امير المؤمنين على (ع) فرموده است، هر كس يك روز از روزهاى نخست يا ميانه يا آخر رجب را روزه بگيرد، خداوند گناهان گذشته و آيندهاش را مىآمرزد و هر كس سه روز در دهه اول و سه روز در دهه دوم و سه روز در دهه سوم رجب روزه بدارد، گناهان گذشته و آيندهاش آمرزيده مىشود و هر كس يك شب از شبهاى رجب را به عبادت زنده بدارد، خدايش از آتش آزاد مىفرمايد و شفاعت او را در مورد هفتاد هزار خطا كار مىپذيرد و هر كس در ماه رجب براى خشنودى خداوند صدقهيى بپردازد، خداوندش روز قيامت در بهشت با پاداشهايى او را گرامى مىدارد كه هيچ چشم چنان نديده و هيچ گوش چنان نشنيده و بر هيچ دلى خطور نكرده است. مالك بن انس فقيه مىگفته است، چشم من هرگز كسى را از لحاظ زهد و دانش و فضيلت و پارسايى و عبادت خدا چون جعفر بن محمد (ع) نديده است. من به حضور ايشان مىرفتم به من توجه و مرا احترام مىفرمود. روزى به ايشان گفتم: اى پسر رسول خدا! پاداش كسى كه يك روز از ماه رجب را از روى ايمان و براى رضاى خدا روزه بگيرد چيست؟ چنين فرمود- و به خدا سوگند هر گاه حديثى نقل مىكرد صادق بود- پدرم از پدرش، از پدر بزرگش، از پيامبر (ص) نقل مىكرد كه فرمودهاند:
هر كس يك روز از رجب را از روى ايمان و براى رضاى خدا روزه بگيرد، خطاهايش آمرزيده مىشود. گفتم اى پسر رسول خدا! پاداش كسى كه يك روز از شعبان روزه بگيرد چيست؟ فرمود: پدرم از پدرش، از پدر بزرگش، از پيامبر (ص) نقل مىكرد كه فرمودهاند: هر كس يك روز از شعبان را براى رضاى خدا و از روى ايمان روزه بگيرد خطاهايش آمرزيده مىشود. امام صادق فرمودهاند: در بهشت جويى است كه نامش رجب و آب آن سپيدتر و شفافتر از برف و يخ و شيرينتر از عسل است. هر كس يك روز از رجب روزه بگيرد، خداوند از آب آن جوى به او مىآشاماند. همان حضرت فرموده است، روز رستاخيز سروشى از درون عرش ندا مىدهد
