" (Carla Del Ponte) نماينده آمريکا در اين سازمان، وجود شواهد محکمي از پژوهشهاي بيمارستاني و قربانيان را برملا نموده، کاربرد "گاز شيميايي اعصاب" (Sarin) را تأييد ولي در مقابل، تصريح ميکند که معارضان سوري، از اين مواد استفاده کردهاندو نه دولت!
مسئوليت عواقب اين گازهاي سمي و مرگبار بر عهده کشور همسايه، ترکيه است که بر اساس شواهد، مسير دستيابي معارضان به سلاحهاست. از زمان گزارش سازمان ملل، فعلاً رسانههاي غربي نسبت به برملاشدن واقعيت اتهام خود، در سکوت و سردرگمي به سر ميبرند.
*** عکسالعمل دولتها به جرقه جنگافروزي اخير اسرائيل
روزنامه اشپيگل اعلام کرد که اکنون دامنه جنگ دو ساله سوريه، به کشورهاي همسايه کشيده شده است: «گسترش بحران در منطقه، نگرانکننده است.»
- سوريه: روز يکشنبه، مرکز تحقيقات نظامي "جمرايا" (Jamariya) را نابود کردند و اين مکان در ماه ژانويه نيز مورد حمله اسرائيل قرار گرفته بود. اين حمله، نشان داد که صهيونيستهاي يهود، با اسلامگرايان تندرو، براي سقوط بشار اسد ائتلاف کردهاند. اقدام تجاوزکارانه آنان، وضعيت منطقه را خطرناکتر کرده و اعلان جنگ به ماست. ما در زمان مناسب به اين حمله پاسخ مناسب خواهيم داد.
- جمهوري اسلامي ايران: در نخستين ساعات اين حمله تجاوزکارانه، با محکوم نمودن اين اقدام رژيم صهيونيستي، خوي تجاوزگري را مشخصه اسرائيل دانسته و از کشورهاي منطقه خواست تا مخالفت خود را با آن ابراز نمايند.
- لبنان: "عدنان منصور" وزير امور خارجه لبنان با محکوم کردن وحشيگري رژيم صهيونيستي و سکوت جامعه بينالملل گفت: «وقت آن رسيده که جامعه عرب، موضع روشني در قبال تجاوزات پيدرپي اسرائيل عليه کشورهاي عربي اتخاذ کند.»
- اتحاديه عرب، دولت کشورهاي مصر و الجزاير با تأکيد بر اينکه اين اقدام ارتش اسرائيل، نقض آشکار قوانين بينالمللي است، آن را محکوم کردند و از سازمان ملل متحد خواستند که هرچه سريعتر به اين اوضاع پايان دهد.
- روسيه: با ابراز نگراني شديد نسبت به حمله هوايي جنگندههاي اسرائيلي، مداخله نظامي در سوريه را علت افزايش تهديدات در اين کشور دانست.
- اتحاديه اروپا: نسبت به اوضاع در سوريه ابراز نگراني کرد اما اسرائيل را محکوم نکرد: «ما نسبت به واقعه اخير در سوريه و پيرامون اين کشور که ممکن است تمام منطقه را به سمت تشديد و گسترش درگيريهاي خشونتبار سوق دهد، بسيار نگران هستيم و از طرفين ميخواهيم که هيچ اقدامي در جهت تشديد وخامت اوضاع انجام ندهند.»
- آمريکا: کاخ سفيد با حمايت از حمله اسرائيل، آن را دفاع مشروع اين رژيم از خودش دانست و توجيهپذير عنوان کرد! در حال حاضر جمهوريخواهان و مشاوران نزديک اوباما، وي را مجبور به اقدام عملي و نظامي عليه سوريه ميکنند.
*** جمعبندي
حمله هوايي اسرائيل به شهر دمشق، نقض آشکار فصل هفتم از منشور سازمان ملل ("اقدام در موارد تهديد، نقض صلح و اعمال تجاوز") است. شايد زماني که اوباما اصطلاح "خط قرمز" را در خصوص سلاح شيميايي در سوريه بکار برد و سر و صداي زيادي در رسانهها به راه انداخت، فکر نميکرد که نتواند از پس عواقب اين ادعا برآيد. لذا بعد از آغاز تحقيقات سازمان ملل، گفت که هنوز شواهد قطعي براي تأييد اين موضوع در دست ندارد. در نهايت عکس اين ادعا از سوي بازرسان سازمان ملل به اثبات رسيد. اتحاد سلفيان و يهوديان، گرچه از ماهيت اسرائيلي- آمريکايي اسلامگرايان شورشي در سوريه پرده برداشت اما هرچه بحران در سوريه پيچيدهتر ميشود، يکپارچگي حاميان تروريستها کمرنگتر ميشود. حمله رژيم صهيونيستي به پايگاه نظامي دمشق، نشانه ازهمگسستگي ششضلعي جنگ عليه بشاراسد و سردرگمي اضلاع آن است.
منبع: باشگاه خبرنگاران
انتهای خبر/ ز.ح