به گزارش «شیعه نیوز»، شاید فکر کنید مورمور شدن چیزی جز یک واکنش بدنی که از اجداد حیوانی مان به ما ارث رسیده نیست، اما تحقیقات نشان داده ما انسانها هنوز هم به این واکنش بدنی نیاز داریم و همین عکس العمل به ظاهر ساده میتواند فوایدی برای ما داشته باشد. به لطف کنجکاوی دانشمندان و همینطور دانش و پژوهش آن ها، حالا بالاخره میدانیم که چرا انسان هنوز هم واکنش مورمور شدن را دارد.
۱- در گذشته جان ما را نجات میداد
با کاهش دمای محیط، ماهیچههای اطراف فولیکولهای مو مورمور میشوند. این امر در گذشته باعث گرمتر شدن بدن میشد، اما این همهی ماجرا نیست. این واکنش بدنی اجداد ما را در برابر شکارچیان هم حفظ میکرد. چون وقتی در موقعیت خطرناکی قرار میگرفتند، مثلاً با حیوان درندهای رو به رو میشدند، افزایش آدرنالین باعث سیخ شدن موهای بدن شان میشد و ظاهر ترسناک تری به آنها میداد. همین امر به حفظ آنها در برابر خطر کمک میکرد.
۲- برای رویش مجدد موها ضروری است
دانشمندان امروزه اثبات کرده اند عصبها برای تنظیم عملکردهای بدن از سلولهای بنیادی و همینطور دستگاه عصبی استفاده میکنند که معمولاً در دمای پایین فعال میشود. این امر باعث میشود سلولها در وضعیتی آماده برای رشد مجدد باقی بمانند. به همین دلیل، وقتی مدت طولانی تری در معرض سرما قرار میگیریم، عصبها در سطح بالاتری فعال میشوند و سیگنالهای بیشتری ارسال میشود.
قرار گرفتن طولانی مدت در معرض دمای پایین نقشی کلیدی در رویش سریعتر دوبارهی موها یعنی رشد موهای جدید دارد. با این حال، مورمور شدن هم همین تأثیر را برای مدت کوتاهی دارد و در بلند مدت باعث رشد موها میشود.
۳- همان سلولها مسئولیت ترمیم زخمها را هم برعهده دارند
بیشتر اندامهای بدن ما از سه نوع بافت مختلف تشکیل شده اند. با این حال، این بافتها در پوست آرایش دیگری دارند. عصبها به ماهیچههای کوچک و نرمی متصل هستند. این امر به ایجاد تعادل در عملکردهای شیمیایی و فیزیکی بدن کمک میکند. به علاوه، این اتصال به تحریکات محیطی هم واکنش دارد.
این ماهیچهها به سلولهای بنیادی هم متصل هستند که نه تنها برای رشد موها، بلکه برای ترمیم زخمها هم ضروری هستند. در حقیقت، هر چه سلول بیشتری وجود داشته باشد، کار ترمیم زخمها بهتر صورت میگیرد. به همین دلیل است که وقتی به پیوند پوست نیاز است، در بیشتر موارد، از پوست سر برای این کار استفاده میشود.
۴- این ماهیچهها مثل یک پل کمکی عمل میکنند
در آخر آنکه محققان سعی کردند نقش این ماهیچهها را از کل فرآیند حذف کنند تا ببینند که آیا بدون آنها هم واکنش مورمور شدن را خواهیم داشت، موهایمان رشد خواهد کرد و زخم هایمان ترمیم خواهند شد. با این حال، وقتی اتصال میان این ماهیچهها و فولیکولهای مو را قطع کردند، عصبها تحلیل رفتند و اتصالی که به موها وجود داشت هم قطع شد. این امر ثابت کرد این ماهیچهها در واقع نقشی مهم و پل مانند میان عصبها و موها دارند.
منبع: روزیاتو