به گزارش «شیعه نیوز»، حجت الاسلام مهدی عباسی مدیر گروه اخلاق، تربیت و روان‌شناسی مرکز پژوهش‌های جوان به حدیث الآباءُ «ثلاثه أبٌ وَلَّدَکَ وَ أبٌ زَوَّجَکَ و أبٌ عَلَّمَکَ» اشاره کرد و گفت: مراجعی داشتم که نسبت به پدر شوهرش انتقاد داشت که چرا پدرشوهرم به برخی از رفتار‌های من انتقاد می‌کند و این مسأله سبب ناراحتی من می‌شود. در پاسخ به این مطلب به او گفتم اگر به جای ایشان، خواهر یا پدرخودت همین انتقاد را می‌کرد، ناراحت می‌شدی؟
وی ادامه داد: پاسخ او منفی بود. گفتم پس چه اتفاقی می‌افتد که وقتی پدر شوهرت همان انتقاد را مطرح می‌کند، ناراحت می‌شوی، ولی از پدر خودت ناراحت نمی‌شوی؟ دلیلش این است که در ذهن شما این موضوع وجود دارد که پدر شوهرم نباید و حق ندارد تا چنین حرفی را به من بزند.
مدیر گروه اخلاق، تربیت و روان‌شناسی مرکز پژوهش‌های جوان با توضیخ مسأله دخالت از سوی والدین اظهار داشت: مسأله دخالت والدین گاهی اوقات توهم دخالت است؛ نه دخالت. اگر عضوی از خانوادۀ همسر من، تذکری به من می‌دهد یا انتقادی می‌کند، حتما به معنای دخالت او در زندگی ما نیست و این نباید باعث آشفتگی روحی من شود، بلکه باید همان نگاه تعاملی به این نقد داشته باشم و اگر مفید بود بپذیرم. نکتۀ مهم در اینجا این است که باید عدم پذیرش ما همراه با احترام و رعایت حریم‌ها باشد.
وی افزود: البته پذیرش این سخن، به این معنا نیست که دخالت وجود ندارد، بلکه برخی مواقع دخالت هست، اما من می‌توانم از دخالت‌ها پیشگیری کند.
حجت الاسلام عباسی به حفظ احترام میان زوجین اشاره کرد و تصرح کرد: یکی از راه کار‌هایی که به پیشگیری از دخالت‌های خانواده اصلی کمک می‌کند، صمیمیت زن و شوهر و احترام به یکدیگر در مقابل دیدگان پدر و مادر است. وقتی یک مُراجع می‌گوید که جلوی پدر و مادر همسرم، با همسرم دعوا کردم، این یعنی ما خودمان نمی‌توانیم مسائل و مشکلات‌مان را حل کنیم و به شما پناه می‌آوریم؛ در واقع از والدین می‌خواهیم که به ما کمک کنند و در زندگی ما مداخله کنند.
وی در پایان گفت: متأسفانه در بعضی موارد ورود والدین، غیر متخصصانه و تنها عاطفی است. بنابراین من گرچه با همسرم اختلاف دارم و رابطۀمان با یکدیگر عادی نیست، ولی جلوی آن‌ها باید مراقبت کنیم و سعی کنیم ابراز محبت‌های‌مان را جلو چشم والدین به نمایش بگذاریم./882/ت302/ف
