شیعه نیوز | افغانستان از جمله ده کشور جهان است که بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی دیده است؛ اما کمترین سهم را در تولید گازهای گلخانه و بروز بحران اقلیمی در جهان دارد.
به گزارش «شیعه نیوز»، در این میان، ولایت های مرکزی افغانستان که عمدتا محل سکونت شیعیان هزاره هستند، بیشترین آسیب را از تغییرات اقلیمی و خشکسالی متداوم دیده اند.
بر اساس گزارش دفتر هماهنگی کمک های بشردوستانه افغانستان، در دو سال اخیر ولایت های شیعه نشین دایکندی و بامیان در مرکز افغانستان، با بحران شدید خشکسالی مواجه بودند و از این ناحیه آسیب شدید دیدند.
این دفتر پیش بینی کرده بود که امسال نیز این ولایت ها برای سومین سال با پیامدهای بحران تغییرات اقلیمی از جمله خشکسالی و آسیب های ناشی از آن مواجه خواهد شد.
آنتونی راتوات، معاون یوناما و رئیس دفتر هماهنگ کننده کمک های بشردوستانه سازمان ملل متحد در افغانستان، از پیامدهای خشکسالی بر زندگی مردم در مناطق مرکزی افغانستان هشدار داده بود و آن را نگران کننده خوانده بود
در کابل، پایتخت افغانستان که با بحران کاهش سطح آب های زیر زمین مواجه است، مناطق شیعه نشین در غرب کابل، برای دومین سال متوالی با کم آبی شدید مواجه هستند.
«صف های طولانی با دبه های زرد ادامه دارد»
اوایل تابستان سال گذشته خورشیدی بود که عکس های از صف طولانی، زنان، کودکان و مردان کهن سال از منطقه شیعه نشین «دشت برچی» در غرب کابل منتشر شد که با دبه های زرد رنگ، در محلی منتظر بودند تا نوبت شان برسد و دبه های خود را پر آب کنند.
چنین عکس های در شبکه های اجتماعی از ساحات مختلف غرب کابل منتشر شد که در آن دیده می شد مردم در مقابل دروازه های مساجد و گاها شماری از چاه های آب، صف های طولانی تشکیل داده اند و منتظر اند تا دبه های خود را پر آب کنند و به خانه برگردند.
امسال نیز همان وضعیت با همان شدت، ادامه دارد و همه روز صدها نفر در مقابل دروازه مساجد و یا محلات دیگر، صف های طولانی تشکیل می دهند تا بتوانند قدری آب دریافت کنند و به خانه ببرند تا کودکان شان تشنه نمانند.
اما انگار امسال مسئله کمبود آب در این منطقه عادی شده است و هنوز مورد توجه رسانه ها و حتی کاربران شبکه های اجتماعی قرار نگرفته است.
حاجی نورالله که در ساحه «ایستگاه شفاخانه» در غرب کابل زندگی می کند، به خبرنگار شفقنا گفت که بیش از یک ماه می شود که آب در این ساحه قطع شده است و مردم یا از مساجد محل آب آشامیدنی خود را تأمین می کنند و یا از تانکرهای سیار آب رسانی، آب می خرند.
محمد حسین که در ساحه «چهار راهی حاجی نوروز» در غرب کابل زندگی می کند نیز به خبرنگار شفقنا گفت که آنان نزدیک یک و نیم ماه می شود که در این ساحه با کم آبی مواجه شده اند و مجبور هستند که آب مورد نیاز خود را از تانکرهای آب رسانی سیار خریداری کنند.
بر اساس اطلاعات که حاجی نورالله و محمد حسین به خبرنگار شفقنا ارائه کرده، آب این دو منطقه را شرکت های آب رسانی خصوصی تأمین می کنند، اما آنان در پاسخ به مردم می گویند که به دلیل خشکسالی، چاه های عمیقی که حفر کرده اند نیز کم آب شده و آب در اکثر مناطقی که از منابع اصلی آب رسانی دور است، نمی رسد.
حاجی نورالله می گوید که در منطقه آنها، شرکت آب رسانی از هر خانواده، ۱۵ هزار افغانی درخواست کرده است تا چاه آب جدید حفر کند، در حالی قرارداد ده ساله آنها با این شرکت هنوز به پایان نرسیده است؛ قراردادی که بر اساس آن هر خانه ۲۵ هزار افغانی برای لوله کشی و تأمین آب برای ده سال، به این شرکت پرداخت کرده بود.
