SHIA-NEWS.COM شیعه نیوز:
به گزارش «شیعه نیوز»، برخی آیات قرآن، در مورد برخورد با پیامبر (صلی الله علیه و آله) دستوراتی به مسلمانان می دهد. در این مطلب طبق این دستورات، حقوقی را که پیامبر (صلی الله علیه و آله) دارند و در حقیقت تکالیف ماست در برابر ایشان، بررسی می کنیم.
اطاعت مطلق
در بسیاری از آیات قرآن، اطاعت از پیامبر (صلی الله علیه و آله)، در کنار اطاعت خداوند واجب تلقی شده است. «ای کسانی که ایمان آورده اید! خدا و رسولش را اطاعت کنید.» این اطاعت، به معنای دنباله روی است؛ يعنى راهى كه رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مى رود، صراط خداست و اطاعت آن حضرت بر همه واجب است. در حقیقت این اطاعت، به طور غیر مستقیم همان اطاعت از خداوند است: «هر كس كه از رسول خدا اطاعت كند، از خدا اطاعت كرده است.»
البته ذکر این نکته مهم است که این اطاعت یک ویژگی دارد و آن هم بی قید و شرط بودن است. اما و اگر در این اطاعت راه ندارد و کسی که حقانیت این راه برایش ثابت شده، می داند که تنها با اطاعت است که رستگار می شود: «گواهى مى دهم كه محمد(صلی الله علیه و آله) بنده و فرستاده خداست... و پرچم حق را در ميان ما به يادگار گذاشت، هر كس از آن پيشى گيرد، از دين خارج شده و آن كس كه از آن عقب ماند، هلاك گردد و هر كس همراهش باشد، رستگار شود.»
پذیرش ولایت
اولین و مهمترین وظیفه ی اجتماعی هر مسلمانی، پذیرش ولایت آن حضرت (صلی الله علیه و آله) است. یعنی ولایت و سرپرستی و اولویت در تمام امور، با خداوند و آن حضرت (صلی الله علیه و آله) و ائمه ی اطهار (علیهم السلام) است. اهميت ولايت آن حضرت، به حدّى است كه از ولايت خود مؤمنان بر خودشان برترى دارد. خداوند مى فرمايد: «پيغمبر، اولی و سزاوارتر به مؤمنان است از خود آنان.» یعنی هر وقت پای جان، مال، آبرو و حیثیت هر فردی در میان باشد و جان و مال و آبرو و حیثیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) هم مطرح باشد، قطعا پیامبر (صلی الله علیه و آله) بر هر کسی مقدم است. خودمانیم! در عمل چقدر به این موضوع پایبندیم؟
رجوع به سنت در مخاصمات
«اگر در چیزی نزاع کردید، به حکم خدا و رسول بازگردید...» یکی از وظایف هر مسلمانی این است که در نزاع و درگیری با دیگران، طبق رفتار و گفتار و دستورات پیامبر (صلی الله علیه و آله) عمل کند و آنها را سنت و شیوه ی خود قرار دهد. یعنی نگاه کنیم که پیامبر (صلی الله علیه و آله) در چنین مواقعی چه می کردند و چه دستوراتی داده اند، و همانها را در پیش گیریم. خداوند در آیه ی 65 سوره ی نساء، سوگند یاد می کند که مردم ایمان واقعی پیدا نمی کنند، مگر سه شرط را دارا باشند:
الف: در هنگام اختلاف به سنّت پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) مراجعه كنند نه به طاغوت.
ب: از حكم پيامبر(صلی الله علیه و آله) در دلِ خود احساس دلتنگى نكنند.
ج: در برابر قضاوت آن حضرت، تسليم محض باشند.
خیانت نکردن
از دیگر دستوراتی که قرآن به مؤمنان می دهد این است که: «ای کسانی که ایمان آورده اید! به خدا و رسول خدا خیانت نکنید.» مرحوم طبرسى در ذيل اين آيه مى نویسد: «خيانت خدا، يعنى ترك واجبات و خيانت رسول الله(صلی الله علیه و آله) ترك سنّت و روش پيامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) و شرايع دين او مى باشد و تركِ چيزى از دين و ضايع كردنِ آن، خيانت به خدا و رسول الله (صلی الله علیه و آله) مى باشد.»البته طبق شأن نزولاتی که برای این آیه آورده اند، هر چیزی که باعث توهین به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) شود و دین اسلام را زیر سؤال ببرد و دشمنان آن را تقویت کند، حتی اگر یک اشاره هم باشد، خیانت محسوب می شود.
