SHIA-NEWS شيعه نيوز:
به گزارش «شيعه نيوز» ، ماه رمضان امسال هم تمام شد، و سریال های آن هم. اما امسال یک تفاوت عمده با سال های گذشته داشت. سریال های رمضانی امسال، حداقل انتظار مخاطبان از تلویزیون که تنوع موضوعات بود را هم برآورده نکرد تا همگی مخاطبان، با هر طیف و سلیقه ای سریال هایی با موضوعات ماورایی را به نظاره بنشینند.
«ماوراء» امسال به تنهایی یکه تاز سریال ها، نقد رسانه ها و گفت و گوی خانواده ها بود؛ بنابراین امسال تنها سالی است که به جای نقد سریال های ماه رمضان تلویزیون می توان به نقد و بررسی نگرش کارگردان، فیلمنامه نویس، کارشناس مذهبی، برنامه ریز و مدیر شبکه نسبت به ماورا پرداخت.
تلویزیون؛ رسانه ای که در ساخت سریال دینی رقیب ندارد
سریال های دینی سیمای جمهوری اسلامی شاید بی رقیب ترین برنامه های تولیدی رسانه ملی باشند و همین موجب می شود، برنامه ریزان سریال ها، دغدغه جدی برای رقابت با برنامه های مشابه، -چنانچه در فرمت های خبری دیده می شود- نداشته باشند و خود به خود به ورطه آزمون و خطای پی در پی روی بیاورند.
از سوی دیگر میان خود شبکه های تلویزیونی رسانه ملی هم رقابتی در این زمینه حس نمی شود و شبکه های سیما بیش تر به انگشتان یک دست می مانند که همگی تحت امر یک نیروی واحد به حرکت درآمده اند.
تلویزیون و مدیریتی که استراتژی میان مدت هم ندارد
"انگار مدیران شبکه ها نمی دانند ماه رمضان سال آینده چه زمانی است". این جمله ای است که ظاهری خنده دار دارد اما از واقعیتی تلخ خبر می دهد.
هنوز یادمان نرفته سال هایی را که تا چندهفته مانده به حلول رمضان، تکلیف سریال این ماه مشخص نبوده یا به یکباره برخلاف برنامه، سریالی دیگر برای رمضان ساخته شده است. طبیعتاً در این حالت، ساخت سریال به ماه رمضان کشیده شده و کیفیت کار به طور محسوسی نزول کرده است.
اما حقیقتاً علت این بی برنامگی مستمر چیست؟ شاید تلویزیون نگران انتخاب سوژه های به طور خاص اجتماعی است که معمولاً در زمان پخش با حساسیت هایی همراه می شوند و ماه رمضان را بی سریال می گذارند؛ بنابراین تلویزیون سوژه هایی را پیگیری می کند که بدون حاشیه اجتماعی روی آنتن بروند.
شاید هم آن طور که برخی می گویند، ظرفیت فیلمنامه نویسی و کارگردانی کشور ما همین قدر است و نباید انتظاری بیش از این داشت که البته نمونه های موفق و متفاوت سریال ها در سال های گذشته این نظریه را نقض می کند.
از سوی دیگر اصرار مدیران سیما برای نشاندن مردم پس از افطار جلوی تلویزیون و پخش 4 سریال پشت سرهم جای تأمل دارد؛ چنانکه سریال های ساخته شده هرقدر ضعیف و موضوعات تکراری داشته باشند، باز هم از تلویزیون پخش می شوند. به واقع هیچ نظام ارزشیابی مستمر که موجب بهبود سال به سال تولیدات ویژه رمضان شود، به چشم نمی آید.
تلویزیون و ماورایی که امسال شورش درآمد
اگر به مصاحبه ها و نقدهایی که امسال درباره سریال های ماه رمضان نوشته شد، نگاهی گذرا داشته باشیم ، اکثر قریب به اتفاق آن ها به تعداد بیش از اندازه سریال های با موضوع ماورا تاخته اند. این مسئله، ورای درستی یا نادرستی، نشانگر دلزدگی مخاطبان نسبت به نگرش خاص تلویزیون به ماوراست.
تلویزیون که عینیت بخشیدن به شیطان در سریال ها را با «سقوط یک فرشته» آغاز کرد، با «اغما» و در نقش جوانی ظاهرالصلاح و شفایافته به اوج رساند تا باردیگر و پس از وقفه ای چندساله با «سقوط یک فرشته» این الگوی کهنه، زنده شود.
ظاهر شدن فرشتگان و ارواح جلوی دیدگان بینندگان هم که داستانی قدیمی در سینمای جهان است، مثال های متعددی در سریال های رمضانی یک دهه اخیر تلویزیون دارد و «ملکوت» و سریال های اخیر «پنج کیلومتر تا بهشت» و «سی امین روز» از نمونه های گل درشت آن به حساب می آیند.
در طول ماه رمضان امسال، هموار این پرسش اذهان را به خود مشغول داشت که آیا "دین" یعنی "ماورا"!؟ آیا هر ماورایی دینی است؟ اشتیاق برنامه ریزان سریال ها به موضوعات ماورایی از کجا برمی خیزد؟
ماورا، ناشناخته ای که نیاز به توضیح ندارد!
در طول سال هایی که از پخش سریال های ماورایی می گذرد، تنها چند نشست با حضور کارشناسان موضوعات مذهبی در رسانه ملی تدارک دیده شده که آن ها هم به خاطر ساعت دیرهنگام پخش و عدم جذابیت لازم، توجه زیادی را به خود جلب نکرد. این در حالی است که ماوراء، به خودی خود، موضوعی پرسش برانگیز است و طبیعتاً برای مخاطب خاص و عام نیاز به روشنگری دارد.
آن چه از نمای کلی به نظر می رسد، تلویزیون دغدغه جدی برای تبیین محتوای سریال های ماه رمضان از راه های غیرسریالی ندارد و در یک هدف گذاری کوتاه مدت بیشتر به دنبال تهیه سریال هایی صرفاً جذاب برای سرگرمی پس از افطار مردم است.
منبع : شبستان