بحران کم آبی و پاسخگو نبودن شرکت های آب رسانی خصوصی در حالی در غرب کابل ادامه دارد که طالبان تا اکنون هیچ توجهی به این مشکل نکرده اند.
بسیاری از ساکنان غرب کابل می گویند که هرزمان که آنان مشکل کم آبی در این منطقه را با مسئولات وزارت انرژی و آب طالبان مطرح کرده اند، آنان جانب شرکت های آب رسانی خصوصی را گرفته اند و گفته اند که بروید با این شرکت ها بسازید.
ساکنان غرب کابل می گویند که طالبان به عنوان حاکمان افغانستان، در قبال بحران کم آبی در این منطقه مسئولیت دارند، اما انگار مقام های این گروه چنین مسئولیتی را درک نمی کنند و از کنار بحران کم آبی در این منطقه با بی خیالی می گذرند.
«هجوم مورها به مزارع در دایکندی»
ساکنان ولایت شیعه نشین دایکندی، در مرکز افغانستان می گوید که امسال مزارع آنان با هجوم «بی سابقه» و «گسترده» مورها مواجه شده است و از بین رفته است.
بر اساس اطلاعاتی که ساکنان این ولایت به خبرنگار شفقنا ارائه کرده اند، مورها در ولسوالی های «کیتی» و «کجران» دایکندی، مزارع و باغ های میوه مردم این دو ولسوالی را به صورت گسترده تخریب کرده است.
عصمت الله، از ساکنان ولسوالی کیتی دایکندی به خبرنگار شفقنا گفت که مورها امسال مزارع «گندم»، «یونجه» و «شبدر» را در این ولسوالی به شدت تخریب کرده است.
او گفت مورها برگ ها و خوشه های گندم را تخریب کرده است و مزارع «یونجه» و «شبدر» را نیز کاملا تخریب کرده است.
غلام از ساکنان دیگر ولسوالی کیتی به خبرنگار شفقنا گفت که مورها همچنین به درختان میوه آسیب زده است و و شکوفه های آنان را از بین برده است.
او گفت که هجوم مورها به حدی گسترده است که صبح ها در زیر درختان، مورها همانند برگ ریزان در فصل خزان، فرش می شود و آنان گاها با جارو آن را دور می کنند.
شماری از ساکنان ولسوالی کجران دایکندی نیز گفته اند که هجوم مورها در این ولسوالی امسال خسارات گسترده به ساکنان این ولسوالی رسانده و باعث کاهش چشم گیر حاصلات مزارع آن شده اند.
ساکنان این ولسوالی ها می گویند که در پی هجوم مورها، امسال با کمبود شدید گندم و علوفه مواجه خواهند شد و پیش بینی می شود که قیمت گندم و علوفه نیز افزایش یابد.
این در حالی است که مسئولات ریاست زراعت طالبان در دایکندی از این مشکل آگاه شده اند، اما هیچ اقدامی برای از بین بردن مورها و نجات مزارع مردم انجام نداده اند.
ساکنان محل می گویند که آنان تلاش کردند که با استفاده از «سم های زراعتی» با مورها مقابله کنند، اما این «سم ها» کارگر نیفتاد و چاره ساز نشد.
ولسوالی کیتی و کجران دایکندی در سالهای اخیر با خشکسالی شدید نیز مواجه بودند و اکثر ساکنان این ولسوالی به دلیل خشکسالی شدید و خشک شدن آب چشمه و کاریزهای شان، مجبور به مهاجرت به کشور همسایه ایران شدند.
اما امسال با وجود اینکه تا اکنون آب کافی برای زراعت در این ولسوالی موجود است، هجوم مورها مزارع مردم را از بین برده و باعث شده است که آنان دار و ندار خود را از دست بدهند.
ساکنان دایکندی بخش دیگری از مخارج زندگی خود را از فروش محصولات بادام تأمین می کنند، اما امسال به دلیل ژاله و بارندگی بی موقع، شکوفه ها از بین رفت و امسال بادام، زردآلو و سایر درختان میوه در این ولایت ثمر نداده است.
این در حالی است که سازمان ملل متحد بسیاری از افراد نیازمند در ولایت را به دلیل کمبود بودجه، از فهرست دریافت کنندگان کمک های بشردوستانه حذف کرده اند.