به گزارش «شیعه نیوز»، اچ‌آی‌وی یا ویروس نقص ایمنی انسان، ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن حمله می‌کند. این ویروس با از بین بردن سلول‌های مهم بدن به‌نام لنفوسیت‌های T که با بیماری و عفونت مبارزه می‌کنند، سیستم ایمنی بدن را تضعیف می‌کند. هنگامی که تعداد لنفوسیت‌های T در فرد آلوده به HIV تا حد معینی سقوط کند، شخص مستعد ابتلا به مجموعه‌ای از بیماری‌ها می‌شود که در حالت معمول، بدن می‌تواند آنها را مهار کند.
تاریخچه ایدز در جهان
برخی دانشمندان معتقدند کهHIV در ابتدا از یک ویروس مخصوص شامپانزه‌ها در غرب آفریقا در دهه 1930 به وجود آمد. آنها بر این باورند که این ویروس از ویروس نقص ایمنی نوعی شامپانزه (به‌نام SIV) به انسان انتقال یافته و به HIV جهش یافته است زیرا در آن زمان انسان، شامپانزه‌ها را برای گوشت آنها شکار می‌کرد. طی چند دهه، ویروس به‌آرامی در سراسر آفریقا و بعداً به سایر نقاط جهان گسترش یافت، بااین‌حال، اوایل دهه 1980، زمانی که انواع نادر پنومونی، سرطان و سایر بیماری‌ها به پزشکان گزارش شد، جهان از HIV و ایدز مطلع شد.
تفاوت HIV و ایدز چیست؟
اگر HIV درمان نشود می‌تواند منجر به ایدز (سندرم نقص ایمنی اکتسابی) شود. هنگامی که افراد مبتلا به HIV می‌شوند آن را برای تمام عمر با خود دارند اما با مراقبت‌های پزشکی مناسب می‌توان HIV را کنترل و مهار کرد. افراد مبتلا به اچ‌آی‌وی که درمان مؤثر آن را دریافت می‌کنند می‌توانند زندگی طولانی و سالم داشته باشند.
راه‌های انتقال ایدز به انسان
ویروس اچ‌آی‌وی می‌تواند از طریق تماس جنسی محافظت‌نشده و پرخطر، خون و فرآورده‌های خونی آلوده (مثلاً از طریق به‌کارگیری وسایل مشترک تزریق مانند سوزن یا سرنگ) و از طریق مادران آلوده به شیرخواران در طول بارداری، زایمان و یا شیردهی منتقل شود.
آیا ابتلا به اچ‌آی‌وی علائمی دارد؟
در برخی از افراد مبتلا علائم بروز پیدا می‌کند. اکثر افراد در عرض 2 تا 4 هفته پس از عفونت علائمی شبیه آنفلوآنزا دارند. علائم ممکن است چند روز یا چند هفته طول بکشد. داشتن این علائم به‌تنهایی به‌معنای ابتلا به HIV نیست زیرا سایر بیماری‌ها نیز می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند از سوی دیگر، برخی افراد اصلاً علائمی ندارند، تنها راه برای اطلاع از ابتلا به HIV انجام آزمایش است.
دوره پنجره اچ‌آی‌وی چند روز است؟
دوره پنجره موقعی است که ویروس در بدن وجود داد ولی آزمایش پادتن منفی می‌شود بنابراین شخص به‌اشتباه سالم پنداشته می‌شود. حداکثر طول این دوره عمدتاً بین سه هفته تا سه ماه پس از ورود ویروس به بدن است و بنابراین افرادی که رفتارهای پرخطر داشته‌اند باید آزمایشات خود را تکرار کنند.
5 باور نادرست درباره انتقال HIV
برخی باورهای نادرست درباره اچ‌آی‌وی و ایدز بین مردم وجود دارد که با اطلاع از آنها، می‌توان بهتر با این بیماری مقابله و یا آن را شناسایی کرد.
«اگر مبتلا به HIV باشم متوجه آن می‌شوم»؛ این باور اشتباه است زیرا هر فردی با دادن آزمایش باید اطمینان حاصل کند که این بیماری در او وجود ندارد.
«اچ‌آی‌وی و ایدز یکسان هستند»؛ این باور اشتباه است. اچ‌آی‌وی ویروسی است که می‌تواند به ایدز تبدیل شود. یک فرد می‌تواند برای سال های طولانی اچ‌آی‌وی داشته باشد بدون اینکه ایدز داشته باشد.
«ممکن است از طریق تماس‌های عادی روزانه ایدز بگیرم»؛ این تصور درست نیست. اچ‌آی‌وی از طریق خون، مایع منی، مایع واژینال و شیر مادر انتقال پیدا می‌کند و از طریق تماس‌های عادی و روزانه امکان انتقال وجود ندارد.
«اچ‌آی‌وی از طریق نیش حشرات منتقل می‌شود»؛ این باور نیز نادرست است و راه‌های شایع انتقال ویروس همان موارد ذکرشده در شماره قبلی است؛ اچ آی وی ویروسی نیست که از طریق آب، غذا و هوا منتقل شود و بتواند بیرون از بدن انسان زیاد زنده بماند. زمانی که پشه خون یک نفر را می‌مکد از خون فرد قبلی که او را گزیده وارد خون فرد جدید نمی‌کند.
«امکان انتقال اچ‌آی‌وی در هنگام تتو یا پرسینگ وجود ندارد»؛ این باور اشتباه است و اگر جایی که این خدمات را ارائه می‌دهد، سوزن مخصوص تتو یا پرسینگ نو یا استریل‌شده استفاده نکند امکان انتقال وجود دارد.
درمان رایگان و محرمانه ایدز در ایران
HIV می‌تواند کنترل شود اما درمان قطعی ندارد. داروهای ضدایدز می‌تواند به افراد کمک کند تا مدت‌ها سلامت خود را حفظ کنند و شانس انتقال ویروس به دیگران را کاهش می‌دهد.
در ایران تمام افرادی که در گروه‌های پرخطر قرار دارند؛ رابطه جنسی پرخطر دارند و یا احتمال ابتلای آنها به این ویروس وجود دارد می‌توانند با مراجعه به مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری، به‌صورت کاملاً محرمانه مشاوره دریافت کنند و در صورت نیاز به آزمایش و تست ایدز و یا مصرف داروهای ضدایدز، به‌صورت کاملاً رایگان این خدمات تشخیصی و درمانی را دریافت کنند.
فهرست مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری را می‌توانید از اینجا دانلود کنید.
انتهای پیام
