آمریکا در مدیریت جنگ افغانستان شکست خورد

به گزارش «شیعه نیوز»، طبق یک گزارش حدود ۱۳ میلیون دلار از مالیا‌ت‌های مردم امریکا برای ارتقای یک پروژه زیرساخت نیرو در افغانستان به علت نبود یک طرح و برنامه تاسیساتی بلااستفاده مانده است.

پرس تی‌وی برای بررسی بیش‌تر این مساله با ولی‌الله رحمانی، مدیر اجرایی «مرکز مطالعات راهبردی کابل» مصاحبه‌ای انجام داده است که برگردان آن را در ادامه می‌خوانید.

پرس تی‌وی: چرا پولی که برای کمک به افغانستان اختصاص داده شده بود هیچ‌گاه نتوانست در تحقق اهداف مورد نظر موفق شود در حالی‌که مبالغ هنگفتی برای جنگ و ویرانی هزینه می‌شود؟

رحمانی: خب می‌توانیم بگوییم که این مساله دلایل متعددی دارد. یکی از دلایل اصلی آن این است که امریکایی‌هایی که در افغانستان هستند در یک مدت زمان کوتاه عوض می‌شوند. به عنوان مثال هر دیپلمات امریکایی یا فردی که در ارتش خدمت می‌کند هر ۹ ماه یک‌بار باید به خانه برگردد. به همین دلیل فکر می‌کنم سوءمدیریت‌های متعددی در حال اتفاق افتادن است.

دلیل دوم این است که موسسات موازی متعددی وجود دارند که از سوی طرف افغان در افغانستان در حال فعالیت هستند همانند امریکا که موسسات نظامی متعدد و وزارت خارجه و غیره دارد. بنابراین هماهنگی بین همه این موسسات در افغانستان به انرژی و زمان زیاد و البته ساختار مستحکم نیاز دارد که فکر نمی‌کنم در این زمان که امریکایی‌ها به عنوان مثال برای مبارزه با تروریسم یا تهیه نوعی راهبرد شورش‌ها تلاش می‌کنند و همزمان به ساخت کشور نیز می‌پردازند این مساله به درستی و صحت محقق شده باشد.

از سوی دیگر شما نباید فراموش کنید که افغانستان یک کشور جنگ‌زده است. شما نمی‌توانید همواره در این کشور به همراه شرکای خوب خود به پیشبرد برنامه‌ها و اهداف‌تان بپردازید منظورم این است که به علت ماهیت این کشور جنگ‌زده اجرای پروژه‌های کارآمد در آن دشوار است.

من فکر می‌کنم که همه این‌ها دلایل اصلی اتلاف و تباهی ثروت و پول امریکایی‌ها در افغانستان است.

پرس تی‌وی: و به مساله شورش طالبان چگونه می‌پردازید؟ طبق برآوردهای مختلف مشخص شد که طالبان در واقع در ۱۰ سال گذشته قدرتمندتر شده است. نظر شما چیست؟

رحمانی: خب قدرتمندی طالبان دلایل متعددی دارد. به نظر من دلیل اصلی این است که طالبان پناهگاه‌هایی در خارج از افغانستان دارد. طبق مطالعاتی که دهه ۱۹۹۰ در تاجیکستان درباره شورشیان افغانستان و سایر نقاط جهان انجام دادم مشخص شد مقابله با شورشیانی که پناهگاه و سکونت‌گاه‌هایی در خارج از کشور میزبان دارند دشوارتر است، خاتمه دادن به شورش‌ها و فعالیت‌های آن‌ها نیز سخت‌تر است.

و بنابراین شما اسناد و گزارش‌های متعددی مشاهده می‌کنید که در آن‌ها به حضور قدرتمند طالبان در پاکستان اشاره شده است و موسسات پاکستانی متعددی نیز از آن‌ها حمایت می‌کنند، به نظر من به همین دلیل است که هرگونه راهبرد مبارزه با شورش‌ها در افغانستان شکننده خواهد بود. افغانستان در دستیابی به این نتیجه اساسی و مهم و همچنین تحقق اهداف خود در مقابله با طالبان و شورش‌ها در این کشور تاکنون با راه دشوار و سختی مواجه شده است.

به نظر من مقابله با شورش‌ها در افغانستان و خاتمه دادن به آن‌ها نظیر همانند کشورهای منطقه مثلا «شورش نگلند» در هند و سایر موارد مشابه به زمان نیاز دارد و البته به همین دلیل است که ما باید افغانستان نیز یک صبر و تحمل راهبردی داشته باشیم تا بتوانیم به این درگیری در این کشور پایان دهیم.