فرستادن صلوات
«به درستى كه خدا و فرشتگان او، بر پيامبر درود مى فرستند، اى كسانى كه ايمان آورده ايد، بر پيامبر، صلوات بفرستيد و تسليم آن حضرت باشيد.» دستور از این واضح تر سراغ دارید؟ اين مسئله، آن قدر اهميّت دارد كه امام صادق (عليه السلام) در كلام بلندى مى فرمايند: «چون نام پيغمبر ذكر شود، بسيار بر او صلوات بفرستيد؛ زيرا هر كه يك صلوات بر آن حضرت بفرستد، خداوند بر آن شخص هزار صلوات مى فرستد در هزار صف از ملائكه، و هيچ خلقى نماند مگر به سبب صلوات خدا و ملائكه بر صلوات فرستنده، بر او صلوات بفرستد. پس كسى كه به چنين رحمتى رغبت ننمايد، جاهل و غافل است و خدا، رسول و اهل بيت(عليهم السلام) از او بيزارند.» در حديثى ديگر از آن حضرت نقل شده است كه فرمودند: «هيچ عملى در ميزان اعمال، سنگين تر از صلوات بر محمد و آل محمد نيست و شخصى را در قيامت، اعمالش را به ميزان مى گذارند، سبك مى آيد، حضرت رسول(صلی الله علیه و آله)صلوات بر خود را در ميزان او مى گذارد، سنگين مى شود و بر اعمال بدش، غالب مى شود»
توسل
کاری که ما بندگان، خیلی وقتها از سر نیاز به سمتش می رویم و وقتی حاجت روا شدیم، رهایش می کنیم و وقتی هم حاجت نگرفتیم، کلی غر می زنیم! شاید این موضوع در قرآن به طور مستقیم به ما دستور داده نشده باشد، اما خطابی است به پیامبر (صلی الله علیه و آله) که «اگر آنهايى كه به خود ظلم كردند، به تو رجوع كردند، براى آنها استغفار كن و از خدا آمرزش بخواه كه خداوند را توبه پذير و مهربان خواهى يافت.»دلتان می آید که این را وظیفه ی خودتان ندانید؟!
زیارت
اگر به مدینه برویم و بر سر قبر آن حضرت (صلی الله علیه و آله) حاضر شویم، به ما سلام می کنند و برایمان از خدا آمرزش می خواهند و اگر از دور زیاتنامه ای بخوانیم و به ایشان سلام کنیم، ما را می بینند و مشمول عنایات آن حضرت (صلی الله علیه و آله) می شویم. چقدر خوب است که با انجام دادن وظایفمان، اینقدر شامل رحمت می شویم. بی جهت نیست که ایشان را «پیامبر رحمت» می نامند.
رعایت ادب
هیچ مسلمانی نباید کاری کند یا به کاری راضی شود یا در برابر کاری سکوت کند که باعث کوچک شدن شخصیت حقیقی و حقوقی پیامبر (صلی الله علیه و آله) می شود. یعنی چه به شخص پیامبر (صلی الله علیه و آله) و چه به جایگاه رسالت ایشان نباید بی حرمتی کرد. در هنگام نام بردن، باید ایشان را با لقب و کنیه خطاب کرد و هرگز نباید نام ایشان را به حالتی که افراد دیگر را نام می بریم خطاب کنیم.
در هنگام زیارت، باید ادب حضور داشته باشیم، یعنی به آرامی راه برویم، بلند سخن نگوییم، شوخی و مزاح نکنیم و خلاصه هر کاری که دون شخصیت ایشان است را انجام ندهیم.طبق آیه 2 و 4 سوره ی حجرات، بی ادبی به پیامبر (صلی الله علیه و آله) مبطل اعمال نیک است و نشانه ی بی خردی فرد.
محبت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت ایشان (علیهم السلام)
شاید بتوان این مورد را از مهمترین وظایف مسلمانان در برابر ایشان تلقی کرد، چهارمین پرسش از پرسشهای بعد از مرگ که نشانه ی اهمیت بالای آن است. اهمیت این موضوع را از زبان خود پیامبر (صلی الله علیه و آله) بخوانیم: «ايمان بنده اى كامل نمى شود، مگر اينكه من پيش او محبوب تر از خودِ او باشم و عترت من نزد او محبوب تر از خويشان خودش باشد.»
منبع: موعود
انتهای خبر/ ز.ح
