حدیث امام علی (ع) درباره عیب جویی

اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

امام علی علیه السلام:

طُوبى لِمَنْ شَغَلَهُ عَیْبُهُ عَنْ عُیُوبِ النّاسِ.

خوشا آن که پرداختن به عیب خویش، وى را از عیب دیگران باز دارد.

نهج البلاغه: خ ۱۷۷، ص ۵۷۶